Άλλωστε ένα επαγγελματικό ραντεβού στο Λος Άντζελες για το τηλεοπτικό του σόου και την διάσημη Walt Disney, στάθηκε η αφορμή για να περάσει στην ιστορία και του ελληνικού μπάσκετ. Το πώς και το γιατί θα σας το εξηγήσουμε παρακάτω, με τις απαραίτητες «πινελιές» του ίδιου του πρωταγωνιστή.
Άλλωστε το αποτέλεσμα μιλάει από μόνο του. Ο 49χρονος (σήμερα) Σάλεϊ μένει μόνιμα στο Μπέβερλι Χιλς του Λος Άντζελες και είναι περιζήτητος στη showbiz των ΗΠΑ. Εκτός του ότι έχει πάρει μέρος σε διάφορες κινηματογραφικές ταινίες, έχει πρωταγωνιστήσει σε τηλεοπτικές σειρές, έχει πάρει μέρος σε δεκάδες σόου στην τηλεόραση, έχει δικές του εκπομπές, υπήρξε και αναλυτής των αγώνων στο ΝΒΑ. Τίποτε άλλο;
«Πέρασα
υπέροχα στην Ελλάδα. Θυμάμαι τον οδηγό που είχα στην Αθήνα, ο οποίος με
πήγαινε όπου ήθελα. Και ξέρεις τι μου άρεσε περισσότερο; Οι βόλτες στην
εξοχή. Ήταν σούπερ! Γνώριζα ανθρώπους, μιλούσα μαζί τους και δεν ήθελα
με τίποτα να τελειώσουν αυτές οι ώρες. Επίσης είμαι λάτρης της ιστορίας
και όπως αντιλαμβάνεσαι ήθελά να πάω σε όλους τους αρχαιολογικούς
χώρους! Και φυσικά πήγα»
Ο Τζον Σάλεϊ ήταν από τους βασικούς συντελεστές για το «back to back» των Πίστονς το 1989 και το 1990 έχοντας επιλεγεί στο νούμερο 11 του ντραφτ το 1986. Επίσης αγωνίστηκε σε Μαϊάμι Χιτ και Τορόντο Ράπτορς, αλλά στα παράσημά του θα υπάρχει πάντα και το πρωτάθλημα του 1996 με τους Σικάγο Μπουλς του Μάικλ Τζόρνταν και το ρεκόρ των 72 νικών στο ΝΒΑ.
Μετά από εκείνη τη σεζόν η «αράχνη» αποφάσισε να αποσυρθεί από την ενεργό δράση και να αφοσιωθεί ψυχή τε και σώματι στη showbiz, αλλά η επιθυμία του για να δοκιμάσει τον κάτι το διαφορετικό τον έφερε στην Ελλάδα και τον Παναθηναϊκό. Όπως διαβάσατε προηγουμένως, έμεινε στους «πράσινους» για έναν μήνα περίπου και στη συνέχεια είπε «αντίο» από το επαγγελματικό μπάσκετ. Τουλάχιστον... προσωρινά, αφού το 1999 αποδέχθηκε το κάλεσμα του Φιλ Τζάκσον στους Λέικερς και μαζί με τους Κόμπι Μπράιαντ και Σακίλ Ο' Νιλ πρόσθεσε το 4ο πρωτάθλημα στη συλλογή του.
«Ουσιαστικά
θυμάμαι μόνο τον Τζον Αμίτσι. Οι Έλληνες είχαν τις δικές τους παρέες
μέσα στην ομάδα και δεν ήθελαν να μιλάμε αγγλικά. Οπότε τα έλεγαν μεταξύ
τους στα ελληνικά. Ξέρεις, ήμασταν χωρισμένοι σε παρέες και αυτό είναι
πολύ κακό για μια ομάδα»
Ο Σάλεϊ επικράτησε του Ντάκγουορθ
Στις αρχές του Σεπτεμβρίου ο Παναθηναϊκός έψαχνε για τον παίκτη που θα «γέμιζε» τη ρακέτα της ομάδας στη θέση του Στόγιαν Βράνκοβιτς, ο οποίος είχε περάσει τον Ατλαντικό για λογαριασμό των Μινεσότα Τίμπεργουλβς. Μάλιστα κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού είχαν προταθεί 130 παίκτες (!!!) στον Παναθηναϊκό, αλλά ο Μάλκοβιτς άρχισε να τους διαγράφει έναν προς έναν, μέχρι που έμεινε με τέσσερα ονόματα στο μπλοκάκι του.
«Θυμάμαι
έπρεπε να πάω οπωσδήποτε στις ΗΠΑ για κάτι δουλειές, αλλά είχα δώσει
την υπόσχεση ότι θα βρεθώ στην Αθήνα ακριβώς στην ώρα μου. Όπως και
έκανα. Αφού ολοκλήρωσα τις συναντήσεις μου στην Αμερική φρόντισα να
είμαι πίσω όταν έπρεπε. Μπορεί να μην πήρα μέρος στην πρωινή προπόνηση
την ημέρα του αγώνα, αλλά είχα ναυλώσει ελικόπτερο προκειμένου να βρεθώ
στο γήπεδο πριν από το τζάμπολ. Και τα έκανα όλα αυτά, μόνο και μόνο για
να είμαι συνεπής και να παίξω στο ματς»
Την Πέμπτη 12 Σεπτεμβρίου 1996 ο Παναθηναϊκός κέρδιζε τους Αργεντίνους στο ΟΑΚΑ με 101-76 (Ντίνκινς 24π., Αμίτσι 18π.) αλλά ο Ντάκγουορθ είχε κοπεί λόγω των κιλών του και ενός προβλήματος στο γόνατο με αποτέλεσμα να πάρει το αεροπλάνο της επιστροφής. Αμέσως ενεργοποιήθηκε το plan b! Τζον Σάλεϊ! Ο Σπάιντερμαν του ΝΒΑ είχε στα χέρια του και προτάσεις από Γαλλία και Ιταλία, αλλά όπως θα διαβάσετε και παρακάτω προτίμησε τους πρωταθλητές Ευρώπης, ήτοι τον Παναθηναϊκό.
Οι δύο πλευρές τα βρήκαν για συμβόλαιο ύψους ενός εκατομμυρίου δολαρίων συν 300.000 δολάρια πριμ τίτλων. Βέβαια οι ιδιορρυθμίες του συγκεκριμένου παίκτη ήταν εκ των προτέρων γνωστές και λίγο έλειψε να... χαλάσει η μεταγραφή αφού ανέβαλε συνεχώς την άφιξή του στην Αθήνα. Έτσι λοιπόν δεν μπόρεσε να δώσει το «παρών» στην πρεμιέρα της Α1 απέναντι στον Απόλλωνα στις 14/9/1996 (89-80 ο Παναθηναϊκός με 29 πόντους του Αλβέρτη και άλλους 18 πόντους του Αμίτσι) αφού είχε προκύψει πρόβλημα με τους μάνατζέρ του: «Έρχεται σε μια-δυο μέρες. Είχε υποχρεώσεις σε φιλανθρωπικές εκδηλώσεις και γι' αυτό αργεί» είχε δηλώσει ο Παύλος Γιαννακόπουλος πέντε μέρες αργότερα, αφού ο Σάλεϊ δεν είχε κάνει ακόμα την εμφάνισή του στο Ανατολικό Αεροδρόμιο.
«Μια
φορά που κάπνιζα ένα πούρο και μου είπε να το σβήσω. Να μην δίνω το
κακό παράδειγμα στους υπόλοιπους συμπαίκτες μου. Γιατί το έκανε αυτό;
Πιο δίπλα ήταν το προπονητικό σταφ και κάπνιζε τσιγάρο. Ποια η διαφορά;
Εκείνοι δεν έδιναν το κακό παράδειγμα; Πραγματικά δεν το κατάλαβα ποτέ
αυτό»
Τελικά ανήμερα των εκλογών στην Ελλάδα (22/9/1996) ο Αμερικανός ενημέρωσε ότι θα μεταβεί απευθείας στη Βαρκελώνη (!) όπου ο Παναθηναϊκός έδινε ματς για την Ευρωλίγκα κόντρα στην Μπαρτσελόνα. Την επόμενη μέρα ο Σάλεϊ μετέβη όντως στην μεγαλούπολη της Ισπανίας, έδωσε κανονικά το «παρών» στην προπόνηση της ομάδας και δήλωνε έτοιμος να κάνει το ντεμπούτο του: «Είμαι έτοιμος να παίξω χθες» έλεγε χαμογελαστός στη Βαρκελώνη και συνέχιζε: «Έφυγα από την πρωταθλήτρια του ΝΒΑ (σ.σ. Σικάγο Μπουλς) και ήρθα στην πρωταθλήτρια Ευρώπης και κόσμου. Εξάλλου ο Κούκοτς μου έχει πει τα καλύτερα λόγια για τον κόουτς Μάλκοβιτς. Οτι είναι ο καλύτερος στην Ευρώπη. Οπότε δεν έχω λόγο να μην τον πιστέψω...» Που να `ξερε τι θα επακολουθούσε...
Τελικά αγωνίστηκε 12 λεπτά στην βαριά ήττα του Παναθηναϊκού από τη Μπαρτσελόνα με 77-58 (Ρ. Γιοφρέσα 18-Αλβέρτης 13) έχοντας 5 πόντους με 1/3 δίποντα, 3/4 βολές, 3 ριμπάουντ, 2 λάθη και... 5 φάουλ. Έκτοτε ήθελε να κάνει ένα πράγμα. Να... γνωρίσει την Αθήνα. Οι μέρες που ακολούθησαν στη χώρα μας έμοιαζαν με διακοπές για τον Σάλεϊ αφού ρωτούσε στο Φάληρο αν μπορούσε να νοικιάσει ένα σκάφος: «Στην Αμερική έχω ένα Cigarette 1 που είναι από τα ταχύτερα στον κόσμο...» έλεγε τότε, ενώ εξέφραζε την επιθυμία του να νοικιάσει και ελικόπτερο για να κάνει τον γύρο της Αθήνας! «Θέλω να δω όλες τις ομορφιές της πόλης!» ενώ έλαβε και ως δώρο ένα ομοίωμα του Παρθενώνα σε μια επίσκεψή του στο «Junior Basketball School», μαζί με τον Ντέιβιντ Ρίβερς.
«Ποτέ
δεν κατάλαβα τον λόγο να έχουμε προπόνηση δύο φορές τη μέρα! Γιατί; Και
επίσης δεν μου άρεσε καθόλου το γεγονός ότι δεν με κατάλαβε ποτέ! Είχα
έρθει από ένα τελείως διαφορετικό πρωτάθλημα και διέθετα τελείως
διαφορετική νοοτροπία. Ήμουν τόσα χρόνια στο ΝΒΑ, είχα κατακτήσει τρία
δαχτυλίδια πρωταθλητή και με αντιμετώπιζε σαν κολεγιόπαιδο! Και πίστεψέ
με. Ήξερα πολύ καλά πώς να προετοιμαστώ για ένα κρίσιμο παιχνίδι. Όταν
παίζεις στο ΝΒΑ έχεις πάψει να είσαι παιδί. Γίνεσαι άντρας! Όμως ο
συγκεκριμένος προπονητής δεν έλεγε να το καταλάβει με τίποτα και νόμιζε
ότι ήταν είχε απέναντί του παιδάκια»
Τα πρώτα σύννεφα με τον Μάλκοβιτς
Μετά τη νίκη του Παναθηναϊκού επί της Λεβερκούζεν στη Γερμανία με 78-67 και τον ίδιο να πραγματοποιεί το καλύτερο παιχνίδι του με 21 πόντους (8/9 δίποντα, 5/5 βολές) και 9 ριμπάουντ, είδε τον προπονητή του να μπαίνει στα αποδυτήρια της «Ντοπάτκα Χάλε» και να εξαπολύει επίθεση προς όλους τους παίκτες! Μάλιστα δεν επιβιβάστηκε στο πούλμαν της ομάδας, αλλά έφυγε μόνος του για το ξενοδοχείο, ενώ ουδέποτε έδωσε το «παρών» στην απογευματινή προπόνηση της επόμενης ημέρας! «Νικήσαμε αλλά κάποιοι δεν χάρηκαν. Εμείς πάντως κάναμε τη δουλειά μας...» σχολίασε ο Σάλεϊ και λίγες μέρες αργότερα αιτήθηκε άδεια από την ομάδα του για προσωπικές δουλειές στις ΗΠΑ!
«Ο
πρόεδρος ήταν φοβερός άνθρωπος. Με έβγαλε το βράδυ για φαγητό ενώ στη
συνέχεια με πήγε και σε ένα κλαμπ. Μάλιστα έκανε πολύ καλή παρέα με τη
σύζυγό του η οποία είχε τρέλα με την αστρολογία! Όπως και εγώ! Και
μιλούσαμε με τις ώρες για τα ζώδια. Πάντως ο ιδιοκτήτης είχε αναγνωρίσει
τον επαγγελματισμό μου, ήξερε ότι ήμουν άνθρωπος που κρατάει τον λόγο
του και γι' αυτό θέλησε να μου δώσει πίσω τα χρήματα που είχε ξοδέψει
για να έρθω στην Ελλάδα με τζετ»
Μάλιστα είχε ξεκαθαρίσει ότι θα βρίσκεται στην Αθήνα ακριβώς με το τζάμπολ του αγώνα με τον ΠΑΟΚ για το κύπελλο! Το παιχνίδι είχε οριστεί για τις 6.45 το απόγευμα και η άφιξη της πτήσης του στις 5! Γι' αυτόν τον λόγο είχε ναυλώσει από την τσέπη του τζετ και ελικόπτερο, προκειμένου να βρεθεί στην ώρα του στο κλειστό του ΟΑΚΑ! Και φτάνουμε λοιπόν στις 22 Οκτωβρίου 1996. Τα όσα διαδραματίστηκαν εκείνη τη μέρα, ίσως και να αποτελούν παγκόσμια πρωτοτυπία! Και όλα αυτά; Λόγω... Σάλεϊ.
Το χρονικό με το ελικόπτερο
«Θυμάμαι
που πήγαινα στα κλαμπ και έβλεπα μερικές γυναίκες να ανεβαίνουν στα
τραπέζια ή στους πάγκους και να χορεύουν συγκεντρώνοντας πάνω τους όλα
τα φώτα. Ουάου. Απίστευτο. Μετά είχα πρόβλημα γιατί επέστρεφα στο σπίτι
στις πέντε τα ξημερώματα και στις 10 το πρωί είχα προπόνηση. Επειτα
γυρνούσα σπίτι, έτρωγα κάτι, κοιμόμουν και πάλι προπόνηση το απόγευμα.
Δύο προπονήσεις; Γιατί; Εγώ πάντως έκανα αυτό το πρόγραμμα σχεδόν κάθε
μέρα και δεν με πείραζε καθόλου. Μου άρεσε να περνάω καλά».
Το λίαρ τζετ αναχώρησε στις 2.45 το μεσημέρι από το Παρίσι και στις 6.15 προσγειώθηκε στην Αθήνα. Ούτε λίγο, ούτε πολύ, μόλις ένα μισάωρο πριν από το παιχνίδι με τον ΠΑΟΚ! Όση ώρα το αεροπλάνο έκανε μανούβρες στο έδαφος ένα μπλε φορτηγάκι έτρεχε δίπλα από το αεροπλάνο προκειμένου να παραλάβει τον Σάλεϊ και να τον οδηγήσει στον χώρο απογειώσεων των ελικοπτέρων, δίπλα από το Γκολφ στη Γλυφάδα. Όπως και έγινε. Στις 6.25 επιβιβάστηκε στο (επίσης νοικιασμένο) ελικόπτερο και στις 6.35 μπήκε στο ΟΑΚΑ! Εκεί έμαθε ότι ο Μάλκοβιτς τον είχε αφήσει εκτός 10άδας, αν και περίμενε ότι θα του έδινε την ευκαιρία να παίξει: «Ήμουν συνεπής σε όλα όσα είχα υποσχεθεί. Έκανε χρήση του ειδικού όρου που υπάρχει στο συμβόλαιό μου που μου επιτρέπει τρεις τριήμερες άδειες και επέστρεψα στην ώρα μου. Εντάξει όμως. Παρόλα αυτά νιώθω λίγο απογοητευμένος που δεν έπαιξα γιατί μου κόστισε 20.000 δολάρια το ταξίδι. Εντάξει όμως. Δεν έχω πρόβλημα με τον κόουτς...» είχε πει αμέσως μετά. Μάλλον ούτε ο ίδιος πίστευε τα όσα έλεγε.
«Ο Τζόνι είναι επαγγελματίας και το απέδειξε βάζοντας χρήματα από την τσέπη του κάνοντας ό,τι είναι δυνατόν να είναι στην ώρα του και να παίξει» ήταν το σχόλιο του Παύλου Γιαννακόπουλου, ενώ ο Μπόζα είχε πει στη συνέντευξη τύπου: «Δεν χαρίζομαι σε κανέναν. Ούτε στον Τζόρνταν! Ο Σάλεϊ δεν έφυγε εξαιτίας μου, αλλά εξαιτίας του ίδιου του εαυτού και οτιδήποτε άλλο λέγεται ή γράφεται είναι εκ του πονηρού. Μου είπε ότι θέλει να αλλάξουν κάποια πράγματα, αλλιώς θα φύγει. Να ξέρει ότι οι ποινές ισχύουν για όλους τους παίκτες. Πρέπει να υπάρχει σεβασμός. Ρωτήστε τον Κούκοτς και τον Ράτζα να σας πουν...»
«Δεν
είχα ζήσει κάτι ανάλογο στο παρελθόν όταν παίξαμε με τον Ολυμπιακό!
Ποτέ! Έβλεπα τις φωτοβολίδες να φεύγουν πάνω από το κεφάλι μου και είχα
μείνει με το στόμα ανοικτό! Δεν είχα ξαναδεί κάτι τέτοιο και ούτε που...
ξαναείδα από τότε. Όμως θυμάμαι πόσο πολύ είχα χαρεί γι' αυτή τη νίκη.
Οι οπαδοί μας αποθέωναν όλη την ώρα...»
Ο Σάλεϊ από τη πλευρά του το είχε πάρει απόφαση. Ήθελε να φύγει από την ομάδα, αφού δεν άντεχε την παρουσία του Μπόζινταρ Μάλκοβιτς στον πάγκο. Κάτι που παραδέχτηκε μιλώντας και στο SentraGoal και για το οποίο θα διαβάσετε παρακάτω. Έτσι λοιπόν το πρωί της Πέμπτης 24 Οκτωβρίου 1996, ο Αμερικανός πήγε σε κεντρική τράπεζα της Ελλάδας προκειμένου να πάρει πίσω τα 20.000 δολάρια που είχε δώσει για τα... ελικόπτερα. Δεν τα ζήτησε ποτέ, αλλά ο πρόεδρος του Παναθηναϊκού είχε αναγνωρίσει τον επαγγελματισμό του και θέλησε να του τα επιστρέψει. Αμέσως μετά επιβιβάστηκε στο αεροπλάνο και επέστρεψε στις ΗΠΑ δίχως γυρισμό: «Δεν φεύγω για πλάκα, ούτε για διακοπές αλλά για επαγγελματικούς λόγους. Ασχολούμαι με το σόου μου και πιστεύω ότι θα είναι εκπληκτικό» ήταν τα τελευταία λόγια του Σάλεϊ πριν από την αποχώρησή του...
Η συνέχεια; Γνωστή! Πράγματι έκανε ένα από τα μεγαλύτερα σόου στις ΗΠΑ, ενώ κρατήθηκε στον χώρο της showbiz μέχρι και σήμερα. Όπως μας είπε αυτήν την περίοδο του αρέσει πολύ η... μαγειρική για χορτοφάγους και γι' αυτό φρόντισε να παρουσιάσει ανάλογη εκπομπή στην αμερικάνικη τηλεόραση. Ε, όταν του είπαμε ότι αυτήν την περίοδο τα realityτης μαγειρικής... ανθίζουν στη χώρα μας, η απάντησή του ήταν αφοπλιστική: «Ωραία! Να έρθω να σας παρουσιάσω το Master Chef! Θα έχει πλάκα!» Τι να πεις...
«Όταν
πρωτοπήγα στους Μπουλς, ο Μάικλ Τζόρνταν ήρθε και με ρώτησε τι νούμερο
παπούτσι φοράω. Ε, την επόμενη μέρα το ντουλάπι μου στο Γιουνάιτεντ
Σέντερ ήταν γεμάτο από παπούτσια. Με αυτόν τον τρόπο ήθελε να με
καλωσορίσει στην ομάδα του... Φοβερός τύπος
Μερικές από τις πάμπολλες δραστηριότητες του Τζον Σάλεϊ τις διαβάσετε νωρίτερα. Γι' αυτό και δεν μπήκαμε στη διαδικασία να τον ρωτήσουμε τι έκανε αφού σταμάτησε το μπάσκετ. Τόσο επειδή ήταν λίγο-πολύ γνωστά, όσο και γιατί θα χρειαζόμασταν 10 αφιερώματα για να τα χωρέσουμε. Οπότε η ερώτηση ήταν η εξής: «Τι ξεχωρίζεις απ' όλα όσα έχεις κάνει;» Ιδού λοιπόν τι απάντησε: «Ήθελα να γίνω ηθοποιός, έγινα. Ήθελα να παρουσιάζω δικά μου σόου στην τηλεόραση, τα παρουσίασα. Ήθελα να κάνω παραγωγές, τις έκανα. Αυτή τη στιγμή ασχολούμαι με την υγιεινή διατροφή και μέσα από την τηλεόραση προσπαθώ να το μεταφέρω σε όλον τον κόσμο. Ναι, αυτό θα έλεγα ότι μου αρέσει περισσότερο! Βέβαια από τις ταινίες που έχω κάνει θα επιλέξω τα Bad Boys! Αν και μου άρεσαν όλες όσες έπαιξα (Γέλια)» είναι τα πρώτα λόγια του... διάσημου Σάλεϊ στο SentraGoal και συνεχίζει:
«Ξέρεις, στην Ελλάδα έτρωγα πολλά παϊδάκια. Και μου άρεσαν! Όμως τέρμα πια τα λίπη! Δεν θα με ξαναδείς να τρώω κρέας (Γέλια). Ασχολούμαι με την χορτοφαγία και μόνο και μπορώ να σου πω ότι μαγειρεύω πολύ καλά. Και στο σπίτι εγώ θα πάω στην κουζίνα για να ικανοποιήσω γευστικά την οικογένειά μου. Και οι κόρες μου λατρεύουν την μαγειρική μου!»Ο ίδιος αποποιείται τον τίτλο του βετεράνου μπασκετμπολίστα ή αυτόν του ηθοποιού, αφού όπως είπε «θεωρώ τον εαυτό μου άνθρωπο της τηλεόρασης πια. Τα τελευταία χρόνια αυτή είναι η κύρια ενασχόλησή μου» και συνέχισε: «Στον ελεύθερο χρόνο μου ασχολούμαι με την οικογένειά μου και τις τρεις κόρες μου. Και φυσικά με την υγιεινή μαγειρική (Γέλια)»
«Λατρεύω την Ελλάδα και την αρχαία ιστορία της!»
Όπως ήταν λογικό ακολούθησε το... ταξίδι στο χρόνο και δη στον αξέχαστο (όπως τον χαρακτήρισε ο ίδιος) μήνα του στην Ελλάδα: «Ουάου. Πέρασα υπέροχα στην Ελλάδα. Θυμάμαι τον οδηγό που είχα στην Αθήνα, ο οποίος με πήγαινε όπου ήθελα. Και ξέρεις τι μου άρεσε περισσότερο; Οι βόλτες στην εξοχή. Ήταν σούπερ! Γνώριζα ανθρώπους, μιλούσα μαζί τους και δεν ήθελα με τίποτα να τελειώσουν αυτές οι ώρες. Επίσης είμαι λάτρης της ιστορίας και όπως αντιλαμβάνεσαι ήθελά να πάω σε όλους τους αρχαιολογικούς χώρους! Και φυσικά πήγα. Επισκέφθηκα την Ακρόπολη, πήρα αναμνηστικά και σε γενικές γραμμές προσπαθούσα να μην αφήσω ούτε λεπτό ανεκμετάλλευτο. Επιπλέον μου άρεσε πολύ η ελληνική κουζίνα και γι' αυτό φρόντιζα να επισκέπτομαι διάφορα εστιατόρια και να δοκιμάζω τα φαγητά» δήλωσε ο Σάλεϊ και συνέχισε λέγοντας:
«Όλοι μου φέρθηκαν εκπληκτικά. Θυμάμαι έμενα στη Γλυφάδα και μου άρεσε πολύ η συγκεκριμένη πέριοχή. Μπορώ να σου πω ότι αγαπάω οτιδήποτε έχει να κάνει με την Ελλάδα! Με εξαίρεση το κυκλοφοριακό, το οποίο και μίσησα (Γέλια). Ανυπομονώ να επιστρέψω στη χώρα σας. Πραγματικά! Άσχετα με το είχε συμβεί τότε. Απλά δεν μου άρεσε να παίζω για τον συγκεκριμένο προπονητή...»
«Ο Μάλκοβιτς νόμιζε ότι είχε παιδάκια απέναντί του»
Αν και ψηλός, ο Σάλεϊ μας είχε δώσει την καλύτερη ασίστ για τη συνέχεια της κουβέντας μας... «Ποτέ δεν κατάλαβα τον λόγο να έχουμε προπόνηση δύο φορές τη μέρα! Γιατί; Και επίσης δεν μου άρεσε καθόλου το γεγονός ότι δεν με κατάλαβε ποτέ! Είχα έρθει από ένα τελείως διαφορετικό πρωτάθλημα και διέθετα τελείως διαφορετική νοοτροπία. Ήμουν τόσα χρόνια στο ΝΒΑ, είχα κατακτήσει τρία δαχτυλίδια πρωταθλητή και με αντιμετώπιζε σαν κολεγιόπαιδο! Και πίστεψέ με. Ήξερα πολύ καλά πώς να προετοιμαστώ για ένα κρίσιμο παιχνίδι. Όταν παίζεις στο ΝΒΑ έχεις πάψει να είσαι παιδί. Γίνεσαι άντρας! Όμως ο συγκεκριμένος προπονητής δεν έλεγε να το καταλάβει με τίποτα και νόμιζε ότι ήταν είχε απέναντί του παιδάκια. Δεν ήταν έτσι όμως. Σεβόμουν το γεγονός ότι ήταν πρωταθλητής Ευρώπης, αλλά υπάρχουν και κάποια όρια...» ξεκίνησε να θυμάται ο Σάλεϊ για τη σχέση του με τον Μπόζινταρ Μάλκοβιτς και συνέχισε:
«Θυμάμαι μια φορά που κάπνιζα ένα πούρο και μου είπε να το σβήσω. Να μην δίνω το κακό παράδειγμα στους υπόλοιπους συμπαίκτες μου. Γιατί το έκανε αυτό; Πιο δίπλα ήταν το προπονητικό σταφ και κάπνιζε τσιγάρο. Ποια η διαφορά; Εκείνοι δεν έδιναν το κακό παράδειγμα; Πραγματικά δεν το κατάλαβα ποτέ αυτό. Να συμπεριφέρεται στους παίκτες σαν να είναι κολεγιόπαιδα ή μικρά παιδιά. Εμένα δεν μου άρεσε να μου συμπεριφέρονται έτσι. Και ξέρεις, ήταν η πρώτη μας γνωριμία αφού το συγκεκριμένο σκηνικό είχε συμβεί στη Βαρκελώνη, όταν είχα πρωτοέρθει στην ομάδα. Και φυσικά δεν κάπνισα στην προπόνηση ή στα αποδυτήρια, αλλά αμέσως μετά το φαγητό!»
«Μέχρι και ελικόπτερο νοίκιασα, αλλά εκείνος έκανε τα δικά του»
Και φυσικά δεν θα μπορούσε να μην αναφερθεί στο τρελό σκηνικό που είχε στήσει με την άφιξή του στο ελικοδρόμιο του ΟΑΚΑ με... ελικόπτερο! «Θυμάμαι έπρεπε να πάω οπωσδήποτε στις ΗΠΑ για κάτι δουλειές, αλλά είχα δώσει την υπόσχεση ότι θα βρεθώ στην Αθήνα ακριβώς στην ώρα μου. Όπως και έκανα. Αφού ολοκλήρωσα τις συναντήσεις μου στην Αμερική φρόντισα να είμαι πίσω όταν έπρεπε. Μπορεί να μην πήρα μέρος στην πρωινή προπόνηση την ημέρα του αγώνα, αλλά είχα ναυλώσει ελικόπτερο προκειμένου να βρεθώ στο γήπεδο πριν από το τζάμπολ. Και τα έκανα όλα αυτά, μόνο και μόνο για να είμαι συνεπής και να παίξω στο ματς. Όμως όταν έφτασα στο ΟΑΚΑ πληροφορήθηκα ότι είμαι εκτός ομάδας. Ο Μάλκοβιτς είχε αποφασίσει αλλιώς, αν και εγώ φέρθηκα πολύ σωστά. Δεν κατάλαβα τί ήθελε να πετύχει με αυτό...»
Και εξηγεί: «Ήμουν επαγγελματίας παίκτης του μπάσκετ. Και όταν είσαι επαγγελματίας παίκτης, είσαι και έτοιμος να παίξεις ανά πάσα ώρα και στιγμή. Και εγώ ήμουν. Και ήθελα να παίξω. Γι' αυτό και είχα κάνει τα πάντα για να βρεθώ στο γήπεδο πριν από το παιχνίδι. Όμως είπαμε. Εκείνος είχε αντίθετη άποψη. Ήθελε πάντα να συμπεριφέρεται στους παίκτες του σαν να ήταν μικρά παιδιά. Ο Φιλ Τζάκσον από την άλλη έχει κατακτήσει έξι πρωταθλήματα στο ΝΒΑ. Και ξέρεις γιατί; Επειδή συμπεριφερόταν στους παίκτες του σαν άνδρες. Όμως ο Μάλκοβιτς ήθελε να κάνει τα δικά του. Και σίγουρα δεν έπρεπε να συμπεριφερθεί έτσι σε έναν παίκτη που του άρεσε να κερδίζει και είχε τόσα χρόνια εμπειρίας στο ΝΒΑ».
«Αντίθετα με τον κόουτς, ο ιδιοκτήτης ήταν εξαιρετικός άνθρωπος»
Ο Σάλεϊ ξεκαθάρισε ότι «δεν ήθελα να φύγω. Σε καμία περίπτωση. Και το τονίζω αυτό. Όμως δεν είχα άλλη επιλογή με τον Μάλκοβιτς. Δεν μου άφηνε περιθώρια για κάτι άλλο. Και όταν ήρθα επέλεξα την Ελλάδα, παρά το γεγονός ότι είχα προτάσεις από Γαλλία και Ιταλία. Και οι περισσότεροι φίλοι μπασκετμπολίστες που είχα από το ΝΒΑ επέλεγαν την Ιταλία. Εγώ όχι. Ήθελα Ελλάδα!», ενώ θυμήθηκε και τον πρόεδρο του Παναθηναϊκού, τον Παύλο Γιαννακόπουλο με τον οποίο είχε εξαιρετικές σχέσεις:
«Φοβερός άνθρωπος. Θυμάμαι εκείνη τη μέρα που γύρισα από τις ΗΠΑ και ο κόουτς είχε αποφασίσει να μείνω εκτός ομάδας, ο ιδιοκτήτης με έβγαλε το βράδυ για φαγητό ενώ στη συνέχεια με πήγε και σε ένα κλαμπ. Μάλιστα έκανε πολύ καλή παρέα με τη σύζυγό του η οποία είχε τρέλα με την αστρολογία! Όπως και εγώ! Και μιλούσαμε με τις ώρες για τα ζώδια (Γέλια). Πάντως ο ιδιοκτήτης είχε αναγνωρίσει τον επαγγελματισμό μου, ήξερε ότι ήμουν άνθρωπος που κρατάει τον λόγο του και γι' αυτό θέλησε να μου δώσει πίσω τα χρήματα που είχε ξοδέψει για να έρθω στην Ελλάδα με τζετ. Μακάρι να μπορούσα να παραμείνω στην ομάδα, μόνο και μόνο γι' αυτόν».
«Δεν μου έβαζαν βενζίνη επειδή έπαιζα στον Παναθηναϊκό!»
Εκτός των άλλων ο Αμερικανός πρόλαβε να αγωνιστεί και σε ντέρμπι Παναθηναϊκού-Ολυμπιακού στο ΟΑΚΑ και είχε γνωρίσει από πρώτο χέρι την... κόντρα μεταξύ των δύο ομάδων. Μόνο που το είχε καταλάβει και εκτός παρκέ! Πως; «Θυμάμαι μια άλλη φορά που είχα πάει σε ένα βενζινάδικο για να γεμίσω το ρεζερβουάρ του αυτοκινήτου μου. Όμως προς μεγάλη μου έκπληξη, ο υπάλληλος του πρατηρίου αρνήθηκε να βάλει βενζίνη. Και όταν τον ρώτησα για ποιον λόγο, μου απάντησε: 'Επειδή είμαι Ολυμπιακός και εσύ Παναθηναϊκός! Και δεν βάζω βενζίνη σε Παναθηναϊκούς!' Και η πλάκα ξέρεις ποια είναι; Δεν μπορώ να πω με σιγουριά αν με αναγνώρισε αφού μου έδειχνε ένα αυτοκόλλητο του Παναθηναϊκού στο πίσω τζάμι του αυτοκινήτου (Γέλια). Πραγματικά με έκανε να γελάσω πολύ, που του είπα 'ΟΚ, δώσε μου την αντλία να βάλω μόνος μου'». Όπως και έκανα τελικά...»
Και φυσικά ήταν αυτόπτης μάρτυρας του «αιώνιου» ντέρμπι στις αρχές του Οκτωβρίου: «Δεν είχα ζήσει κάτι ανάλογο στο παρελθόν! Ποτέ! Έβλεπα τις φωτοβολίδες να φεύγουν πάνω από το κεφάλι μου και είχα μείνει με το στόμα ανοικτό! Δεν είχα ξαναδεί κάτι τέτοιο και ούτε που... ξαναείδα από τότε. Όμως θυμάμαι πόσο πολύ είχα χαρεί γι' αυτή τη νίκη. Οι οπαδοί μας αποθέωναν όλη την ώρα...», ενώ στέκεται και σε έναν φίλο που είχε στο αντίπαλο στρατόπεδο: «Τότε στον Ολυμπιακό αγωνίζονταν ο Ουίλι Άντερσον με τον οποίο ήμασταν φίλοι. Όμως ξέρεις τι έγινε; Δεν μπορέσαμε να βρεθούμε ποτέ για έναν καφέ ή να πάμε για φαγητό γιατί παίζαμε σε Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό αντίστοιχα! Ήταν τρελό (Γέλια).
«Διασκέδαζα και γυρνούσα στις πέντε τα ξημερώματα!»
Κάτι άλλο που άρεσε στον Σάλεϊ κατά τη διάρκεια της παραμονής του στην Αθήνα, ήταν και η… νυχτερινή ζωή! «Θυμάμαι που πήγαινα στα κλαμπ και έβλεπα μερικές γυναίκες να ανεβαίνουν στα τραπέζια ή στους πάγκους και να χορεύουν συγκεντρώνοντας πάνω τους όλα τα φώτα. Ουάου. Απίστευτο (Γέλια). Μετά είχα πρόβλημα γιατί επέστρεφα στο σπίτι στις πέντε τα ξημερώματα και στις 10 το πρωί είχα προπόνηση. Επειτα γυρνούσα σπίτι, έτρωγα κάτι, κοιμόμουν και πάλι προπόνηση το απόγευμα. Δύο προπονήσεις; Γιατί; Εγώ πάντως έκανα αυτό το πρόγραμμα σχεδόν κάθε μέρα και δεν με πείραζε καθόλου. Μου άρεσε να περνάω καλά».
Όπως οι περισσότεροι ξένοι, έτσι και αυτός μόνο μία λέξη θυμόταν: «Εκτός το μαλ…α δεν γνωρίζω άλλη λέξη (Γέλια) Και ξέρεις ποια είναι η πλάκα; Είχε τύχει να βρεθώ σε έναν γάμο όπου ήταν καλεσμένος και ο Τομ Χανκς. Και εκείνος την ίδια λέξη γνώριζε καλά! (Γέλια) Μπορώ να σε διαβεβαιώσω ότι ήταν ένας από τους συναρπαστικότερους μήνες της ζωής μου η παραμονή μου στην Ελλάδα»
«Υπήρχαν παρέες-παρέες στον Παναθηναϊκό»
Όταν η κουβέντα γύρισε στο αγωνιστικό ο Σάλεϊ προσπάθησε να θυμηθεί και κάποιους από τους πρώην συμπαίκτες του στον Παναθηναϊκό: «Ουσιαστικά θυμάμαι μόνο τον Τζον Αμίτσι. Οι Έλληνες είχαν τις δικές τους παρέες μέσα στην ομάδα και δεν ήθελαν να μιλάμε αγγλικά. Οπότε τα έλεγαν μεταξύ τους στα ελληνικά. Ξέρεις, ήμασταν χωρισμένοι σε παρέες και αυτό είναι πολύ κακό για μια ομάδα» οπότε ήταν περιττό να τον ρωτήσουμε αν έχει επαφή με κάποιον από τους παλιούς του συμπαίκτες:
«Όχι, καμία. Εδώ καλά-καλά δεν έχω επαφή με τους συμπαίκτες μου στο ΝΒΑ! Εχει τύχει να συναντηθώ με κάποιους όταν επισκέπτομαι το Ντιτρόιτ ή το Σικάγο, αλλά μέχρι εκεί» ενώ ξεκαθάρισε ότι «δεν παρακολουθώ καθόλου τι γίνεται στο ευρωπαϊκό μπάσκετ! Δεν ξέρω καν τι κάνει η ομάδα μου, ο Παναθηναϊκός!» και μόλις τον ενημερώσαμε για την πορεία των «πρασίνων» από τότε που έφυγε και μετά, αντέδρασε με χαρακτηριστική έκπληξη: «Αλήθεια; Τόσα πολλά πρωταθλήματα; Ουάου. Κρίμα που είχα αυτόν τον προπονητή τότε. Θα μπορούσα να είχα μείνει πολύ περισσότερο. Πάντως φαντάζομαι πως δεν θα πήρε τα πρωταθλήματα με αυτόν! (Γέλια)».
«Ο Τζόρνταν είχε γεμίσει το ντουλάπι μου με παπούτσια!»
Έχοντας παίξει σε ομάδες που είχαν σούπερ σταρ στο ρόστερ τους όπως οι Αζάια Τόμας, Τζο Ντούμαρς, Μάικλ Τζόρνταν, Σκότι Πίπεν, Κόμπι Μπράιαντ, Σακίλ Ο' Νιλ κ.α. εκείνος έχει ιδιαίτερη συμπάθεια στον «Αζάια Τόμας και αυτό διότι είμαστε ακόμα φίλοι. Εξάλλου μου έμαθε πάρα πολλά όταν ήμουν νέος και με βοήθησε πολύ να μπω στο κλίμα των Πίστονς και να βοηθήσω και εγώ από τη πλευρά μου για την κατάκτηση των δύο πρωταθλημάτων στα τέλη της δεκαετίας του '80. Εξάλλου έμεινα έξι χρόνια στο Ντιτρόιτ και με τον Αζάια ήμουν συμπαίκτης περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον».
Όσο για τον Μάικλ Τζόρνταν; «Ήταν πολύ κουλ τύπος. Δεν του άρεσε να μιλάει πολύ, παρά μόνο να κάνει καλά τη δουλειά μου. Μάλιστα θυμάμαι όταν πρωτοπήγα στους Μπουλς ήρθε με ρώτησε τι νούμερο παπούτσι φοράω. Ε, την επόμενη μέρα το ντουλάπι μου στο Γιουνάιτεντ Σέντερ ήταν γεμάτο από παπούτσια. Με αυτόν τον τρόπο ήθελε να με καλωσορίσει στην ομάδα του... Φοβερός τύπος» ενώ όταν τον ρωτήσαμε ποιο πρωτάθλημα από τα τέσσερα ξεχωρίζει περισσότερο, είπε το απλό: «Όλα! (Γέλια). Συνήθως επιλέγουμε το πρώτο μας, αλλά εγώ θα επιλέξω αυτό με τους Σικάγο Μπουλς. Εκείνη τη χρονιά είχαμε φτάσει τις 72 νίκες στην κανονική περίοδο, αριθμός ρεκόρ που δεν πιστεύω ότι μπορεί να σπάσει εύκολα».
«Ευχαριστώ τους Έλληνες για το πως μου συμπεριφέρθηκαν»
Πριν κλείσουμε τη συνομιλία μας μαζί του επέλεξε ως καλύτερη στιγμή της πλούσιας καριέρας του τη στιγμή που επιλέχθηκε στο ντραφτ του ΝΒΑ απο τους Πίστονς εξηγώντας πως «έγινα άνδρας εκείνη τη μέρα» ενώ για χειρότερη επέλεξε «την περίοδο που βρέθηκα στους Μαϊάμι Χιτ. Στο Ντιτρόιτ είχα μάθει να είμαι νικητής και να έχω αυτή τη νοοτροπία, αλλά στους Χιτ τα πράγματα ήταν τελείως διαφορετικά. Εγώ δεν ήξερα να χάνω. Και στο Μαϊάμι όταν χάναμε τρία ματς στη σειρά, μετά πήγαιναν για γκολφ! Δεν τους ένοιαζε τίποτα», ενώ στάθηκε και στις δικές του προτιμήσεις:
«Λογω του ότι μένω και στο Λος Άντζελες παρακολουθώ από κοντά τους Λέικερς όποτε και εφόσον μπορώ. Βέβαια φαβορί θεωρώ τους Χιτ, αλλά η δική μου ομάδα είναι οι Μπρουκλιν Νετς. Κατάγομαι απο του Μπρούκλιν, ενώ γίνεται μια πολύ καλή προσπάθεια από τους ιδιοκτήτες εκεί και τον Jay-Z προκειμένου να πάει καλά η ομάδα και να πρωταγωνιστήσει στο μέλλον».
Και λίγο πριν μας αποχαιρετήσει έστειλε το δικό του μήνυμα στους Έλληνες: «Θέλω να σας ευχαριστήσω όλους για τη θερμή σας υποδοχή και το πόσο καλά μου συμπεριφερθήκατε στο διάστημα που παρέμεινα στη χώρα σας. Ελπίζω να τα πούμε πάλι σύντομα!»
Ο Τζον Σάλεϊ εναντίον του Άρη
πηγή:sentragoal.gr
