Το να καταφέρεις να βρεθείς
στην κορυφή είναι όντως κάτι πολύ σημαντικό, κάτι που σε γεμίζει
ικανοποίηση γιατί βλέπεις τους κόπους σου να αποδίδουν καρπούς. Το
ζητούμενο ωστόσο είναι να μπορέσεις να παραμείνεις εκεί. Να
δημιουργήσεις μια δική σου… αυτοκρατορία, να δείξεις πως η επιτυχία σου
δεν ήταν θέμα συγκυριών, αλλά σκληρής δουλειάς την οποία θέλεις και
γουστάρεις να συνεχίσεις για να μείνεις στην κορυφή όσο γίνεται
περισσότερο.
Έτσι και στον Παναθηναϊκό και το γυναικείο μπάσκετ, ο στόχος όλων στην ομάδα είναι να συνεχίσουν την εξαιρετική φετινή χρονιά. Μια χρονιά που έφερε το «τριφύλλι» στην κατάκτηση του πρωταθλήματος μετά από οκτώ ολόκληρα χρόνια. Μια χρονιά ονειρική, με τον κόσμο να γεμίζει σε κάθε αγώνα το κλειστό της Λεωφόρου και να κάνει όλη την χώρα μέσω των μεταδόσεων των ΕΡΤ και ΣΚΑΪ να ασχοληθούν με το συγκεκριμένο άθλημα.
Οι «πράσινοι» θέλουν να χτίσουν κάτι πολύ καλό και τρία από τα πιο σημαντικά γρανάζια της μηχανής της Γιασεμή Σαμαντούρα, οι Τούλα Καλέντζου, Αριστέα Μαγκλάρα και Αναστασία Σλούκα, μας δείχνουν μέσω του gazzetta.gr τον τρόπο για το πώς μπορεί να γίνει αυτό το χτίσιμο.
Και μας το δείχνουν όχι με λόγια αλλά με πράξεις, παίρνουν στα χέρια, πηλοφόρια, μυστριά, καρότσια και όλα τα εργαλεία της οικοδομής και σε μία ξεχωριστή φωτογράφηση μιλάνε για τα συστατικά της επιτυχίας, αλλά και ότι χρειάζεται να γίνει, προκειμένου να παραμείνει η ομάδα στην κορυφή.
Και οι τρεις παραμένουν προσγειωμένες, αναφέρονται με τα καλύτερα λόγια στον κόσμο, στην διοίκηση αλλά και τα παιδιά που έτρεξαν το τμήμα και δηλώνουν έτοιμες να προσπαθήσουν ακόμα περισσότερο για να μπορέσει να χτιστεί μια αυτοκρατορία.
«Υγεία, χημεία, προσήλωση, δουλειά και κόσμος»!
Ποια ήταν τα υλικά-συστατικά που έφεραν το πρωτάθλημα και τι παραπάνω χρειάζεται για να χτιστεί κάτι μεγαλύτερο;
Τούλα: «Τα συστατικά της επιτυχίας μας ήταν αρκετά. Πρώτα απ όλα η Ομάδα ήταν υγιής σε όλα τα επίπεδα και πιστεύω ότι δεν υπάρχει καλύτερο συστατικό από αυτό. Υγεία υπήρχε στα αποδυτήρια, στις σχέσεις μεταξύ παικτριών, στην επικοινωνία μεταξύ προπονητικού τιμ κ διοίκησης, στο οικονομικό. Ήμασταν μια μεγάλη οικογένεια όλη τη χρονιά και περνούσαμε καλά τις ώρες που περνούσαμε στο γήπεδο (πιστέψτε με δεν ήταν και λίγες). Σε όλα αυτά ήρθε και ¨κόλλησε¨ ο απίθανος κόσμος μας που πραγματικά μας απογείωνε σε όλα τα παιχνίδια και τώρα όλοι μαζί ακόμα χαιρόμαστε τον τίτλο.
Σίγουρα η επιτυχία για να έχει συνέχεια θα χρειαστεί βελτιώσεις και ακόμα μεγαλύτερη διάθεση και προσπάθεια. Το δύσκολο σε όλα αυτά όμως είναι η άσχημη οικονομική κατάσταση που βρίσκεται η χώρα μας και σίγουρα επηρεάζει και τον αθλητισμό».
Αριστέα: «Στην ομάδα υπήρχε ένα πολύ καλό μείγμα έμπειρων και πιο νεαρών αθλητριών. Το προπονητικό team συντέλεσε στο να υπάρχει καλή χημεία μεταξύ μας. Η καθεμία είχε τον ρόλο της κ αυτό βοήθησε κατά διαστήματα να βγάζουμε πολύ καλό μπάσκετ μέσα στο γήπεδο. Η ομάδα ήταν υγιής και αυτό ξεκινούσε από τον πρόεδρο και την διοίκηση έως εμάς τις αθλήτριες που μεταξύ μας είχαμε πολύ καλό κλίμα και αγωνιστικά και εξωαγωνιστικά. Εάν συνεχίσει έτσι η διοίκηση και κρατηθεί ο κόσμος της ομάδας συν του ότι οι νεαρές αθλήτριες χρόνο με το χρόνο θα παίρνουν όλο και περισσότερες εμπειρίες, ο σύλλογος θα έχει πολύ μέλλον».
Αναστασία: «Θεωρώ ότι τα συστατικά της φετινής επιτυχίας ήταν αρχικά το ότι η ομάδα ήταν δεμένη εντός κι εκτός γηπέδων καθώς επικρατούσε εξαιρετικό κλίμα. Επίσης η πολύ καλή καθοδήγηση από το προποντικό τιμ, η σκληρή δουλειά όλης της χρονιάς και η αδιάσπαστη προσήλωση στους στόχους μας. Για το κάτι παραπάνω σίγουρα χρειάζεται να θέτουμε σταδιακά υψηλότερους στόχους αλλά και να προστατευτεί ότι καλό έχει χτιστεί ως τώρα».
«Η νίκη επί του Ελληνικού ανέβαση τον πήχη»
Η ομάδα ξεκίνησε χωρίς μεγάλους στόχους, αλλά έχοντας το κεφάλι κάτω. Από ποιο σημείο αρχίσατε να κάνετε σκέψεις για τίτλο;
Τούλα: «Η ομάδα ξεκίνησε με στόχο μια πορεία ανάλογη της περσινής και γιατί όχι κάτι καλύτερο! Αυτόματα αυτό ανέβαζε τον πήχη ψηλά απ την στιγμή που πέρυσι ο ΠΑΟ έπαιξε στον τελικό. Πιστεύω ότι όλοι γύρω και μέσα από την ομάδα είχαν σε κάποιο σημείο του μυαλού τους τον τίτλο. Ίσως να μην ήξεραν τον τρόπο και το αν ήταν πολύ δύσκολο ή εύκολο. Αυτή η σκέψη νομίζω άρχισε να γίνεται πιο έντονη όταν η ομάδα κέρδιζε και ήταν απ την αρχή μέχρι και το τέλος της κανονικής διαρκείας στις πρώτες θέσεις της βαθμολογίας. Θεωρώ ότι η νίκη μέσα στο Ελληνικό ήταν αυτή που μας έκανε όλους πιο απαιτητικούς και πιο σίγουρους για το τι μπορούμε να πετύχουμε».
Αριστέα: «Η ομάδα από πέρυσι,όπου ξεκίνησε από το μηδέν,δεν είχε βάλει πολύ υψηλούς στόχους. Όμως με πολλή δουλειά στο γήπεδο έκανε εκπληκτική πορεία και τερμάτισε δεύτερη. Έτσι ξεκίνησε και η φετινή χρόνια με χαμηλά το κεφάλι όμως με λίγο υψηλότερους στόχους. Δεν περιμέναμε ότι θα κάναμε αυτή την πορεία και πιστεύω μετά την εκτός έδρας νίκη επί του Ελληνικού, όλοι είχαμε στο πίσω μέρος του μυαλού μας ότι πάμε για την κατάκτηση του πρωταθλήματος».
Αναστασία: «Ναι η αλήθεια είναι πως στόχος μας ήταν η συμμετοχή μας στα playoffs. Ωστόσο, όταν ήρθε η νίκη επί του Ελληνικού, που σε συνδυασμό με την ήττα του Αθηναϊκού μας έφερνε στην πρώτη θέση του πρωταθλήματος, τότε καταλάβαμε ότι έχουμε μπει κι εμείς στη διεκδίκηση του τίτλου και ότι έχουμε μάλιστα και αρκετές πιθανότητες αφού στη συνέχεια θα είχαμε τόσο τον Αθηναϊκό όσο και το Ελληνικό στην έδρα μας».
Υπήρξε κάποια στιγμή που να πιστέψατε ότι μπορεί τα πράγματα να μην πάνε όπως θα θέλατε;
Τούλα: «Φυσικά και υπάρχουν στιγμές απογοήτευσης και αμφισβήτησης. Μετά το κύπελλο ήταν μια δύσκολη στιγμή με αρκετή πίεση, στεναχώρια και προβληματισμό. Ευτυχώς όμως είχαμε το χρόνο να το ξεπεράσουμε και όντας πιο δυνατές μετά από αυτό μπήκαμε στα πλέι οφ έχοντας στόχο μόνο το πρωτάθλημα».
Αναστασία: «Σίγουρα όταν βρεθείς στο γήπεδο να είσαι πίσω στο σκορ σε κρίσιμα παιχνίδια αρχίζεις να ανησυχείς. Ωστόσο, φέτος υπήρχε τόσο μεγάλη πίστη σ' αυτήν την ομάδα στο ότι θα τα καταφέρει που όλο αυτό περνούσε και σ' εμάς τις παίκτριες οδηγώντας σε ανατροπές όπως χαρακτηριστικά έγινε στον μεγάλο τελικό με το Ελληνικό».
Προσωπικά αν ήταν να διαλέξω δύο σημαντικές στιγμές φέτος, εκτός φυσικά του τελευταίου τελικού και του τίτλου, θα ήταν αρχικά η μεγάλη νίκη επί του Αθηναϊκού και εν συνεχεία ο χαμένος ημιτελικός από Πρωτέα. Εσείς ποιες θα βάζατε αν έπρεπε να διαλέξετε;
Τούλα: «Έχεις δίκιο για αυτά τα δυο ματς. Ήταν πολύ σημαντικά και ξεχωριστά για πολλούς λόγους. Επειδή τις νίκες και γενικά την επιτυχία είναι πιο εύκολο να τα διαχειριστείς θα διαλέξω τον χαμένο ημιτελικό με τον Πρωτέα γιατί ήταν μεγάλο μάθημα για όλους μας».
Αριστέα: «Και εγώ αυτές τις 2 στιγμές θα έβαζα».
Αναστασία: «Ναι ίσως αυτές οι δύο να είναι οι πιο έντονες στιγμές μετά τον τελικό. Η μεγαλύτερη χαρά και η μεγαλύτερη απογοήτευση. Όμως στις σημαντικές στιγμές θα ήθελα να προσθέσω τις δύο πρώτες νίκες επί του Ελληνικού οι οποίες ήταν ιδιαίτερα δύσκολες αλλά και όπως φάνηκε αποτέλεσαν νίκες-κλειδιά για την κατάκτηση του τίτλου από τη στιγμή που στον τελικό αντιμετωπίσαμε το Ελληνικό».
«Το ευχαριστηθήκαμε όλοι το ματς με τον Αθηναϊκό»
Ας ξεχωρίσουμε τα δύο αυτά σημεία. Αρχικά πάμε στην συντριβή επί του Αθηναϊκού; Η ομάδα έπιασε το τέλειο μπάσκετ στο ματς αυτό; Και η αλήθεια είναι, περιμένατε μια τόσο μεγάλη διαφορά;
Τούλα: «Ήταν απ τα καλύτερα παιχνίδια μας φέτος, πραγματικά! Δεν πιστεύω ότι υπάρχει άνθρωπος που να μην ευχαριστήθηκε αυτό τον αγώνα! Οι προπονητές μας γιατί βγήκαν τα πάντα μέσα στο γήπεδο. Σκάουτινγκ, συνεργασίες, αποστάσεις, ρυθμός παιχνιδιού, ευστοχία, όλα! Εμείς, γιατί ότι και αν κάναμε ήταν σωστό και είχε αποτέλεσμα απέναντι στον περσινό πρωταθλητή, η ¨οικογένεια¨ του ΠΑΟ που της δώσαμε τη χαρά μιας τεράστιας νίκης και ο κόσμος που περίμενε πως πως αυτό το παιχνίδι».
Αριστέα: «Ναι στο παιχνίδι με τον Αθηναϊκό όντως πιάσαμε την τέλεια απόδοση. Ήταν μία περίοδος που ήμασταν αρκετά φορμαρισμένες. Το βλέπαμε και από τις προπονήσεις της εβδομάδας εκείνης πριν από το παιχνίδι. Δουλέψαμε πολύ σκληρά στην προπόνηση και είχαμε διαβάσει τον αντίπαλο παρά πολύ καλά. Μπήκαμε στον αγωνιστικό χώρο αποφασισμένες και παίξαμε φοβερό μπάσκετ. Ήμασταν τρομερά εύστοχες που αυτό ήταν και λίγο θέμα τύχης. Επιβάλλαμε τον ρυθμό μας και μαζί με την ώθηση του κόσμου,φτάσαμε σε αυτό το εκπληκτικό αποτέλεσμα. Δεν περιμέναμε όμως πότε ότι θα κερδίζαμε με τόσο ευρύ σκορ τον Αθηναϊκό».
Αναστασία: «Βασικά μπήκαμε στο παιχνίδι αρκετά αποφασισμένες για τη νίκη και πολύ διαβασμένες όσον αφορά τον Αθηναϊκό. Σίγουρα δεν παίξαμε το τέλειο μπάσκετ αλλά το γεγονός ότι ήμασταν ιδιαίτερα συγκεντρωμένες στο ματς εγκλωβίζοντας ουσιαστικά τον αντίπαλο επιθετικά, μας έδωσε και την ψυχολογία στη δική μας επίθεση κάνοντας σωστές επιλογές και έχοντας μεγάλο ποσοστό ευστοχίας και διεύρυνε όλο και περισσότερο τη διαφορά. Δεν περιμέναμε νίκη ευρείας διαφοράς άλλα ήμασταν ψυχωμένες από την αρχή ως το τέλος και δε χαλαρώσαμε ακόμα και όταν όλα είχαν κριθεί».
Πάμε στο Κύπελλο και τον ημιτελικό. Αρχικά θεωρείτε πως μπορεί οι συνεχόμενες και μάλιστα εύκολες νίκες στο πρωτάθλημα και η περιρρέουσα ατμόσφαιρα για ανίκητη ομάδα, σας επηρέασαν στο ματς με τον Πρωτέα;
Τούλα: «Δεν θέλω να πιστεύω ότι μας επηρέασε κάτι τέτοιο. Είναι τελείως διαφορετική η διαδικασία του κυπέλλου. Αυτό που ίσως θα μας βοηθούσε να ξεκολλήσουμε λίγο, επειδή βρεθήκαμε σε πολύ κακή μέρα, θα ήταν ο κόσμος μας αν υπήρχε στο γήπεδο. Ο Πρωτέας ήταν καλύτερος από εμάς και κέρδισε δίκαια εκείνο το ματς».
Αριστέα: «Στο κύπελλο όλοι μας είχαν χρήσει φαβορί. Αυτό ίσως μας επηρέασε και αρνητικά. Ειδικότερα γιατί η ομάδα μας πέρα πέρα από 2-3 άτομα δεν είχαν εμπειρία σε τέτοιες διοργανώσεις. Τα παιχνίδια του κυπέλλου είναι νοκ άουτ γιαυτό υπάρχουν και πολλές εκπλήξεις».
Αναστασία: «Όχι φυσικά. Ήμασταν προσγειωμένες όλη τη χρονιά. Οι συγκεκριμένες νίκες ίσα ίσα εγώ θα έλεγα ήταν κίνητρο να συνεχίσουμε να δουλεύουμε σκληρά καθώς μας έφερναν όλο και πιο κοντά σ' αυτό που θέλαμε και σε καμία περίπτωση δε πιστέψαμε ότι είμαστε ανίκητη ομάδα αφού ήδη είχαμε ήττα στο πρωτάθλημα. Τον Πρωτέα τον βλέπαμε όπως θα κάναμε με κάθε άλλη ομάδα της Α1 που κατάφερε να προκριθεί στο final 4 του κυπέλλου».
«Δεν μας πήγε τίποτα καλά στον ημιτελικό με τον Πρωτέα»
Τι πήγε στραβά και χάθηκε ο άλλος φετινός στόχος;
Τούλα: «Όπως είπα και πιο πάνω βρεθήκαμε σε κακή μέρα. Τίποτα δεν πήγε καλά. Είχαμε τραυματία την Ντέλβα, κάναμε πολλά λάθη και όλα αυτά μας έβγαλαν εκτός αγώνα. Γενικά υπήρχε εκνευρισμός στην ομάδα για διάφορους λόγους και κάπως έτσι χάσαμε το ματς και μαζί και τον έναν από τους δυο στόχους μας».
Αριστέα: «Μπήκαμε αρκετά αγχωμένες,σαν υπνωτισμένες θα έλεγα. Ο Πρωτέας κατέβηκε χωρίς άγχος,ήταν αρκετά διαβασμένος και έτσι κατάφερε να μας περιορίσει. Βέβαια συνέβαλε πολύ σε αυτό και η κακή διαιτησία σε εκείνο το ματς. Όλες αυτές οι συγκυρίες φέρανε και αυτό το αρνητικό αποτέλεσμα».
Αναστασία: « O Πρωτέας είναι μια αξιόλογη ομάδα αποτελούμενος από παίκτριες που έχουν αγωνιστεί στην Α1. Μας βρήκε σε μια άτυχη στιγμή όπου η Ντέλβα αντιμετώπιζε προβλήματα στη μέση της και σ' ένα κακό παιχνίδι από πλευράς απόδοσης, το εκμεταλλεύτηκαν, ήταν και αρκετά εύστοχες και νίκησαν δίκαια».
Μετά τον αποκλεισμό και την αποτυχία στο Βόλο, υπήρξε άγχος και για το πρωτάθλημα;
Τούλα: «Άγχος θα υπήρχε έτσι και αλλιώς! Ακόμα και να είχαμε πάρει το κύπελλο θα ήταν το ίδιο. Το κύπελλο μας ταρακούνησε αρκετά πιστεύω και μας έδειξε το πόσο προσεκτικοί πρέπει να είμαστε στην συνέχεια. Αφού ξεπεράσαμε το πρώτο σοκ του αποκλεισμού και φέραμε την ψυχολογία μας σε φυσιολογικά επίπεδα πάλι, συγκεντρωθήκαμε αποκλειστικά στο πρωτάθλημα και από ότι φαίνεται τα καταφέραμε αρκετά καλά»!
Αριστέα: «Μετά τον αποκλεισμό του κυπέλλου ήμασταν αρκετά στεναχωρημένες και απογοητευμένες. Όμως ξέραμε ότι ακολουθεί ο κύριος στόχος μας που ήταν το πρωτάθλημα. Έπρεπε να ανασυγκροτηθούμε και να ξαναβρούμε τις δυνάμεις μας. Υποσυνείδητα μπορεί να αγχωθήκαμε έχοντας στο μυαλό μας,μην χαθεί και αυτός ο στόχος. Αλλά η αποτυχία του κυπέλλου πιο πολύ μας πείσμωσε».
Αναστασία: «Απογοήτευση ναι άλλα άγχος όχι. Θα έλεγα ότι μας πείσμωσε η τέταρτη θέση στο Βόλο και μας ώθησε στο να παίζουμε πιο παθιασμένες κοιτώντας πλέον το μόνο στόχο που μας είχε απομείνει, το πρωτάθλημα. Και σίγουρα καταλάβαμε πως αν δε παίξουμε καλά μπορούμε να χάσουμε απ' τον καθένα».
«Συγκλονιστική η παρουσία του»
Και πάμε τώρα στον μεγάλο τελικό και ας μιλήσουμε για τον κόσμο, ο οποίος όπως και με τον Αθηναϊκό γέμισε το κλειστό ώρα πριν το πρώτο τζάμπολ.
Τούλα: «Τι να πει κανείς γι αυτό τον κόσμο! Είναι συγκλονιστικός κάθε φορά και πάντα είναι δίπλα μας! Η ατμόσφαιρα που δημιουργούν μέσα στον Τάφο είναι αξιοζήλευτη πιστεύω ακόμα και από ομάδες ανδρών. Είναι σκέτη απόλαυση να παίζεις εκεί μέσα και να τους ακούς. Είναι πολύ όμορφο για μια αθλήτρια την ώρα που πηγαίνει στο γήπεδο μιάμιση ώρα πριν να βλέπει απ έξω τον κόσμο να φωνάζει τα ονόματα μας και να μας υποδέχεται».
Αριστέα: «Ο κόσμος μας φέτος ήταν απλά συγκινητικός. Γινόταν πανικός και έρχονταν 2 ώρες πιο νωρίς για να βρουν εισιτήριο και θέση να κάτσουν. Οι οπαδοί μας,αγάπησαν πολύ το τμήμα γιατί βλέπανε τη προσπάθεια που κάναμε μέσα στο γήπεδο. Υπήρχε τρομερή χημεία ανάμεσα σε μας και στον κόσμο».
Αναστασία: «Ήταν συγκλονιστικό το να πηγαίνεις μιάμιση ώρα πριν στο γήπεδο και να βλέπεις κόσμο να περιμένει να μπει. Στο γήπεδο δεν είχε χώρο ούτε στις σκάλες, πραγματικά ο κόσμος του Παναθηναϊκού είναι φανταστικός και τόσο στον Αθηναϊκό όσο και στον τελικό δημιούργησαν εξαιρετική ατμόσφαιρα. Σίγουρα, όταν βλέπεις το γήπεδο να είναι κατάμεστο και όλοι να σε στηρίζουν και να θέλουν τη νίκη, δε μπορείς να χάσεις».
«Δείξαμε μαχητική ψυχή και δεν φοβηθήκαμε»
Η ομάδα ξεκίνησε άσχημα και το Ελληνικό προηγήθηκε με διψήφιο αριθμό πόντων. Φοβηθήκατε πως θα μπορούσε να γίνει το διπλό και να μπαίνατε σε μπελάδες;
Τούλα: «Όντως ξεκινήσαμε άσχημα. Όχι τόσο στο αμυντικό κομμάτι όσο στο επιθετικό. Μεγάλη αστοχία και νευρικότητα. Κάτι που ήταν και φυσιολογικό Εν μέρη. λόγω της αγωνιστικής αποχής που είχαμε επειδή περιμέναμε τον αντίπαλο και λόγω της κρισιμότητας του αγώνα. Την ώρα του παιχνιδιού δύσκολα σκέφτεσαι κάτι άλλο εκτός του τι θα κανείς μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Η αλήθεια είναι ότι για κλάσματα του δευτερολέπτου μου πέρασε απ το μυαλό άλλα επειδή δεν μου άρεσε καθόλου σαν ιδέα την διέγραψα αμέσως».
Αριστέα: «Η ομάδα όπως και στο κύπελλο ξεκίνησε μουδιασμένα και αγχωμένα. Όμως και όταν η διάφορα ήταν στους 12 πόντους στο τρίτο δεκάλεπτο,δεν πίστεψα πότε ότι θα χαθεί αυτό το παιχνίδι. Μέσα στο γήπεδο μας με τόσο κόσμο και αλώβητη την έδρα μας, δεν μπορούσαμε να χάσουμε. Αποδείξαμε ακόμη μία φορά ότι έχουμε μαχητική ψυχή και στο τέλος με τη βοήθεια και του κόσμου καταφέραμε να γυρίσουμε το παιχνίδι και να πάρουμε το πρωτάθλημα».
Αναστασία: «Ειλικρινά πρώτη φορά ένιωθα τόση σιγουριά για την ομάδα μου. Η κόουτς στα αποδυτήρια μας είπε ότι όπως και να κυλήσει το ματς πρέπει να παλέψουμε και ότι ο νικητής βγαίνει στη λήξη του παιχνιδιού. Και πράγματι παρόλο που βρεθήκαμε πίσω στο σκορ ακόμα και με διψήφιο αριθμό πόντων κάναμε την ανατροπή και καταφέραμε να νικήσουμε. Προσωπικά ακόμα και εκείνη τη στιγμή που η διαφορά έδειχνε να ξεφεύγει εγώ δε φοβήθηκα πως θα το χάναμε το ματς άλλα πίστευα ότι κάτι θα γίνει και θα το γυρίσουμε».
«Το ΠΗΡΑΜΕ»
Ακούγεται η κόρνα της γραμματείας που σημαίνει ότι μετά το 2005 ο Παναθηναϊκός κατακτά το πρωτάθλημα. Ποιο ήταν το πρώτο πράγμα που σας ήρθε στο μυαλό.
Τούλα: «ΤΟ ΠΗΡΑΜΕ... είπα μέσα μου και ένιωσα απίστευτη ανακούφιση και χαρά. Μετά αφού φίλησα τον μπαμπά μου πήγα και πανηγύρισα με τις συμπαίκτριες μου και τον κόσμο που είχε γεμίσει τον αγωνιστικό χώρο»!
Αριστέα: «Μετά το άκουσμα της κόρνας το πρώτο πράγμα που μου ήρθε στο μυαλό είναι “Τέλος για φέτος,είμαστε πια πρωταθλητές”. Ήμουν παρά πολύ ευχαριστημένη και χαρούμενη που μετά από 8 χρόνια ο Παναθηναϊκός ξαναπήρε το πρωτάθλημα και εγώ ήμουν μέλος της προσπάθειας αυτής».
Αναστασία: «Πραγματικά το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα ήταν να τρέξω στις συμπαίχτριες μου και όλες μαζί να πανηγυρίσουμε αυτό που μαζί καταφέραμε. Εκείνη τη στιγμή δε μ' ένοιαζε τίποτα άλλο. Ήθελα να τις αγκαλιάσω όλες και όπως όλη τη χρονιά σαν μια γροθιά δουλεύαμε γι' αυτό έτσι και στο τέλος να χαρούμε ενωμένες το κατόρθωμά μας».
«Αφιερωμένο σε όλη την Παναθηναϊκή οικογένεια και τον κύριο Μακρόπουλο»
Που αφιερώνετε αυτό το πρωτάθλημα;
Τούλα: «Σε πολλούς θα ήθελα να αφιερώσω αυτό τον τίτλο. Σίγουρα αξίζει να το αφιερώσω στον κύριο Μακρόπουλο και την οικογένεια του, στον φανταστικό κόσμο που ήταν συνέχεια μαζί μας και μας έστελνε την αγάπη του από όλη την Ελλάδα και σε καθέναν και καθεμιά ξεχωριστά μέσα απ την Ομάδα. Από τους προπονητές μου (Γιασεμή, Πέτρο, Κατερίνα,Αποστόλη, Δημήτρη) τον Κώστα (γυμναστή) τα κορίτσια (όλα) τον Γιώργο, τον Ηλία, το Νίκο, τη Στέλλα. Όλους πραγματικά και συγγνώμη αν ξέχασα κάποιους.
Τέλος θα το αφιερωσω στην κόρη μου τη Μαρία που είναι φανατική Παναθηναϊκός και με έβαζε στο κλίμα του αγώνα πριν καν πάω στο γήπεδο τραγουδώντας μου τα συνθήματα».
Αριστέα: «Το πρωτάθλημα αυτό το αφιερώνω σε όλη την Παναθηναϊκή οικογένεια. Στην μητέρα μου που 19 χρόνια δεν έχει χάσει ματς μου και είναι πάντα κοντά μου,στον πατέρα μου που αυτός ήταν η αιτία που ασχολήθηκα με τον αθλητισμό και σε όλη την οικογένεια μου που με στήριξε όλα αυτά τα χρόνια. Στις αγαπημένες μου φίλες Αγάπη, Όλγα ,Αρετή και Ντίνα που με πίστεψαν από μικρή. Τέλος το αφιερώνω σε όλο τον φίλαθλο κόσμο του Παναθηναϊκού που μας στήριξε και μας έδειξε την αγάπη όλο αυτόν τον καιρό».
Αναστασία: «Το πρωτάθλημα αυτό σίγουρα ανήκει τόσο στον κόσμο του Παναθηναϊκού όσο και στον πρόεδρό μας κ. Μακρόπουλο που μας στήριζαν όλη τη χρονιά. Επίσης θα ήθελα να το αφιερώσω στην οικογένειά μου αλλά και σε όσους μας πίστεψαν και μας υποστήριζαν».
«Μαγική ατμόσφαιρα, οι αντίπαλοι την έχουν νιώσει καλά»
Πείτε δύο λόγια για την ατμόσφαιρα στον Τάφο και πόσο βοήθησαν οι οπαδοί της ομάδας στο να έρθει αυτή η επιτυχία.
Τούλα: «Η ατμόσφαιρα στον Τάφο, σε κάθε αγώνα, είναι απερίγραπτη! Οι οπαδοί μας δίνουν πολλές φορές ρυθμό στο παιχνίδι μας και απίστευτη ενέργεια. Όπως λέει και ένα σύνθημα ¨ η Θύρα 13 είναι αυτό που δε μπορείς να φανταστείς , αν δεν το ζεις...¨. Αυτό τα λέει όλα!
Έχω γίνει κουραστική νομίζω με το να λέω ότι ο κόσμος ήταν ο εκτός μας παίκτης. Δεν είναι υπερβολικό αυτό που λέω. Στα δύσκολα ήταν εκεί. Μας στήριξε, μας βοήθησε, μας χειροκρότησε και τους ευχαριστούμε για ότι έκαναν. Όσοι έχουν έρθει στον τάφο και κυρίως οι αντίπαλοι μας το έχουν καταλάβει αυτό και το έχουν νιώσει».
Αριστέα: «Η ατμόσφαιρα φέτος στο γήπεδο ήταν ανεπανάληπτη. Οι οπαδοί μας σε κάθε παιχνίδι γέμιζαν ασφυκτικά τον Τάφο. Ήταν τρομεροί και δεν δημιούργησαν πότε κανένα πρόβλημα στον αγωνιστικό χώρο .Ήταν φέτος ο κύριος λόγος της τόσο καλής μας φετινής πορείας και το ότι μπορέσαμε να κρατήσουμε την έδρα μας αλώβητη. Κάθε φορά που έμπαινα για ζέσταμα,ένιωθα ότι έμπαινα στο σπίτι μου, βλέποντας αυτόν τον κόσμο και την ζέστη ατμόσφαιρα που προκαλούσε. Πραγματικά τους ευχαριστούμε πολύ κ είμαι πολύ χαρούμενη που μπορέσαμε και τους το ανταμείψαμε με το πρωτάθλημα».
Αναστασία: «Με δυο λόγια ''έκτος παίχτης''. Αυτή η ατμόσφαιρα που επικρατούσε στον Ταφο του Ινδού ''δεν υπάρχει''. Βοήθησαν πάρα πολύ καθώς μας δίναν ώθηση, κουράγιο και ως ο έκτος παίχτης μας έδινε μεγάλο πλεονέκτημα στα εντός κυρίως παιχνίδια. Και τους ευχαριστούμε πάρα πολύ που στάθηκαν δίπλα μας από την αρχή ως το τέλος».
«Πάντα δίπλα μας η διοίκηση»
Ποια ήταν η συμβολή της διοίκησης;
Τούλα: «Ένας τίτλος δεν έρχεται έτσι. Υπάρχει αρκετός κόσμος από πίσω που στηρίζει όλη αυτή την προσπάθεια. Πίσω από εμάς που φαινόμαστε και αγωνιζόμαστε υπάρχει μια διοίκηση που ήταν δίπλα μας συνεχώς. Ο πρόεδρος ο κύριος Μακρόπουλος , η ΕΥΡΩΠΗ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗ ήταν απόλυτα συνεπής στις υποχρεώσεις τους οπότε εμείς το μόνο που έπρεπε να κάνουμε ήταν να κάνουμε προπόνηση και να κερδίζουμε».
Αριστέα: «Η συμβολή της διοίκησης ήταν αρκετά σημαντική. Ο πρόεδρος ήταν από την αρχή της χρονιάς κοντά μας. Αναγέννησε το τμήμα μας έκανε να νιώθουμε ασφάλεια και αποτελούσε εγγύηση για εμάς. Αυτό έφερε υγεία και μας έκανε να σκεφτόμαστε μόνο το πως θα παίξουμε μπάσκετ και όχι το να καταναλωνόμαστε για αλλά πράγματα».
Αναστασία: « Η συμβολή της διοίκησης ήταν τεράστια. Οι άνθρωποι τς διοίκησης ήταν πάντα δίπλα μας βοηθώντας μας με ότι μας απασχολούσε. Ήταν συνεπείς στις υποχρεώσεις τους, μας πρόσφεραν ιδανικό περιβάλλον και αυτό μας έδινε μεγαλύτερο κίνητρο ώστε να δουλεύουμε σκληρά για την επίτευξη των στόχων μας. Η διοίκηση του Παναθηναϊκού θα πρέπει να είναι παράδειγμα προς όλες τις άλλες ομάδες στο χώρο μας».
«Ψυχή της ομάδα οι Ηλίας και Γιώργος»
Εκτός από την διοίκηση, το τμήμα τα τελευταία χρόνια το... τρέχουν οπαδοί. Ποια πιστεύετε πως είναι η συνεισφορά των Ηλία και Γιώργου;
Τούλα: «Ο Ηλίας και ο Γιώργος είναι η ψυχή της ομάδας. Τρέχουν και προσπαθούν να κάνουν πολλά. Το γήπεδο αν και παλιό με μικρές παρεμβάσεις και εργασίες έχει αλλάξει προς το καλύτερο. Έχουν ιδέες και θέληση να κάνουν πράγματα και με την βοήθεια και άλλων παιδιών που είναι σχεδόν κάθε μέρα στο γήπεδο σιγά σιγά τα καταφέρνουν».
Αριστέα: «Και ο Ηλίας και ο Γιώργος συντέλεσαν πολύ στην προσπάθεια αυτή. Πριν από 2 χρόνια ήταν αυτοί που κάνανε μία ανανέωση στο τμήμα και το ξεκινήσανε από το μηδέν. Βοήθησαν και στον να φέρουν κοντά μας τον κόσμο και να μας αγαπήσει. Τρέξανε πολύ για το τμήμα,και για πολλά διαδικαστικά της ομάδας,όπως ρουχισμός κτλ. Και συντελέσαν και πολύ στην οργάνωση αυτή που είχαμε φέτος. Στις δύσκολες στιγμές της ομάδας βοήθησαν πολύ και στον ψυχολογικό τομέα,αν και κάποιες φορές οι μικρές αγχωνόντουσαν κάπως. Είναι δύο άνθρωποι που αγαπάνε πολύ τον Παναθηναϊκό και μόνο καλό κάνανε στην ομάδα».
Αναστασία: «Ο Ηλίας και ο Γιώργος έτρεχαν για τα πάντα στο τμήμα. Η αγάπη τους για την ομάδα είναι τεράστια και η συνεισφορά τους φέτος απεριόριστη. Εγώ θα ήθελα να προσθέσω και το Νίκο το φυσιοθεραπευτή μας ο οποίος κι αυτός έτρεχε για το τμήμα. Ειλικρινά τους ευχαριστούμε για όλα κι ελπίζω να ανταμείψαμε τους κόπους τους».
«Καταπληκτική δουλειά η κόουτς»
Και πάμε στην Γιασεμή Σαμαντούρα. Ποιο ήταν το μεγάλο της... όπλο την φετινή χρονιά;
Τούλα: «Με την Γιασεμή γνωριζόμαστε χρόνια και ήταν και ένας απ τους λόγους που γύρισα στον Παναθηναϊκό. Είναι ένας ήρεμος άνθρωπος που φέτος κατάφερε κάτι αρκετά δύσκολο πιστεύω. Μπόρεσε να κρατήσει τις ισορροπίες σε μια ομάδα που λόγω ονόματος και κόσμου υπάρχει μεγάλη πίεση για να πρωταγωνιστεί και πολλές απαιτήσεις.. Κατάφερε όλο αυτό να το κρατήσει μακριά απ την ομάδα και κυρίως από τις μικρές κοπέλες που σίγουρα δεν θα μπορούσαν να το διαχειριστούν και ίσως έπαιζε ρόλο στην απόδοση τους. Τώρα στο αγωνιστικό κομμάτι πάλι κατάφερε κάτι πολύ δύσκολο. Βρήκε και πήρε ότι καλύτερο μπορούσε από όλες μας, μικρές και μεγάλες και κατάφερε να ενώσει το όποιο χάσμα υπήρχε ηλικιακά και μπασκετικά μεταξύ μας».
Αριστέα: «Το μεγάλο όπλο της,την φετινή χρόνια ήταν ότι είχε παίκτριες-προσωπικότητες και ότι δίπλα της είχε δύο πολύ καλούς βοηθούς,τον Πέτρο και την Κατερίνα που κάνανε καταπληκτική δουλειά. Όλα αυτά συν την προπονητική της αντίληψη φέρανε το αποτέλεσμα αυτό».
Αναστασία: «Η κόουτς έχει ένα μοναδικό τρόπο να μας ανεβάζει την ψυχολογία και να μας εμψυχώνει πριν από κάθε ματς. Αυτό συντελούσε στο να βγάζουμε τον καλύτερο μας εαυτό στο παρκέ. Το ψυχολογικό κομμάτι είναι πολύ σημαντικό στο γυναικείο μπάσκετ. Ωστόσο, η συγκεκριμένη προπονήτρια δούλευε μεθοδικά από πέρυσι κι έτσι κρατώντας το βασικό κορμό που έφερε τη 2η θέση και προσθέτοντας κάποιες παίκτριες μας ανέβασε επίπεδο και ήρθε η πρωτιά».
«Να μείνουμε για νέες κούπες»
Τώρα που το πρωτάθλημα ήρθε, θα θέλατε να μείνετε στην ομάδα και πιστεύετε πως μπορεί να επαναλάβει την φετινή χρονιά;
Τούλα: «Έχουν περάσει μόνο λίγες μέρες από την κατάκτηση του τίτλου οπότε είναι νωρίς για τέτοιες αποφάσεις και συζητήσεις. Φαντάζομαι μετά το Πάσχα θα μπούμε σε τέτοιου είδους συζητήσεις. Αν όμως οι συνθήκες είναι οι ίδιες και η ομάδα θελήσει ναι μείνω και έχει πάλι τους ίδιους στόχους γιατί όχι...
Σίγουρα αν υπάρχουν οι ίδιες προϋποθέσεις η ομάδα θα μπορεί να πρωταγωνιστήσει και την επόμενη χρονιά και να κατακτήσει ακόμα και το νταμπλ».
Αριστέα: «Πρωταρχικός μου ρόλος είναι να μείνω στην ομάδα. Νιώθω πια τον Παναθηναϊκό σαν οικογένεια μου. Έζησα πολλά αυτά τα 2 χρόνια και πέρασα πολύ ωραία και θέλω να ζήσω ακόμα περισσότερα. Αν ο πρόεδρος και η διοίκηση συνεχίσει να είναι κοντά μας ,παραμείνει ο κόσμος της ομάδας και εμείς είμαστε και πάλι προσγειωμένες και δουλέψουμε όπως φέτος πιστεύω θα επαναλαμβάνεται για πολλά χρόνια ακόμα αυτή η πορεία».
Αναστασία: «Φυσικά και θα ήθελα να παραμείνω στον Παναθηναϊκό και να ζήσουμε με τον κόσμο του κι άλλες τέτοιες στιγμές. Η φετινή χρονιά δεν ήταν τυχαία και με ανάλογη στήριξη του τμήματος το κατόρθωμα αυτό μπορεί να επαναληφθεί».
Τούλα θα ήθελα να ρωτήσω εσένα που είχες πάρει το πρώτο σου πρωτάθλημα με τον Παναθηναϊκό, τι σε έκανε να επιστρέψεις και πως νιώθεις που ήσουν μέλος της ομάδας που το πήρε και πάλι μετά από οκτώ χρόνια;
«Από τη στιγμή που αποφάσισα να φύγω απ τον αθηναϊκό σίγουρα θα επέλεγα μια ομάδα που θα είχε υψηλούς στόχους. Όταν ήρθε η πρόταση απ τον Παναθηναϊκό και μετά από τις συζητήσεις που είχα δεν είχα κανέναν ενδοιασμό για να επιστρέψω. Άλλωστε είμαι Παναθηναϊκός οπότε δεν δυσκολεύτηκα καθόλου. Επέστρεψα γνωρίζοντας ότι θα έκανα τα πάντα για να βοηθήσω την ομάδα μου να πάρει το πρωτάθλημα».
«Απάντηση σε όσους με θεωρούσαν “κουτσή”»!
Η φετινή χρονιά για εσένα ήταν μια απάντηση στον Αθηναϊκό και τα όσα ακούστηκαν κατά καιρούς;
«Η φετινή χρονιά ήταν για μένα απ τις καλύτερες της καριέρας μου! Ευχαριστήθηκα γενικότερα τα πάντα. Γενικότερα είμαι άνθρωπος με τεράστια υπομονή και Τις απαντήσεις μου συνηθίζω να τις δίνω μέσα στο γήπεδο όλα αυτά τα χρόνια που αγωνίζομαι. Πιστεύω λοιπόν ότι δεν υπάρχει καλύτερη απάντηση για όλους αυτούς που είπαν κάτι ή με αμφισβήτησαν ή με θεωρούσαν ¨κουτσή¨ πριν λίγους μήνες , απ την κατάκτηση αυτού του τίτλου με την Ομάδα μου».
Γρήγορες απαντήσεις:
Τούλα Καλέντζου
Παναθηναϊκός: Μαχητική ψυχή
Πρωτάθλημα: ΞΑΝΑ
Αχιλλέας Μακρόπουλος: Πάνω απ όλα Παναθηναϊκός
Γιασεμή Σαμαντούρα: Σιγουράκης
Οπαδοί: Έκτος παίκτης
Ηλίας και Γιώργος: Ψυχή της ομάδας
Τάφος του Ινδού: Καυτή έδρα
Αριστέα Μαγκλάρα
Παναθηναϊκός: Σύλλογος μεγάλος δεν υπάρχει άλλος..
Πρωτάθλημα: Ένα όνειρο, απερίγραπτα συναισθήματα
Αχ. Μακρόπουλος: Αναγέννηση, εγγύηση
Γιασεμή Σαμαντούρα: Κορυφαία προπονήτρια, έχει άστρο
Οπαδοί: Έκτος, έβδομος, όγδοος... παίχτης, απλά respect
Ηλίας Γιώργος: Ένα από τα κλειδιά της επιτυχίας
Τάφος του Ινδού: Το σπίτι μου
Αναστασία Σλούκα
Παναθηναϊκός: Σύλλογος μεγάλος
Πρωτάθλημα: Όνειρο αληθινό
Αχιλλέας Μακρόπουλος: Το Α και το Ω του ερασιτέχνη
Γιασεμή Σαμαντούρα: Έμπειρη προπονήτρια
Οπαδοί: Συγκλονιστικοί
Ηλίας και Γιώργος: Αφανείς ήρωες
Τάφος του Ινδού: Σύμβολο
Έτσι και στον Παναθηναϊκό και το γυναικείο μπάσκετ, ο στόχος όλων στην ομάδα είναι να συνεχίσουν την εξαιρετική φετινή χρονιά. Μια χρονιά που έφερε το «τριφύλλι» στην κατάκτηση του πρωταθλήματος μετά από οκτώ ολόκληρα χρόνια. Μια χρονιά ονειρική, με τον κόσμο να γεμίζει σε κάθε αγώνα το κλειστό της Λεωφόρου και να κάνει όλη την χώρα μέσω των μεταδόσεων των ΕΡΤ και ΣΚΑΪ να ασχοληθούν με το συγκεκριμένο άθλημα.
Οι «πράσινοι» θέλουν να χτίσουν κάτι πολύ καλό και τρία από τα πιο σημαντικά γρανάζια της μηχανής της Γιασεμή Σαμαντούρα, οι Τούλα Καλέντζου, Αριστέα Μαγκλάρα και Αναστασία Σλούκα, μας δείχνουν μέσω του gazzetta.gr τον τρόπο για το πώς μπορεί να γίνει αυτό το χτίσιμο.
Και μας το δείχνουν όχι με λόγια αλλά με πράξεις, παίρνουν στα χέρια, πηλοφόρια, μυστριά, καρότσια και όλα τα εργαλεία της οικοδομής και σε μία ξεχωριστή φωτογράφηση μιλάνε για τα συστατικά της επιτυχίας, αλλά και ότι χρειάζεται να γίνει, προκειμένου να παραμείνει η ομάδα στην κορυφή.
Και οι τρεις παραμένουν προσγειωμένες, αναφέρονται με τα καλύτερα λόγια στον κόσμο, στην διοίκηση αλλά και τα παιδιά που έτρεξαν το τμήμα και δηλώνουν έτοιμες να προσπαθήσουν ακόμα περισσότερο για να μπορέσει να χτιστεί μια αυτοκρατορία.
«Υγεία, χημεία, προσήλωση, δουλειά και κόσμος»!
Ποια ήταν τα υλικά-συστατικά που έφεραν το πρωτάθλημα και τι παραπάνω χρειάζεται για να χτιστεί κάτι μεγαλύτερο;
Τούλα: «Τα συστατικά της επιτυχίας μας ήταν αρκετά. Πρώτα απ όλα η Ομάδα ήταν υγιής σε όλα τα επίπεδα και πιστεύω ότι δεν υπάρχει καλύτερο συστατικό από αυτό. Υγεία υπήρχε στα αποδυτήρια, στις σχέσεις μεταξύ παικτριών, στην επικοινωνία μεταξύ προπονητικού τιμ κ διοίκησης, στο οικονομικό. Ήμασταν μια μεγάλη οικογένεια όλη τη χρονιά και περνούσαμε καλά τις ώρες που περνούσαμε στο γήπεδο (πιστέψτε με δεν ήταν και λίγες). Σε όλα αυτά ήρθε και ¨κόλλησε¨ ο απίθανος κόσμος μας που πραγματικά μας απογείωνε σε όλα τα παιχνίδια και τώρα όλοι μαζί ακόμα χαιρόμαστε τον τίτλο.
Σίγουρα η επιτυχία για να έχει συνέχεια θα χρειαστεί βελτιώσεις και ακόμα μεγαλύτερη διάθεση και προσπάθεια. Το δύσκολο σε όλα αυτά όμως είναι η άσχημη οικονομική κατάσταση που βρίσκεται η χώρα μας και σίγουρα επηρεάζει και τον αθλητισμό».
Αριστέα: «Στην ομάδα υπήρχε ένα πολύ καλό μείγμα έμπειρων και πιο νεαρών αθλητριών. Το προπονητικό team συντέλεσε στο να υπάρχει καλή χημεία μεταξύ μας. Η καθεμία είχε τον ρόλο της κ αυτό βοήθησε κατά διαστήματα να βγάζουμε πολύ καλό μπάσκετ μέσα στο γήπεδο. Η ομάδα ήταν υγιής και αυτό ξεκινούσε από τον πρόεδρο και την διοίκηση έως εμάς τις αθλήτριες που μεταξύ μας είχαμε πολύ καλό κλίμα και αγωνιστικά και εξωαγωνιστικά. Εάν συνεχίσει έτσι η διοίκηση και κρατηθεί ο κόσμος της ομάδας συν του ότι οι νεαρές αθλήτριες χρόνο με το χρόνο θα παίρνουν όλο και περισσότερες εμπειρίες, ο σύλλογος θα έχει πολύ μέλλον».
Αναστασία: «Θεωρώ ότι τα συστατικά της φετινής επιτυχίας ήταν αρχικά το ότι η ομάδα ήταν δεμένη εντός κι εκτός γηπέδων καθώς επικρατούσε εξαιρετικό κλίμα. Επίσης η πολύ καλή καθοδήγηση από το προποντικό τιμ, η σκληρή δουλειά όλης της χρονιάς και η αδιάσπαστη προσήλωση στους στόχους μας. Για το κάτι παραπάνω σίγουρα χρειάζεται να θέτουμε σταδιακά υψηλότερους στόχους αλλά και να προστατευτεί ότι καλό έχει χτιστεί ως τώρα».
«Η νίκη επί του Ελληνικού ανέβαση τον πήχη»
Η ομάδα ξεκίνησε χωρίς μεγάλους στόχους, αλλά έχοντας το κεφάλι κάτω. Από ποιο σημείο αρχίσατε να κάνετε σκέψεις για τίτλο;
Τούλα: «Η ομάδα ξεκίνησε με στόχο μια πορεία ανάλογη της περσινής και γιατί όχι κάτι καλύτερο! Αυτόματα αυτό ανέβαζε τον πήχη ψηλά απ την στιγμή που πέρυσι ο ΠΑΟ έπαιξε στον τελικό. Πιστεύω ότι όλοι γύρω και μέσα από την ομάδα είχαν σε κάποιο σημείο του μυαλού τους τον τίτλο. Ίσως να μην ήξεραν τον τρόπο και το αν ήταν πολύ δύσκολο ή εύκολο. Αυτή η σκέψη νομίζω άρχισε να γίνεται πιο έντονη όταν η ομάδα κέρδιζε και ήταν απ την αρχή μέχρι και το τέλος της κανονικής διαρκείας στις πρώτες θέσεις της βαθμολογίας. Θεωρώ ότι η νίκη μέσα στο Ελληνικό ήταν αυτή που μας έκανε όλους πιο απαιτητικούς και πιο σίγουρους για το τι μπορούμε να πετύχουμε».
Αριστέα: «Η ομάδα από πέρυσι,όπου ξεκίνησε από το μηδέν,δεν είχε βάλει πολύ υψηλούς στόχους. Όμως με πολλή δουλειά στο γήπεδο έκανε εκπληκτική πορεία και τερμάτισε δεύτερη. Έτσι ξεκίνησε και η φετινή χρόνια με χαμηλά το κεφάλι όμως με λίγο υψηλότερους στόχους. Δεν περιμέναμε ότι θα κάναμε αυτή την πορεία και πιστεύω μετά την εκτός έδρας νίκη επί του Ελληνικού, όλοι είχαμε στο πίσω μέρος του μυαλού μας ότι πάμε για την κατάκτηση του πρωταθλήματος».
Αναστασία: «Ναι η αλήθεια είναι πως στόχος μας ήταν η συμμετοχή μας στα playoffs. Ωστόσο, όταν ήρθε η νίκη επί του Ελληνικού, που σε συνδυασμό με την ήττα του Αθηναϊκού μας έφερνε στην πρώτη θέση του πρωταθλήματος, τότε καταλάβαμε ότι έχουμε μπει κι εμείς στη διεκδίκηση του τίτλου και ότι έχουμε μάλιστα και αρκετές πιθανότητες αφού στη συνέχεια θα είχαμε τόσο τον Αθηναϊκό όσο και το Ελληνικό στην έδρα μας».
Υπήρξε κάποια στιγμή που να πιστέψατε ότι μπορεί τα πράγματα να μην πάνε όπως θα θέλατε;
Τούλα: «Φυσικά και υπάρχουν στιγμές απογοήτευσης και αμφισβήτησης. Μετά το κύπελλο ήταν μια δύσκολη στιγμή με αρκετή πίεση, στεναχώρια και προβληματισμό. Ευτυχώς όμως είχαμε το χρόνο να το ξεπεράσουμε και όντας πιο δυνατές μετά από αυτό μπήκαμε στα πλέι οφ έχοντας στόχο μόνο το πρωτάθλημα».
Αναστασία: «Σίγουρα όταν βρεθείς στο γήπεδο να είσαι πίσω στο σκορ σε κρίσιμα παιχνίδια αρχίζεις να ανησυχείς. Ωστόσο, φέτος υπήρχε τόσο μεγάλη πίστη σ' αυτήν την ομάδα στο ότι θα τα καταφέρει που όλο αυτό περνούσε και σ' εμάς τις παίκτριες οδηγώντας σε ανατροπές όπως χαρακτηριστικά έγινε στον μεγάλο τελικό με το Ελληνικό».
Προσωπικά αν ήταν να διαλέξω δύο σημαντικές στιγμές φέτος, εκτός φυσικά του τελευταίου τελικού και του τίτλου, θα ήταν αρχικά η μεγάλη νίκη επί του Αθηναϊκού και εν συνεχεία ο χαμένος ημιτελικός από Πρωτέα. Εσείς ποιες θα βάζατε αν έπρεπε να διαλέξετε;
Τούλα: «Έχεις δίκιο για αυτά τα δυο ματς. Ήταν πολύ σημαντικά και ξεχωριστά για πολλούς λόγους. Επειδή τις νίκες και γενικά την επιτυχία είναι πιο εύκολο να τα διαχειριστείς θα διαλέξω τον χαμένο ημιτελικό με τον Πρωτέα γιατί ήταν μεγάλο μάθημα για όλους μας».
Αριστέα: «Και εγώ αυτές τις 2 στιγμές θα έβαζα».
Αναστασία: «Ναι ίσως αυτές οι δύο να είναι οι πιο έντονες στιγμές μετά τον τελικό. Η μεγαλύτερη χαρά και η μεγαλύτερη απογοήτευση. Όμως στις σημαντικές στιγμές θα ήθελα να προσθέσω τις δύο πρώτες νίκες επί του Ελληνικού οι οποίες ήταν ιδιαίτερα δύσκολες αλλά και όπως φάνηκε αποτέλεσαν νίκες-κλειδιά για την κατάκτηση του τίτλου από τη στιγμή που στον τελικό αντιμετωπίσαμε το Ελληνικό».
«Το ευχαριστηθήκαμε όλοι το ματς με τον Αθηναϊκό»
Ας ξεχωρίσουμε τα δύο αυτά σημεία. Αρχικά πάμε στην συντριβή επί του Αθηναϊκού; Η ομάδα έπιασε το τέλειο μπάσκετ στο ματς αυτό; Και η αλήθεια είναι, περιμένατε μια τόσο μεγάλη διαφορά;
Τούλα: «Ήταν απ τα καλύτερα παιχνίδια μας φέτος, πραγματικά! Δεν πιστεύω ότι υπάρχει άνθρωπος που να μην ευχαριστήθηκε αυτό τον αγώνα! Οι προπονητές μας γιατί βγήκαν τα πάντα μέσα στο γήπεδο. Σκάουτινγκ, συνεργασίες, αποστάσεις, ρυθμός παιχνιδιού, ευστοχία, όλα! Εμείς, γιατί ότι και αν κάναμε ήταν σωστό και είχε αποτέλεσμα απέναντι στον περσινό πρωταθλητή, η ¨οικογένεια¨ του ΠΑΟ που της δώσαμε τη χαρά μιας τεράστιας νίκης και ο κόσμος που περίμενε πως πως αυτό το παιχνίδι».
Αριστέα: «Ναι στο παιχνίδι με τον Αθηναϊκό όντως πιάσαμε την τέλεια απόδοση. Ήταν μία περίοδος που ήμασταν αρκετά φορμαρισμένες. Το βλέπαμε και από τις προπονήσεις της εβδομάδας εκείνης πριν από το παιχνίδι. Δουλέψαμε πολύ σκληρά στην προπόνηση και είχαμε διαβάσει τον αντίπαλο παρά πολύ καλά. Μπήκαμε στον αγωνιστικό χώρο αποφασισμένες και παίξαμε φοβερό μπάσκετ. Ήμασταν τρομερά εύστοχες που αυτό ήταν και λίγο θέμα τύχης. Επιβάλλαμε τον ρυθμό μας και μαζί με την ώθηση του κόσμου,φτάσαμε σε αυτό το εκπληκτικό αποτέλεσμα. Δεν περιμέναμε όμως πότε ότι θα κερδίζαμε με τόσο ευρύ σκορ τον Αθηναϊκό».
Αναστασία: «Βασικά μπήκαμε στο παιχνίδι αρκετά αποφασισμένες για τη νίκη και πολύ διαβασμένες όσον αφορά τον Αθηναϊκό. Σίγουρα δεν παίξαμε το τέλειο μπάσκετ αλλά το γεγονός ότι ήμασταν ιδιαίτερα συγκεντρωμένες στο ματς εγκλωβίζοντας ουσιαστικά τον αντίπαλο επιθετικά, μας έδωσε και την ψυχολογία στη δική μας επίθεση κάνοντας σωστές επιλογές και έχοντας μεγάλο ποσοστό ευστοχίας και διεύρυνε όλο και περισσότερο τη διαφορά. Δεν περιμέναμε νίκη ευρείας διαφοράς άλλα ήμασταν ψυχωμένες από την αρχή ως το τέλος και δε χαλαρώσαμε ακόμα και όταν όλα είχαν κριθεί».
Πάμε στο Κύπελλο και τον ημιτελικό. Αρχικά θεωρείτε πως μπορεί οι συνεχόμενες και μάλιστα εύκολες νίκες στο πρωτάθλημα και η περιρρέουσα ατμόσφαιρα για ανίκητη ομάδα, σας επηρέασαν στο ματς με τον Πρωτέα;
Τούλα: «Δεν θέλω να πιστεύω ότι μας επηρέασε κάτι τέτοιο. Είναι τελείως διαφορετική η διαδικασία του κυπέλλου. Αυτό που ίσως θα μας βοηθούσε να ξεκολλήσουμε λίγο, επειδή βρεθήκαμε σε πολύ κακή μέρα, θα ήταν ο κόσμος μας αν υπήρχε στο γήπεδο. Ο Πρωτέας ήταν καλύτερος από εμάς και κέρδισε δίκαια εκείνο το ματς».
Αριστέα: «Στο κύπελλο όλοι μας είχαν χρήσει φαβορί. Αυτό ίσως μας επηρέασε και αρνητικά. Ειδικότερα γιατί η ομάδα μας πέρα πέρα από 2-3 άτομα δεν είχαν εμπειρία σε τέτοιες διοργανώσεις. Τα παιχνίδια του κυπέλλου είναι νοκ άουτ γιαυτό υπάρχουν και πολλές εκπλήξεις».
Αναστασία: «Όχι φυσικά. Ήμασταν προσγειωμένες όλη τη χρονιά. Οι συγκεκριμένες νίκες ίσα ίσα εγώ θα έλεγα ήταν κίνητρο να συνεχίσουμε να δουλεύουμε σκληρά καθώς μας έφερναν όλο και πιο κοντά σ' αυτό που θέλαμε και σε καμία περίπτωση δε πιστέψαμε ότι είμαστε ανίκητη ομάδα αφού ήδη είχαμε ήττα στο πρωτάθλημα. Τον Πρωτέα τον βλέπαμε όπως θα κάναμε με κάθε άλλη ομάδα της Α1 που κατάφερε να προκριθεί στο final 4 του κυπέλλου».
«Δεν μας πήγε τίποτα καλά στον ημιτελικό με τον Πρωτέα»
Τι πήγε στραβά και χάθηκε ο άλλος φετινός στόχος;
Τούλα: «Όπως είπα και πιο πάνω βρεθήκαμε σε κακή μέρα. Τίποτα δεν πήγε καλά. Είχαμε τραυματία την Ντέλβα, κάναμε πολλά λάθη και όλα αυτά μας έβγαλαν εκτός αγώνα. Γενικά υπήρχε εκνευρισμός στην ομάδα για διάφορους λόγους και κάπως έτσι χάσαμε το ματς και μαζί και τον έναν από τους δυο στόχους μας».
Αριστέα: «Μπήκαμε αρκετά αγχωμένες,σαν υπνωτισμένες θα έλεγα. Ο Πρωτέας κατέβηκε χωρίς άγχος,ήταν αρκετά διαβασμένος και έτσι κατάφερε να μας περιορίσει. Βέβαια συνέβαλε πολύ σε αυτό και η κακή διαιτησία σε εκείνο το ματς. Όλες αυτές οι συγκυρίες φέρανε και αυτό το αρνητικό αποτέλεσμα».
Αναστασία: « O Πρωτέας είναι μια αξιόλογη ομάδα αποτελούμενος από παίκτριες που έχουν αγωνιστεί στην Α1. Μας βρήκε σε μια άτυχη στιγμή όπου η Ντέλβα αντιμετώπιζε προβλήματα στη μέση της και σ' ένα κακό παιχνίδι από πλευράς απόδοσης, το εκμεταλλεύτηκαν, ήταν και αρκετά εύστοχες και νίκησαν δίκαια».
Μετά τον αποκλεισμό και την αποτυχία στο Βόλο, υπήρξε άγχος και για το πρωτάθλημα;
Τούλα: «Άγχος θα υπήρχε έτσι και αλλιώς! Ακόμα και να είχαμε πάρει το κύπελλο θα ήταν το ίδιο. Το κύπελλο μας ταρακούνησε αρκετά πιστεύω και μας έδειξε το πόσο προσεκτικοί πρέπει να είμαστε στην συνέχεια. Αφού ξεπεράσαμε το πρώτο σοκ του αποκλεισμού και φέραμε την ψυχολογία μας σε φυσιολογικά επίπεδα πάλι, συγκεντρωθήκαμε αποκλειστικά στο πρωτάθλημα και από ότι φαίνεται τα καταφέραμε αρκετά καλά»!
Αριστέα: «Μετά τον αποκλεισμό του κυπέλλου ήμασταν αρκετά στεναχωρημένες και απογοητευμένες. Όμως ξέραμε ότι ακολουθεί ο κύριος στόχος μας που ήταν το πρωτάθλημα. Έπρεπε να ανασυγκροτηθούμε και να ξαναβρούμε τις δυνάμεις μας. Υποσυνείδητα μπορεί να αγχωθήκαμε έχοντας στο μυαλό μας,μην χαθεί και αυτός ο στόχος. Αλλά η αποτυχία του κυπέλλου πιο πολύ μας πείσμωσε».
Αναστασία: «Απογοήτευση ναι άλλα άγχος όχι. Θα έλεγα ότι μας πείσμωσε η τέταρτη θέση στο Βόλο και μας ώθησε στο να παίζουμε πιο παθιασμένες κοιτώντας πλέον το μόνο στόχο που μας είχε απομείνει, το πρωτάθλημα. Και σίγουρα καταλάβαμε πως αν δε παίξουμε καλά μπορούμε να χάσουμε απ' τον καθένα».
«Συγκλονιστική η παρουσία του»
Και πάμε τώρα στον μεγάλο τελικό και ας μιλήσουμε για τον κόσμο, ο οποίος όπως και με τον Αθηναϊκό γέμισε το κλειστό ώρα πριν το πρώτο τζάμπολ.
Τούλα: «Τι να πει κανείς γι αυτό τον κόσμο! Είναι συγκλονιστικός κάθε φορά και πάντα είναι δίπλα μας! Η ατμόσφαιρα που δημιουργούν μέσα στον Τάφο είναι αξιοζήλευτη πιστεύω ακόμα και από ομάδες ανδρών. Είναι σκέτη απόλαυση να παίζεις εκεί μέσα και να τους ακούς. Είναι πολύ όμορφο για μια αθλήτρια την ώρα που πηγαίνει στο γήπεδο μιάμιση ώρα πριν να βλέπει απ έξω τον κόσμο να φωνάζει τα ονόματα μας και να μας υποδέχεται».
Αριστέα: «Ο κόσμος μας φέτος ήταν απλά συγκινητικός. Γινόταν πανικός και έρχονταν 2 ώρες πιο νωρίς για να βρουν εισιτήριο και θέση να κάτσουν. Οι οπαδοί μας,αγάπησαν πολύ το τμήμα γιατί βλέπανε τη προσπάθεια που κάναμε μέσα στο γήπεδο. Υπήρχε τρομερή χημεία ανάμεσα σε μας και στον κόσμο».
Αναστασία: «Ήταν συγκλονιστικό το να πηγαίνεις μιάμιση ώρα πριν στο γήπεδο και να βλέπεις κόσμο να περιμένει να μπει. Στο γήπεδο δεν είχε χώρο ούτε στις σκάλες, πραγματικά ο κόσμος του Παναθηναϊκού είναι φανταστικός και τόσο στον Αθηναϊκό όσο και στον τελικό δημιούργησαν εξαιρετική ατμόσφαιρα. Σίγουρα, όταν βλέπεις το γήπεδο να είναι κατάμεστο και όλοι να σε στηρίζουν και να θέλουν τη νίκη, δε μπορείς να χάσεις».
«Δείξαμε μαχητική ψυχή και δεν φοβηθήκαμε»
Η ομάδα ξεκίνησε άσχημα και το Ελληνικό προηγήθηκε με διψήφιο αριθμό πόντων. Φοβηθήκατε πως θα μπορούσε να γίνει το διπλό και να μπαίνατε σε μπελάδες;
Τούλα: «Όντως ξεκινήσαμε άσχημα. Όχι τόσο στο αμυντικό κομμάτι όσο στο επιθετικό. Μεγάλη αστοχία και νευρικότητα. Κάτι που ήταν και φυσιολογικό Εν μέρη. λόγω της αγωνιστικής αποχής που είχαμε επειδή περιμέναμε τον αντίπαλο και λόγω της κρισιμότητας του αγώνα. Την ώρα του παιχνιδιού δύσκολα σκέφτεσαι κάτι άλλο εκτός του τι θα κανείς μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Η αλήθεια είναι ότι για κλάσματα του δευτερολέπτου μου πέρασε απ το μυαλό άλλα επειδή δεν μου άρεσε καθόλου σαν ιδέα την διέγραψα αμέσως».
Αριστέα: «Η ομάδα όπως και στο κύπελλο ξεκίνησε μουδιασμένα και αγχωμένα. Όμως και όταν η διάφορα ήταν στους 12 πόντους στο τρίτο δεκάλεπτο,δεν πίστεψα πότε ότι θα χαθεί αυτό το παιχνίδι. Μέσα στο γήπεδο μας με τόσο κόσμο και αλώβητη την έδρα μας, δεν μπορούσαμε να χάσουμε. Αποδείξαμε ακόμη μία φορά ότι έχουμε μαχητική ψυχή και στο τέλος με τη βοήθεια και του κόσμου καταφέραμε να γυρίσουμε το παιχνίδι και να πάρουμε το πρωτάθλημα».
Αναστασία: «Ειλικρινά πρώτη φορά ένιωθα τόση σιγουριά για την ομάδα μου. Η κόουτς στα αποδυτήρια μας είπε ότι όπως και να κυλήσει το ματς πρέπει να παλέψουμε και ότι ο νικητής βγαίνει στη λήξη του παιχνιδιού. Και πράγματι παρόλο που βρεθήκαμε πίσω στο σκορ ακόμα και με διψήφιο αριθμό πόντων κάναμε την ανατροπή και καταφέραμε να νικήσουμε. Προσωπικά ακόμα και εκείνη τη στιγμή που η διαφορά έδειχνε να ξεφεύγει εγώ δε φοβήθηκα πως θα το χάναμε το ματς άλλα πίστευα ότι κάτι θα γίνει και θα το γυρίσουμε».
«Το ΠΗΡΑΜΕ»
Ακούγεται η κόρνα της γραμματείας που σημαίνει ότι μετά το 2005 ο Παναθηναϊκός κατακτά το πρωτάθλημα. Ποιο ήταν το πρώτο πράγμα που σας ήρθε στο μυαλό.
Τούλα: «ΤΟ ΠΗΡΑΜΕ... είπα μέσα μου και ένιωσα απίστευτη ανακούφιση και χαρά. Μετά αφού φίλησα τον μπαμπά μου πήγα και πανηγύρισα με τις συμπαίκτριες μου και τον κόσμο που είχε γεμίσει τον αγωνιστικό χώρο»!
Αριστέα: «Μετά το άκουσμα της κόρνας το πρώτο πράγμα που μου ήρθε στο μυαλό είναι “Τέλος για φέτος,είμαστε πια πρωταθλητές”. Ήμουν παρά πολύ ευχαριστημένη και χαρούμενη που μετά από 8 χρόνια ο Παναθηναϊκός ξαναπήρε το πρωτάθλημα και εγώ ήμουν μέλος της προσπάθειας αυτής».
Αναστασία: «Πραγματικά το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα ήταν να τρέξω στις συμπαίχτριες μου και όλες μαζί να πανηγυρίσουμε αυτό που μαζί καταφέραμε. Εκείνη τη στιγμή δε μ' ένοιαζε τίποτα άλλο. Ήθελα να τις αγκαλιάσω όλες και όπως όλη τη χρονιά σαν μια γροθιά δουλεύαμε γι' αυτό έτσι και στο τέλος να χαρούμε ενωμένες το κατόρθωμά μας».
«Αφιερωμένο σε όλη την Παναθηναϊκή οικογένεια και τον κύριο Μακρόπουλο»
Που αφιερώνετε αυτό το πρωτάθλημα;
Τούλα: «Σε πολλούς θα ήθελα να αφιερώσω αυτό τον τίτλο. Σίγουρα αξίζει να το αφιερώσω στον κύριο Μακρόπουλο και την οικογένεια του, στον φανταστικό κόσμο που ήταν συνέχεια μαζί μας και μας έστελνε την αγάπη του από όλη την Ελλάδα και σε καθέναν και καθεμιά ξεχωριστά μέσα απ την Ομάδα. Από τους προπονητές μου (Γιασεμή, Πέτρο, Κατερίνα,Αποστόλη, Δημήτρη) τον Κώστα (γυμναστή) τα κορίτσια (όλα) τον Γιώργο, τον Ηλία, το Νίκο, τη Στέλλα. Όλους πραγματικά και συγγνώμη αν ξέχασα κάποιους.
Τέλος θα το αφιερωσω στην κόρη μου τη Μαρία που είναι φανατική Παναθηναϊκός και με έβαζε στο κλίμα του αγώνα πριν καν πάω στο γήπεδο τραγουδώντας μου τα συνθήματα».
Αριστέα: «Το πρωτάθλημα αυτό το αφιερώνω σε όλη την Παναθηναϊκή οικογένεια. Στην μητέρα μου που 19 χρόνια δεν έχει χάσει ματς μου και είναι πάντα κοντά μου,στον πατέρα μου που αυτός ήταν η αιτία που ασχολήθηκα με τον αθλητισμό και σε όλη την οικογένεια μου που με στήριξε όλα αυτά τα χρόνια. Στις αγαπημένες μου φίλες Αγάπη, Όλγα ,Αρετή και Ντίνα που με πίστεψαν από μικρή. Τέλος το αφιερώνω σε όλο τον φίλαθλο κόσμο του Παναθηναϊκού που μας στήριξε και μας έδειξε την αγάπη όλο αυτόν τον καιρό».
Αναστασία: «Το πρωτάθλημα αυτό σίγουρα ανήκει τόσο στον κόσμο του Παναθηναϊκού όσο και στον πρόεδρό μας κ. Μακρόπουλο που μας στήριζαν όλη τη χρονιά. Επίσης θα ήθελα να το αφιερώσω στην οικογένειά μου αλλά και σε όσους μας πίστεψαν και μας υποστήριζαν».
«Μαγική ατμόσφαιρα, οι αντίπαλοι την έχουν νιώσει καλά»
Πείτε δύο λόγια για την ατμόσφαιρα στον Τάφο και πόσο βοήθησαν οι οπαδοί της ομάδας στο να έρθει αυτή η επιτυχία.
Τούλα: «Η ατμόσφαιρα στον Τάφο, σε κάθε αγώνα, είναι απερίγραπτη! Οι οπαδοί μας δίνουν πολλές φορές ρυθμό στο παιχνίδι μας και απίστευτη ενέργεια. Όπως λέει και ένα σύνθημα ¨ η Θύρα 13 είναι αυτό που δε μπορείς να φανταστείς , αν δεν το ζεις...¨. Αυτό τα λέει όλα!
Έχω γίνει κουραστική νομίζω με το να λέω ότι ο κόσμος ήταν ο εκτός μας παίκτης. Δεν είναι υπερβολικό αυτό που λέω. Στα δύσκολα ήταν εκεί. Μας στήριξε, μας βοήθησε, μας χειροκρότησε και τους ευχαριστούμε για ότι έκαναν. Όσοι έχουν έρθει στον τάφο και κυρίως οι αντίπαλοι μας το έχουν καταλάβει αυτό και το έχουν νιώσει».
Αριστέα: «Η ατμόσφαιρα φέτος στο γήπεδο ήταν ανεπανάληπτη. Οι οπαδοί μας σε κάθε παιχνίδι γέμιζαν ασφυκτικά τον Τάφο. Ήταν τρομεροί και δεν δημιούργησαν πότε κανένα πρόβλημα στον αγωνιστικό χώρο .Ήταν φέτος ο κύριος λόγος της τόσο καλής μας φετινής πορείας και το ότι μπορέσαμε να κρατήσουμε την έδρα μας αλώβητη. Κάθε φορά που έμπαινα για ζέσταμα,ένιωθα ότι έμπαινα στο σπίτι μου, βλέποντας αυτόν τον κόσμο και την ζέστη ατμόσφαιρα που προκαλούσε. Πραγματικά τους ευχαριστούμε πολύ κ είμαι πολύ χαρούμενη που μπορέσαμε και τους το ανταμείψαμε με το πρωτάθλημα».
Αναστασία: «Με δυο λόγια ''έκτος παίχτης''. Αυτή η ατμόσφαιρα που επικρατούσε στον Ταφο του Ινδού ''δεν υπάρχει''. Βοήθησαν πάρα πολύ καθώς μας δίναν ώθηση, κουράγιο και ως ο έκτος παίχτης μας έδινε μεγάλο πλεονέκτημα στα εντός κυρίως παιχνίδια. Και τους ευχαριστούμε πάρα πολύ που στάθηκαν δίπλα μας από την αρχή ως το τέλος».
«Πάντα δίπλα μας η διοίκηση»
Ποια ήταν η συμβολή της διοίκησης;
Τούλα: «Ένας τίτλος δεν έρχεται έτσι. Υπάρχει αρκετός κόσμος από πίσω που στηρίζει όλη αυτή την προσπάθεια. Πίσω από εμάς που φαινόμαστε και αγωνιζόμαστε υπάρχει μια διοίκηση που ήταν δίπλα μας συνεχώς. Ο πρόεδρος ο κύριος Μακρόπουλος , η ΕΥΡΩΠΗ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗ ήταν απόλυτα συνεπής στις υποχρεώσεις τους οπότε εμείς το μόνο που έπρεπε να κάνουμε ήταν να κάνουμε προπόνηση και να κερδίζουμε».
Αριστέα: «Η συμβολή της διοίκησης ήταν αρκετά σημαντική. Ο πρόεδρος ήταν από την αρχή της χρονιάς κοντά μας. Αναγέννησε το τμήμα μας έκανε να νιώθουμε ασφάλεια και αποτελούσε εγγύηση για εμάς. Αυτό έφερε υγεία και μας έκανε να σκεφτόμαστε μόνο το πως θα παίξουμε μπάσκετ και όχι το να καταναλωνόμαστε για αλλά πράγματα».
Αναστασία: « Η συμβολή της διοίκησης ήταν τεράστια. Οι άνθρωποι τς διοίκησης ήταν πάντα δίπλα μας βοηθώντας μας με ότι μας απασχολούσε. Ήταν συνεπείς στις υποχρεώσεις τους, μας πρόσφεραν ιδανικό περιβάλλον και αυτό μας έδινε μεγαλύτερο κίνητρο ώστε να δουλεύουμε σκληρά για την επίτευξη των στόχων μας. Η διοίκηση του Παναθηναϊκού θα πρέπει να είναι παράδειγμα προς όλες τις άλλες ομάδες στο χώρο μας».
«Ψυχή της ομάδα οι Ηλίας και Γιώργος»
Εκτός από την διοίκηση, το τμήμα τα τελευταία χρόνια το... τρέχουν οπαδοί. Ποια πιστεύετε πως είναι η συνεισφορά των Ηλία και Γιώργου;
Τούλα: «Ο Ηλίας και ο Γιώργος είναι η ψυχή της ομάδας. Τρέχουν και προσπαθούν να κάνουν πολλά. Το γήπεδο αν και παλιό με μικρές παρεμβάσεις και εργασίες έχει αλλάξει προς το καλύτερο. Έχουν ιδέες και θέληση να κάνουν πράγματα και με την βοήθεια και άλλων παιδιών που είναι σχεδόν κάθε μέρα στο γήπεδο σιγά σιγά τα καταφέρνουν».
Αριστέα: «Και ο Ηλίας και ο Γιώργος συντέλεσαν πολύ στην προσπάθεια αυτή. Πριν από 2 χρόνια ήταν αυτοί που κάνανε μία ανανέωση στο τμήμα και το ξεκινήσανε από το μηδέν. Βοήθησαν και στον να φέρουν κοντά μας τον κόσμο και να μας αγαπήσει. Τρέξανε πολύ για το τμήμα,και για πολλά διαδικαστικά της ομάδας,όπως ρουχισμός κτλ. Και συντελέσαν και πολύ στην οργάνωση αυτή που είχαμε φέτος. Στις δύσκολες στιγμές της ομάδας βοήθησαν πολύ και στον ψυχολογικό τομέα,αν και κάποιες φορές οι μικρές αγχωνόντουσαν κάπως. Είναι δύο άνθρωποι που αγαπάνε πολύ τον Παναθηναϊκό και μόνο καλό κάνανε στην ομάδα».
Αναστασία: «Ο Ηλίας και ο Γιώργος έτρεχαν για τα πάντα στο τμήμα. Η αγάπη τους για την ομάδα είναι τεράστια και η συνεισφορά τους φέτος απεριόριστη. Εγώ θα ήθελα να προσθέσω και το Νίκο το φυσιοθεραπευτή μας ο οποίος κι αυτός έτρεχε για το τμήμα. Ειλικρινά τους ευχαριστούμε για όλα κι ελπίζω να ανταμείψαμε τους κόπους τους».
«Καταπληκτική δουλειά η κόουτς»
Και πάμε στην Γιασεμή Σαμαντούρα. Ποιο ήταν το μεγάλο της... όπλο την φετινή χρονιά;
Τούλα: «Με την Γιασεμή γνωριζόμαστε χρόνια και ήταν και ένας απ τους λόγους που γύρισα στον Παναθηναϊκό. Είναι ένας ήρεμος άνθρωπος που φέτος κατάφερε κάτι αρκετά δύσκολο πιστεύω. Μπόρεσε να κρατήσει τις ισορροπίες σε μια ομάδα που λόγω ονόματος και κόσμου υπάρχει μεγάλη πίεση για να πρωταγωνιστεί και πολλές απαιτήσεις.. Κατάφερε όλο αυτό να το κρατήσει μακριά απ την ομάδα και κυρίως από τις μικρές κοπέλες που σίγουρα δεν θα μπορούσαν να το διαχειριστούν και ίσως έπαιζε ρόλο στην απόδοση τους. Τώρα στο αγωνιστικό κομμάτι πάλι κατάφερε κάτι πολύ δύσκολο. Βρήκε και πήρε ότι καλύτερο μπορούσε από όλες μας, μικρές και μεγάλες και κατάφερε να ενώσει το όποιο χάσμα υπήρχε ηλικιακά και μπασκετικά μεταξύ μας».
Αριστέα: «Το μεγάλο όπλο της,την φετινή χρόνια ήταν ότι είχε παίκτριες-προσωπικότητες και ότι δίπλα της είχε δύο πολύ καλούς βοηθούς,τον Πέτρο και την Κατερίνα που κάνανε καταπληκτική δουλειά. Όλα αυτά συν την προπονητική της αντίληψη φέρανε το αποτέλεσμα αυτό».
Αναστασία: «Η κόουτς έχει ένα μοναδικό τρόπο να μας ανεβάζει την ψυχολογία και να μας εμψυχώνει πριν από κάθε ματς. Αυτό συντελούσε στο να βγάζουμε τον καλύτερο μας εαυτό στο παρκέ. Το ψυχολογικό κομμάτι είναι πολύ σημαντικό στο γυναικείο μπάσκετ. Ωστόσο, η συγκεκριμένη προπονήτρια δούλευε μεθοδικά από πέρυσι κι έτσι κρατώντας το βασικό κορμό που έφερε τη 2η θέση και προσθέτοντας κάποιες παίκτριες μας ανέβασε επίπεδο και ήρθε η πρωτιά».
«Να μείνουμε για νέες κούπες»
Τώρα που το πρωτάθλημα ήρθε, θα θέλατε να μείνετε στην ομάδα και πιστεύετε πως μπορεί να επαναλάβει την φετινή χρονιά;
Τούλα: «Έχουν περάσει μόνο λίγες μέρες από την κατάκτηση του τίτλου οπότε είναι νωρίς για τέτοιες αποφάσεις και συζητήσεις. Φαντάζομαι μετά το Πάσχα θα μπούμε σε τέτοιου είδους συζητήσεις. Αν όμως οι συνθήκες είναι οι ίδιες και η ομάδα θελήσει ναι μείνω και έχει πάλι τους ίδιους στόχους γιατί όχι...
Σίγουρα αν υπάρχουν οι ίδιες προϋποθέσεις η ομάδα θα μπορεί να πρωταγωνιστήσει και την επόμενη χρονιά και να κατακτήσει ακόμα και το νταμπλ».
Αριστέα: «Πρωταρχικός μου ρόλος είναι να μείνω στην ομάδα. Νιώθω πια τον Παναθηναϊκό σαν οικογένεια μου. Έζησα πολλά αυτά τα 2 χρόνια και πέρασα πολύ ωραία και θέλω να ζήσω ακόμα περισσότερα. Αν ο πρόεδρος και η διοίκηση συνεχίσει να είναι κοντά μας ,παραμείνει ο κόσμος της ομάδας και εμείς είμαστε και πάλι προσγειωμένες και δουλέψουμε όπως φέτος πιστεύω θα επαναλαμβάνεται για πολλά χρόνια ακόμα αυτή η πορεία».
Αναστασία: «Φυσικά και θα ήθελα να παραμείνω στον Παναθηναϊκό και να ζήσουμε με τον κόσμο του κι άλλες τέτοιες στιγμές. Η φετινή χρονιά δεν ήταν τυχαία και με ανάλογη στήριξη του τμήματος το κατόρθωμα αυτό μπορεί να επαναληφθεί».
Τούλα θα ήθελα να ρωτήσω εσένα που είχες πάρει το πρώτο σου πρωτάθλημα με τον Παναθηναϊκό, τι σε έκανε να επιστρέψεις και πως νιώθεις που ήσουν μέλος της ομάδας που το πήρε και πάλι μετά από οκτώ χρόνια;
«Από τη στιγμή που αποφάσισα να φύγω απ τον αθηναϊκό σίγουρα θα επέλεγα μια ομάδα που θα είχε υψηλούς στόχους. Όταν ήρθε η πρόταση απ τον Παναθηναϊκό και μετά από τις συζητήσεις που είχα δεν είχα κανέναν ενδοιασμό για να επιστρέψω. Άλλωστε είμαι Παναθηναϊκός οπότε δεν δυσκολεύτηκα καθόλου. Επέστρεψα γνωρίζοντας ότι θα έκανα τα πάντα για να βοηθήσω την ομάδα μου να πάρει το πρωτάθλημα».
«Απάντηση σε όσους με θεωρούσαν “κουτσή”»!
Η φετινή χρονιά για εσένα ήταν μια απάντηση στον Αθηναϊκό και τα όσα ακούστηκαν κατά καιρούς;
«Η φετινή χρονιά ήταν για μένα απ τις καλύτερες της καριέρας μου! Ευχαριστήθηκα γενικότερα τα πάντα. Γενικότερα είμαι άνθρωπος με τεράστια υπομονή και Τις απαντήσεις μου συνηθίζω να τις δίνω μέσα στο γήπεδο όλα αυτά τα χρόνια που αγωνίζομαι. Πιστεύω λοιπόν ότι δεν υπάρχει καλύτερη απάντηση για όλους αυτούς που είπαν κάτι ή με αμφισβήτησαν ή με θεωρούσαν ¨κουτσή¨ πριν λίγους μήνες , απ την κατάκτηση αυτού του τίτλου με την Ομάδα μου».
Γρήγορες απαντήσεις:
Τούλα Καλέντζου
Παναθηναϊκός: Μαχητική ψυχή
Πρωτάθλημα: ΞΑΝΑ
Αχιλλέας Μακρόπουλος: Πάνω απ όλα Παναθηναϊκός
Γιασεμή Σαμαντούρα: Σιγουράκης
Οπαδοί: Έκτος παίκτης
Ηλίας και Γιώργος: Ψυχή της ομάδας
Τάφος του Ινδού: Καυτή έδρα
Αριστέα Μαγκλάρα
Παναθηναϊκός: Σύλλογος μεγάλος δεν υπάρχει άλλος..
Πρωτάθλημα: Ένα όνειρο, απερίγραπτα συναισθήματα
Αχ. Μακρόπουλος: Αναγέννηση, εγγύηση
Γιασεμή Σαμαντούρα: Κορυφαία προπονήτρια, έχει άστρο
Οπαδοί: Έκτος, έβδομος, όγδοος... παίχτης, απλά respect
Ηλίας Γιώργος: Ένα από τα κλειδιά της επιτυχίας
Τάφος του Ινδού: Το σπίτι μου
Αναστασία Σλούκα
Παναθηναϊκός: Σύλλογος μεγάλος
Πρωτάθλημα: Όνειρο αληθινό
Αχιλλέας Μακρόπουλος: Το Α και το Ω του ερασιτέχνη
Γιασεμή Σαμαντούρα: Έμπειρη προπονήτρια
Οπαδοί: Συγκλονιστικοί
Ηλίας και Γιώργος: Αφανείς ήρωες
Τάφος του Ινδού: Σύμβολο
