Παρασκευή 1 Μαρτίου 2013

Μπάσκετ Γυναικών:ΚΥΠΕΛΛΟ ΕΛΛΑΔΑΣ: Με Πρωτέα Βούλας στον ημιτελικό ο Παναθηναϊκός!

 Πραγματοποιήθηκε το μεσημέρι της Παρασκευής στα γραφεία της ΕΟΚ η κλήρωση του Φάιναλ 4 του Κυπέλλου Γυναικών που θα διεξαχθεί το διήμερο 30-31 Μαρτίου στο Βόλο.

Ο Παναθηναϊκός θα αντιμετωπίσει τον Πρωτέα Βούλας (30/3) με στόχο να «τσεκάρει» το εισιτήριο για τον μεγάλο τελικό που θα διεξαχθεί την Κυριακή 31 Μαρτίου.

Ο εκπρόσωπος του Παναθηναϊκού στη κλήρωση, Ηλίας Μιχαλαριάς,τόνισε:«Η κλήρωση μας έφερε αντιμέτωπους με μια πολύ γνωστή ομάδα η οποία πριν δύο χρόνια είχε φτάσει στον τελικό του F4 στην Ηλιούπολη. Είναι μια πάρα πολύ καλή και οργανωμένη ομάδα. Εμείς αυτό που έχουμε να πούμε είναι γίνει ένα καλό F4, να είναι διαφήμιση για το γυναικείο μπάσκετ, με ένα γεμάτο γήπεδο και μια άρτια τηλεοπτική κάλυψη. Να πάει ένα βήμα μπροστά το γυναικείο μπάσκετ».

Τα ζευγάρια που προέκυψαν έχουν ως εξής:

Σάββατο 30 Μαρτίου
Α’ Ημιτελικός: Αθηναϊκός – ΠΑΟΚ
Β’ Ημιτελικός: Παναθηναϊκός – Πρωτέας Βούλας

Κυριακή 31 Μαρτίου
Μικρός Τελικός
Τελικός
 
 
πηγή:panathinaikos1908.gr

Το τέταρτο σου Ευρωπαϊκό Αστέρι Εξάστερε μου Αυτοκράτορα του Μπάσκετ!



 Αν το 2002 όλοι έβλεπαν τον Παναθηναϊκό ως outsider, το 2007 τον έβλεπαν όλοι ως το απόλυτο φαβορί. Όχι όταν έφτασε στο φάιναλ φορ, αλλά από την πρώτη αγωνιστική της Ευρωλίγκας. Από τον Οκτώβριο του 2006. Ο λόγος; Το φάιναλ φορ είχε έδρα την Αθήνα... Το ΟΑΚΑ… Το «σπίτι» του Παναθηναϊκού. Οι «πράσινοι» φρόντισαν να δικαιώσουν τα προγνωστικά, φρόντισαν να μην διαψεύσουν κανέναν και σε ένα γήπεδο ασφυκτικά γεμάτο, υπό το βλέμμα του Νίκου Γκάλη και του Στόγιαν Βράνκοβιτς, που αποθεώθηκαν από τους «πράσινους», κατέκτησαν το 4ο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα στην ιστορία του συλλόγου. Η κορυφή της Ευρωλίγκας του ανήκε ξανά μετά από πέντε χρόνια , με μία παρουσία σε φάιναλ φορ να έχει μεσολαβήσει το 2005 στη Μόσχα.


Ο Παναθηναϊκός κατέγραψε ρεκόρ 11-3 στην πρώτη φάση της διοργάνωσης: Χοβεντούτ Μπανταλόνα 83-73, 82-79, Τσιμπόνα Ζάγκρεμπ 86-69, 78-75, Ολίμπια Λουμπλιάνα 83-74, 86-65, Λοτομάτικα Ρόμα 87-71, 79-69, Ουνικάχα Μάλαγα 87-72, 61-67, Παρτιζάν 80-93, 75-63, Μακάμπι Τελ Αβίβ 90-88, 73-76. Στο Top16 ο Παναθηναϊκός επιβλήθηκε της Έφες Πίλσεν (84-57, 79-65), γνώρισε μία ήττα από την Μπαρτσελόνα (102-82, 66-87) και προχώρησε με δύο νίκες επί της Πρόκομ Τρεφλ Σόποτ (95-68, 75-69). Η Ντιναμό Μόσχας δεν αποτέλεσε σημαντικό εμπόδιο (2-0/80-58, 73-65) και ο Παναθηναϊκός είχε το εισιτήριο για το δικό του φάιναλ φορ στα χέρια του. Έκανε τη δική του προέλαση, παρά το ότι το καλοκαίρι απώλεσε δύο βασικά γρανάζια της μηχανής του τον Γιάκα Λάκοβιτς (Μπαρτσελόνα) και τον Βασίλη Σπανούλη (Χιούστον Ρόκετς).

Ο Παναθηναϊκός έδειξε ότι μπορεί και χωρίς αυτούς, φτάνοντας στον ημιτελικό να αντιμετωπίσει την Τάου Κεράμικα. Της οποίας επιβλήθηκε 67-53 σε έναν αγώνα με χαμηλό σκορ. Ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς ρωτήθηκε για το τέμπο, για το σκορ, για να απαντήσει αυτός με ένα πλάγιο χαμόγελο: «Ποιος ξέρει; Μπορεί στον επόμενο αγώνα τα πράγματα να είναι διαφορετικά. Το παιχνίδι σου δείχνει τι πρέπει να κάνεις». Προφανώς ήξερε τι έλεγε, καθώς στον τελικό και απέναντι στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας η νίκη ήρθε με το… υψηλό 93-91 σε έναν από τους ωραιότερους και συναρπαστικότερους τελικούς της Ευρωλίγκας, μπροστά σε ένα εκπληκτικό κοινό. Και με εκπληκτική παρουσία και βοήθεια από όλους τους παίκτες, είτε χρησιμοποιήθηκαν ελάχιστα, είτε πολύ. Ένας όμως αναδείχθηκε MVP και ήταν ο Δημήτρης Διαμαντίδης, ο οποίος βρήκε τη θέση του και στην καλύτερη ομάδα, αλλά και ως καλύτερος αμυντικός της χρονιάς. Στη δεύτερη καλύτερη ομάδα ήταν και ο Ραμούνας Σισκάουσκας, ενώ ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς αναδείχθηκε προπονητής της χρονιάς. 


20ό ΦΑΪΝΑΛ ΦΟΡ ΕΥΡΩΛΙΓΚΑΣ
ΠΟΤΕ: Παρασκευή 4 και Κυριακή 6 Μαΐου 2007.
ΠΟΥ: ΟΑΚΑ, Αθήνα  
ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΕΣ: Παναθηναϊκός... 
ΚΙ ΕΜΕΙΣ: Ταυτοπροσωπία, στην κορυφή οι «πράσινοι» για τέταρτη φορά και η Ελλάδα για πέμπτη.  
ΜVP: Δημήτρης Διαμαντίδης.
 Περνούσαν τα χρόνια, οι παρουσίες, ακόμη και οι απουσίες στα φάιναλ φορ και η Ελλάδα προσδοκούσε επί ματαίω να εμπλουτίσει τη συλλογή της. Ο Παναθηναϊκός το λαχταρούσε ακόμη περισσότερο και η Αθήνα παρουσιαζόταν ως μεγάλη ευκαιρία για την πολυπόθητη επιστροφή στην αίθουσα του θρόνου. Όπερ και εγένετο! 

Μετά το πρώτο στο Παρίσι (1996), το δεύτερο στη Θεσσαλονίκη (2000) και το τρίτο στην Μπολόνια (2002), ο Παναθηναϊκός έβαλε το τέταρτο παράσημο στη στολή του και ακολούθησε τη φυσιολογική εξελικτική διαδικασία μιας ομάδας, όπως την όρισε κάποτε ο Πατ Ράιλι: από την εγχώρια κατανάλωση στον πρώτο μεγάλο τίτλο, από τον πρώτο μεγάλο τίτλο στη δυναστεία, από τη δυναστεία στον θρύλο. Και από τον θρύλο στην κατάσταση που ορίζεται πλέον ως θεσμός του ευρωπαϊκού μπάσκετ...

Ο Παναθηναϊκός ούτως ή άλλως δεν ήθελε να αρκεστεί στο ρόλο του καλού αμφιτρύωνα, άλλωστε η ομάδα του εκείνη τη σεζόν ήταν πλήρης. Τόσο πλήρης  ώστε να μη χωράει ακόμη και τον βετεράνο του ΝΒΑ και πρωτοπαλίκαρο του Ρίκι Πιτίνο στο Κεντάκι, Τόνι Ντελκ, που πέρασε και σχεδόν δεν ακούμπησε. Τόσο πλήρης ώστε να μην επηρεάζεται από τον τραυματισμό και την ανετοιμότητα του Κώστα Τσαρτσαρή. Τόσο πλήρης, επίσης, ώστε να εγείρεται ζήτημα για το ποιος από τους πολλούς σωματοφύλακές του ήταν ο πραγματικός MVP του τελικού. Τόσο πλήρης, εν κατακλείδι, ώστε να νομιμοποιείται ο Αλβέρτης να κοιτάζει στον ορίζοντα τα λάβαρα (όχι μονάχα της Μακάμπι και της Βαρέζε, αλλά ακόμη και) της Ρεάλ Μαδρίτης!

Οι αγώνες της πρώτης ημέρας υπήρξαν η εκδίκηση της άμυνας στο επιθετικό μπάσκετ που επανέφερε στην κυκλοφορία, μέσα στη δεκαετία του millennium, η Μακάμπι. Ο Παναθηναϊκός που έμοιαζε ομάδα βγαλμένη από τα παλιά στερεότυπα του Μάλκοβιτς, νίκησε τον ίδιο τον Μπόζα (Ταού) με 67-53, ενώ η υπερασπιζόμενη τα σκήπτρα της Πράγας, ΤΣΣΚΑ, με τη σφραγίδα της κλάσης του Παπαλουκά, επιβλήθηκε της Μάλαγα με 62-50 χάρη σε ένα σερί 14-0 που έτρεξε από το 47-46 και πέρα. Ούτως ειπείν, ο τελικός της Κυριακής έμοιαζε βγαλμένος από την απόλυτη αμυντική λαγνεία, όμως αλλού τα κακαρίσματα κι αλλού γεννούν οι κότες!

Οι δύο ομάδες που την Παρασκευή έβαλαν με το ζόρι 129 πόντους, την Κυριακή ξεσάλωσαν και έφτασαν στους 184, έστω κι αν οι 64 από δαύτους προέκυψαν από ελεύθερες βολές (38/46 ο Παναθηναϊκός, 26/35 η ΤΣΣΚΑ). Το είχε προβλέψει πάντως αυτό -ή μάλλον το είχε ζητήσει στις νουθεσίες του προς τους «πράσινους»- ο Ομπράντοβιτς και μάλιστα το φώναζε κιόλας στη συνέντευξη Τύπου του Σαββάτου, καθήμενος δίπλα στον αγαπημένο του Μεσίνα: «Στον τελικό η άμυνά μας πρέπει να είναι η... επίθεση. Και εμείς και η ΤΣΣΚΑ έχουμε πολλές επιθετικές αρετές και μολονότι σε τέτοια ματς υπάρχει πάντοτε άγχος, πιστεύω ότι θα τις ξεδιπλώσουμε. Θα επιδιώξουμε να νικήσουμε χρησιμοποιώντας την επιθετική ικανότητά μας, αλλά και την ατομική ποιότητα κάθε παίκτη»...

Μάγος είσαι, Ζέλικο;
Κι ενώ λοιπόν ο κόσμος καιγόταν (ενόψει του τελικού) ο Ομπράντοβιτς βουρλιζόταν με το ΝΒΑ! Στην προπόνηση του Σαββάτου, ο Ζοτς όχι μόνο δεν ένιωθε αγχωμένος, αλλά βρήκε κιόλας τη διάθεση ν' ανοίξει κουβέντα με τους δημοσιογράφους για τα πλέι οφς του ΝΒΑ, με αφορμή  τον αποκλεισμό του Ντάλας από το Γκόλντεν Στέιτ! «Απορώ πώς  την πάτησαν οι Μάβερικς και για να είμαι ειλικρινής δεν το περίμενα. Βέβαια ο Ντον Νέλσον ανέκαθεν έπαιζε με χαμηλά σχήματα και τον θυμάμαι παλιά με τον Ρίτσμοντ, τον Χαρνταγουέι και τον Μάλιν, αλλά αυτή τη φορά το παράκανε και έβαλε πέντε κοντούς που περικύκλωσαν τον Νοβίτσκι και δεν τον άφησαν να πάρει ανάσα». Φαίνεται πως την ίδια ιδέα είχε και ο Ζέλικο, τουλάχιστον στον ημιτελικό με την Τάου, στον οποίο  κάποια στιγμή ανέσυρε τις πατέντες της Μπολόνιας...

Ο τελικός εξελίχθηκε στην απόλυτη μπασκετική ραψωδία και μνημονεύεται ως ο κορυφαίος (από πλευράς ποιότητας, θεάματος και εξέλιξης) στα χρονικά των φάιναλ φορ. Ούτως ή άλλως, για να γίνει κάποιος βασιλιάς της ζούγκλας πρέπει να σκοτώσει το λιοντάρι και αυτό ακριβώς έκανε ο Παναθηναϊκός βάζοντας κάτω την πρωταθλήτρια της Πράγας, ΤΣΣΚΑ. Μονομάχησαν δυο σπουδαίες ομάδες, δυο μεγάλοι προπονητές, αλλά και δυο (Έλληνες) παίκτες, που έκαναν 20.000 φιλάθλους και εκατομμύρια τηλεθεατές να παρακολουθούν τον τελικό με κομμένη την ανάσα: Ο Παπαλουκάς πέταξε το γάντι στον Διαμαντίδη, του φώναξε κιόλας «μολών λαβέ» και ο Μήτσος το έπιασε στον αέρα και έκανε αυτό που άκουσε: πήγε και πήρε το τρόπαιο!

Ο Διαμαντίδης ήταν εκείνος που έβαλε και πάλι το νερό στο αυλάκι, όταν με τρίποντο έκανε το σκορ 60-54 κι ενώ ο Παναθηναϊκός είχε μείνει χωρίς καλάθι επί επτάμισι λεπτά! Στο 37' οι «πράσινοι» προηγήθηκαν με 83-73 και 1'36'' πριν από τη λήξη το σκορ ήταν 87-79, αλλά μηδένα προ του τέλους μακάριζε! Με δύο απανωτά τρίποντα του Λάνγκντον η ΤΣΣΚΑ μείωσε στα 51'' σε 87-85 και ο τελικός ξαναπήρε φωτιά. Στα 11' ο Σισκάουσκας αστόχησε σε δύο βολές, αλλά στην επόμενη φάση στάθηκε πάλι στη γραμμή και αυτή τη φορά δεν έκανε το ίδιο λάθος. Διά χειρός του Λιθουανού ο Παναθηναϊκός προηγήθηκε με 93-88 και κλείδωσε την κούπα στο ΟΑΚΑ, ενώ ο Χόντεν έγραψε τον επίλογο και το τελικό σκορ με τρίποντο...

Η ΤΕΛΙΚΗ ΚΑΤΑΤΑΞΗ

1. Παναθηναϊκός
2. ΤΣΣΚΑ Μόσχας
3. Ουνικάχα Μάλαγα
4. Τάου Βιτόρια

Ο ΗΜΙΤΕΛΙΚΟΣ

ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ-ΤΑΟΥ 67-53

ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ: Αλβέρτης 5, Ντελκ, Μπετσίροβιτς 15 (2/3δ., 2/3τρ., 5/6β., 2λ.),
Μπατίστ 15 (4/8δ., 0/1τρ., 7/8β., 12ρ., 1ασ., 1κλ., 1τ., 2λ.), Σισκάουσκας 11 (1/2δ., 2/4τρ., 3/4β., 5ρ.), Χατζηβρέττας 3, Ντικούδης 7 (3/5δ., 0/2τρ., 1/5β., 7ρ., 2ασ., 1κλ., 2λ.), Τσαρτσαρής, Διαμαντίδης 3 (6ρ., 4ασ., 1κλ., 3λ.), Τομάσεβιτς, Βούγιανιτς 8, Γιαφτόκας.

ΤΑΟΥ: Σκόλα 6 (7ρ., 4λ.), Πριτζιόνι 6 (2/8τρ., 5ρ.), Ρακότσεβιτς 4, Βιδάλ 2, Πλάνινιτς 7, Ερντογάν 11 (6λ.), Τελέτοβιτς, Πεκέρ 7 )8ρ.), Σπλίτερ 7 (6ρ.), Χάουζ 3.

  
Ο ΤΕΛΙΚΟΣ 

ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ-ΤΣΣΚΑ 93-91 

ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ: Αλβέρτης, Ντελκ, Μπετσίροβιτς 6, Μπατίστ 12 (6/9δ., 5ρ., 4λ.), Σισκάουσκας 20 (4/4δ., 0/5τρ., 12/17β.,  4ρ., 5ασ., 2κλ.), Χατζηβρέττας 10 (0/3δ., 2/3τρ., 4/4β., 4ρ., 1ασ., 1κλ.,  1λ.), Τσαρτσαρής, Διαμαντίδης 15 (2/2δ., 2/2τρ., 5/6β., 3ρ., 3ασ., 2κλ,.2λ.), Τομάσεβιτς 16 (6/9δ., 4/6β., 3ρ.), Βούγιανιτς 12 (0/1δ., 1/3τρ., 9/9β.). Κόουτς: Ομπράντοβιτς

ΤΣΣΚΑ: Παπαλουκάς 23 (9/10δ., 5/6β., 1ρ., 8ασ., 3λ.), Σμόντις 18 (2/5δ., 1/2τρ., 11/12β., 3ρ., 4λ.), Χόλντεν 11 (2/3δ., 2/3τρ., 1/2β., 4λ.), Ζ. Πασούτιν, Αντερσεν 4 (6ρ.), Σαβρασένκο 4, Τόρες 9 (4ρ., 2κλ.), Πονκρασόφ, Λάνγκτον 16 (3/5δ., 3/6τρ., 1/1β., 1ρ.),μ Φαν ντεν Σπίγκελ 6. Κόουτς: Μεσίνα
Διαιτητές: Μιτχάνα (Ισπανία), Λαμόνικα (Ιταλία), Μπελόσεβιτς (Σερβία)

  
Η ΑΘΗΝΑ ΣΕ ΤΙΤΛΟΥΣ

·         ΚΩΔΙΚΟΣ: «Happy birthday». Έτυχε ανήμερα του τελικού να έχουν τα γενέθλιά τους ο Δημήτρης Διαμαντίδης (27 ετών) και ο Ντέγιαν Τομάσεβιτς (34) και τα γιόρτασαν με τον καλύτερο τρόπο. Παρεμπιπτόντως την ίδια μέρα, του 1980, ντεμπουτάρισε ο Νίκος Γκάλης με την Εθνική ομάδα (στον αγώνα με τη Σουηδία, στο προολυμπιακό τουρνουά του Βεβέ) και ως εκ τούτου η τούρτα ήρθε κι έδεσε, διότι ο Νικ ήταν παρών στο ΟΑΚΑ!

·         Ο ΩΡΑΙΟΣ: Διαμαντίδης και Παπαλουκάς. Πολυτιμότερος παίκτης του φάιναλ φορ ανακηρύχθηκε ο Μήτσος, αλλά τον τίτλο άξιζε εξίσου και ο Τεό, μάλιστα ο Μεσίνα πίστευε και δήλωσε ότι τον άξιζε περισσότερο! «Με όλο μου τον σεβασμό στον Διαμαντίδη, πιστεύω ότι το βραβείο του MVP το δικαιούται περισσότερο ο Θοδωρής, αλλά συνήθως ο πολυτιμότερος παίκτης βγαίνει από τη νικήτρια ομάδα», είπε ο Έτορε, τη στιγμή που ο Διαμαντίδης αφιέρωνε τον τίτλο στους συμπαίκτες και στην ομάδα του, αλλά (είπε γελώντας ότι) δεν σκόπευε να αγοράσει καινούργιο έπιπλο στο σπίτι του για να χωρέσει τα τρία βραβεία με τα οποία έφυγε από το ΟΑΚΑ (ΜVP φάιναλ φορ, μέλος της καλύτερης πεντάδας της σεζόν και κορυφαίος αμυντικός παίκτης). Αντιθέτως όχι καινούργιο έπιπλο, αλλά καινούργιο δωμάτιο (παραδέχτηκε ότι θα) χρειαζόταν πλέον ο Φραγκίσκος Αλβέρτης.

·         Ο ΜΟΙΡΑΙΟΣ: Αυτόν τον καθ' όλα ανεπιθύμητο ρόλο έπαιξε -για λογαριασμό της ΤΣΣΚΑ- ο Ματίας Σμόντις, ο οποίος σε ένα πολύ κρίσιμο σημείο του τελικού χρεώθηκε με εσκεμμένο φάουλ. Συν τοις άλλοις,  ο Σλοβένος φόργουορντ (όπως και ο Άντερσεν) σημαδεύτηκε στα pick 'n' roll και στις αλλαγές των σκριν στην επίθεση του Παναθηναϊκού, καθότι κρίθηκε ότι αποτελεί τον αδύναμο κρίκο στην αμυντική λειτουργία της ΤΣΣΚΑ.

·         Ο ΑΠΡΟΣΔΟΚΗΤΟΣ ΗΡΩΑΣ: Γι' αυτόν τον περιζήτητο ρόλο ερίζουν τρεις παίκτες του Παναθηναϊκού: στον ημιτελικό ο Μπετσίροβιτς και στον τελικό με την ΤΣΣΚΑ ο Βούγιανιτς και ο Χατζηβρέττας. Κόντρα στην Ταού ο Σλοβένος γκαρντ ήταν σεληνιασμένος, με το σκεπτικό ότι «ο Παναθηναϊκός μού χρωστάει αυτό που μου πήρε στην Μπολόνια», ενώ την Κυριακή διαπίστωνε ευτυχισμένος «αυτή τη φορά ήμουν στη σωστή πλευρά». Μάλιστα τέτοιο ήταν το απωθημένο του, ώστε στη διάρκεια της απονομής πήρε το τρόπαιο και αρνιόταν να το δώσει στους συμπαίκτες του που ακολουθούσαν! Στον τελικό ο μεν Σέρβος είχε 9/9 βολές, ο δε Χατζηβρέττας έβαλε 10 πόντους, συμπεριλαμβανομένων δύο «κτυπημάτων» από τα 6,25μ.

·         ΠΗΓΑΝ ΤΣΑΜΠΑ:  Η γραβάτα της ΤΣΣΚΑ, που φόρεσε στον τελικό ο Μεσίνα! Ο Έτορε είχε πει ότι αυτή τη φορά (σε αντίθεση με την Μπολόνια) θα βάλει την επίσημη γραβάτα της ομάδας, για ν' αλλάξει το γούρι του κόντρα στον Ομπράντοβιτς, αλλά τζίφος! Πήγε επίσης τσάμπα η αλά Αλεξάντερ Πέτροβιτς (πριν από τον τελικό του Ευρωμπάσκετ του 1987) ευχή του Φρεντ Χάουζ «Good luck to Russians»! Ο Αμερικανός τα 'χε με τη διαιτησία και θέλησε με αυτόν τον τρόπο να πικάρει τον Παναθηναϊκό, αλλά δεν του έγινε το χατίρι. Δεν δικαιώθηκε επίσης ο μεγαλεπήβολος στόχος που έβαλε μετά τον τελικό ο Μάικ Μπατίστ απειλώντας ότι «του χρόνου στον τελικό της Μαδρίτης θα σπάσω το καλάθι κι ελπίζω να 'χουν εφεδρικό για να το αντικαταστήσουν»!

·         ΤΟ ΑΠΡΟΟΠΤΟ: Ο... διχασμός προσωπικότητας τον οποίο υπέστη ο  Ντικούδης, με αποτέλεσμα να μείνει εκτεθειμένος προς τον κόσμο. Βαδίζοντας στο δρόμο  που είχε χαράξει στη Μόσχα ο (συντοπίτης του) Κόμματος, ο Δήμος δεν έκρυψε τη χαρά του για την κατάκτηση του Κυπέλλου από τη Λάρισα, μόνο που η ΑΕΛ είχε νικήσει (το προηγούμενο βράδυ στον τελικό του Βόλου) τον Παναθηναϊκό! Εκείνη η δήλωση «μπράβο στη Λάρισα και στον Αντσουέ» δεν ήχησε πολύ καλά στ' αυτιά των οπαδών του  Παναθηναϊκού...

·         Η ΓΚΑΦΑ: Ανήκει στο διεθυντήριο της Ευρωλίγκας, διότι κανείς εντέλει δεν κατάλαβε πώς είναι δυνατόν ο ΜVP της σεζόν να μη συμπεριλαμβάνεται στην καλύτερη πεντάδα! Συνέβη και αυτό το βράδυ του Σαββάτου στο γκαλά που πραγματοποιήθηκε στο Μέγαρο Μουσικής, με... θύμα τον Παπαλουκά, ο οποίος ενώ ανακηρύχθηκε πολυτιμότερος παίκτης της σεζόν 2006-07, εντούτοις δεν επιλέχθηκε στην all star team (Διαμαντίδης-Λάνγκντον-Ναβάρο-Σκόλα-Βούιτσιτς). Η εξήγηση που δόθηκε εκ των υστέρων ήταν ότι ο Τεό είχε ισοψηφήσει με τον Διαμαντίδη, που συμπεριλήφθηκε στην πεντάδα, διότι δεν ήταν δυνατόν να επιλεγούν δυο πόιντ γκαρντ, οπότε για πρώτη φορά ανακοινώθηκε η καλύτερη... εξάδα! «Ορίστε η απάντηση», σχολίασε ο Τεό. «Τόσες μέρες όλοι τσακώνονται για ποιος από τους δυο μας είναι ο καλύτερος και η απάντηση δόθηκε από τους ξένους. Η Ελλάδα πρέπει να είναι υπερήφανη που έχει δύο παίκτες στην κορυφή»!

·         ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ: Τι να σκέπτονταν άραγε άραγε ο Μάλκοβιτς και ο Μεσίνα, βλέποντας το μεσημεράκι της Παρασκευής τον Ομπράντοβιτς και τον Ίβκοβιτς να κάθονται σε ένα απόμερο τραπέζι στην καφετέρια του «Divani Caravel» και να κουβεντιάζουν χαμηλόφωνα; Το ίδιο σύγκρυο, παρεμπιπτόντως, είχαν υποστεί και πριν από πέντε χρόνια στην Μπολόνια ο Μπλατ (Μακάμπι) και ο Μεσίνα (Κίντερ) βλέποντας φάτσα κάρτα μπροστά του σε μια καφετέρια της Piazza Maggiore τους κουμπάρους να... συνωμοτούν.

·         Η ΑΤΑΚΑ: Ποτέ άλλοτε μια μονολεκτική απάντηση δεν υπήρξε τόσο αληθινή, τόσο ρεαλιστική και τόσο κυνική, όσο αυτή που ξεστόμισε ο Παπαλουκάς στη λήξη του τελικού. Τον ρώτησαν το κλασικό «πώς νιώθεις;» και ο Τεό απάντησε χωρίς δεύτερη σκέψη:«Δεύτερος»!!! Εκτός από δεύτερος, πάντως, ο γκαρντ της ΤΣΣΚΑ ένιωθε επίσης τσατισμένος και αγανακτισμένος για τις αποδοκιμασίες που άκουσε, κυρίως τις βρισιές για τη μητέρα του και για την κατηγορία ότι απάντησε με άσεμνη χειρονομία, ενώ ο ίδιος διερρήγνυε τα ιμάτια του ότι «το μόνο που έκανα ήταν να χειροκροτήσω προς την εξέδρα των φανατικών οπαδών του Παναθηναϊκού». Συμπλήρωσε μάλιστα ότι «ακόμη κι όταν πήγα στον Μπετσίροβιτς και του ζήτησα να μη χαλάσει με τα νεύρα του τέτοιο ματς και αυτός μου έδωσε μια γονατιά στα αρχ...α, δεν αντέδρασα καθόλου για να μην προκαλέσω». Εκείνη η νύχτα, παρεμπιπτόντως, ήταν πολύ δύσκολη για τον Παπαλουκά, ο οποίος αφού άκουσε τα εξ αμάξης και κινδύνευσε ακόμη και με λιντσάρισμα, έφυγε σαν κλέφτης στις τρεισήμισι μετά τα μεσάνυχτα από το ξενοδοχείο, μπήκε στο αυτοκίνητό του, έκοβε βόλτες στην  Αθήνα. Πήγε σπίτι του, έμεινε άυπνος μαζί με τον αδερφό του κι έναν φίλο του και ξαναγύρισε στο «Divani Caravel», για να αναχωρήσει με την αποστολή της ΤΣΣΚΑ. Το επιμύθιόν του; «Αυτή είναι η κουλτούρα μας, αυτή είναι η νοοτροπία μας, αυτό το μυαλό κουβαλάμε»!

·         ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΚΟΛΠΟ: Ένα μόνο; Ένα σωρό και πάλι από τον Ομπράντοβιτς, που έδωσε ρεσιτάλ και τα δύο βράδια. Στον ημιτελικό με την Ταού, πλήρωσε με το ίδιο (παλιό, αμυντικό) νόμισμα τον Μάλκοβιτς, καθώς η Τάου έμεινε στους 53 πόντους: Εκείνο το βράδυ ο Ζοτς εφάρμοσε μια «take no prisoners defence» με καταλύτη τον Διαμαντίδη στο μαρκάρισμα του Ρακότσεβιτς, που ενώ ήταν πρώτος σκόρερ της Ευρωλίγκας σημείωσε μόλις τέσσερις πόντους. Παράλληλα ο Ντικούδης πήγε χωρίς βοήθειες πάνω στον Σκόλα, με κύριο στόχο να μειώσει τη δημιουργικότητά του, ενώ στη διάρκεια του ματς ο Παναθηναϊκός (όπως στην Μπολόνια) έπαιξε με τέσσερις γκαρντ και τον Μπατίστ (με τον Διαμαντίδη ως αντι-Μποντιρόγκα στο «4»). Όταν με όπλα τη ζώνη και το zone press η Ταού μείωσε από 56-40 σε 56-50 έβαλε ένα μεγάλο τρίποντο ο Βούγιανιτς (61-51) και ο Σισκάουσκας έκοψε δύο φορές στα ίσια τον Ρακότσεβιτς και τον Σκόλα. Στον τελικό, που ήταν εντελώς διαφορετικό ματς (και εξελίχθηκε στην εκδίκηση της επίθεσης), ο Ομπράντοβιτς έδωσε εντολή για πολλές διεισδύσεις στη ρακέτα και για αλλαγές σε όλα τα σκριν (ποντάροντας στην ικανότητα του Μπατίστ και του Ντικούδη, σημάδεψε τα αργά πόδια των παικτών της ΤΣΣΚΑ  στα pick 'n' roll και ποντάρισε πολύ στην υπομονή της ομάδας του στο σετ παιχνίδι, θεωρώντας ορθώς ότι οι Μοσχοβίτες παραιτούνται από την αμυντική έντασή τους στα τελευταία 5-6'' της αντίπαλης επίθεσης.

·         ΤΙ ΑΠΕΓΙΝΕ Ο ΗΡΩΑΣ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ: Μεγαλώνει και πάει! Ως συναρχηγός με τον (αποσυρόμενο) Αλβέρτη, ο Διαμαντίδης σήκωσε το τρόπαιο έπειτα από δύο χρόνια στο Βερολίνο και είναι πλέον μια από τις «εικόνες» της Ευρωλίγκας. Την ερχόμενη εβδομάδα θα οδηγήσει τον Παναθηναϊκό στη Βαρκελώνη με την προσδοκία του έκτου στέμματος, ενώ ήδη ο ίδιος μετράει δύο τρόπαια και έξι τίτλους του κορυφαίου αμυντικού της χρονιάς. Α, και κάτι ακόμη: μολονότι το άθλημα είναι ομαδικό (και ελόγου το αποδεικνύει περίτρανα) με τα όργια που κάνει εφέτος (μ.ό 12.6π., 3.8ρ., 6.0ασ., 1.6κλ.) έχει σοβαρές πιθανότητες να ανακηρυχθεί και ΜVP της σεζόν. Από τα διατρέξαντα το 2007 στην Αθήνα, αξίζει να ανασυρθεί η καταπληκτική ατάκα που του απηύθυνε το βράδυ του γκαλά ο Τζόρντι Μπερτομέου, όταν τον κάλεσε στο βάθρο για να παραλάβει το βραβείο του καλύτερου αμυντικού, ενώ είχε προηγηθεί η απονομή στον πρώτο σκόρερ: «Ελάτε, κύριε Διαμαντίδη, απλώς σας παρακαλώ να πάτε λίγο πιο πέρα για να μην τον...  εξαφανίσετε και πάλι»!!!

·         ΔΕΝ ΘΑ ΞΕΧΑΣΩ ΠΟΤΕ... Τη συγκλονιστική παρουσία του Νίκου Γκάλη, ο οποίος τιμήθηκε από τον Δήμαρχο Αθηναίων Νικήτα Κακλαμάνη (με την ευκαιρία της συμπλήρωσης είκοσι ετών από το έπος του Ευρωμπάσκετ) και όταν έκανε την εμφάνισή του στον αγωνιστικό χώρο φορώντας ένα λευκό κοστούμι, σείστηκε το γήπεδο! Ο αστικός μύθος αναφέρει ότι την ώρα που ο (κάποτε συγκάτοικός του στις αποστολές του Παναθηναϊκού) Φραγκίσκος Αλβέρτης σήκωνε το τρόπαιο, τα μάτια του Γκάλη ήταν βουρκωμένα...

·         ΕΙΚΟΝΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΜΟΥ... Όρεξη να 'χει κανείς να ανακαλεί στιγμές από εκείνο το τριήμερο, άλλωστε το φάιναλ φορ έγινε εν Αθήναις και τα 'χαμε όλα στο πιάτο μας. Τις απαριθμώ, όπως μου 'ρχονται στο μυαλό κι όποιος αντέξει...

> Μυθικός διάλογος του Αλβέρτη με τον γιο του λίγα λεπτά μετά τον τελικό. «Μπαμπά, έλα να σου πω κάτι», του φωνάζει  ο Κάρολος και ο Φράνκι απαντά στην... ψύχρα: «Μισό λεπτάκι γιατί έχω μια δουλειά. Πρέπει να πάω να σηκώσω κάτι που με περιμένει»!

>Τρώγοντας έρχεται η όρεξη και γι' αυτό ο αρχηγός του Παναθηναϊκού στην αρχή είπε ότι «τώρα θέλουμε να πάμε στη Μαδρίτη για το πέμπτο, ώστε να πιάσουμε τη Μακάμπι και τη Βαρέζε και μετά τα παιδιά θα βάλουν πλώρη για τα οκτώ της Ρεάλ»!

>Τρίτο κεφάλαιο από αυτή τη μικρή «Αλβερτιάδα», αυτή τη φορά μέσα στα αποδυτήρια, εις επήκοον του Παύλου Γιαννακόπουλου. Τον ρωτά ένας δημοσιογράφος εάν θεωρεί αυτή τη σεζόν ως την κορυφαία της καριέρας του και τότε ο «Φράνκι» γυρίζει προς τον Παύλο Γιαννακόπουλο: «Πρόεδρε, τι λες για μία ακόμα;» Και η απάντηση: «Εννοείται Φραγκίσκο»!

> Ο Ομπράντοβιτς είχε δηλώσει πριν από το φάιναλ φορ ότι εάν νικήσει ο Παναθηναϊκός, θα μιλήσει στα ελληνικά και κάποιος δημοσιογράφος του το υπενθύμισε στη συνέντευξη Τύπου. Ο Ζέλικο δεν... κώλωσε και το διέπραξε: «Έλα ρε φίλε τώρα»!
> Μνημειώδης ατάκα Ομπράντοβιτς (προς την αφεντιά μου) αργά το βράδυ έξω από το ξενοδοχείο, στη ζωντανή σύνδεση της ΕΡΤ: Τον ρωτώ «ποιο είναι το κίνητρό σου μετά από έξι τρόπαια;» και απαντά: «Η αυριανή προπόνηση! 'Η μάλλον η μεθαυριανή, επειδή για αύριο τους έδωσα ρεπό»!

>Οι σπαρταριστές δηλώσεις (ακόμη και ερήμην του Γκέρσον, που πάντως είχε υποσχεθεί ότι θα πάει με τα πόδια στο ΟΑΚΑ, αλλά ας όψεται ο αποκλεισμός του Ολυμπιακού από την Τάου) αποτελούν το αλατοπίπερο των φάιναλ φορ και ο Σέρτζιο Σκαριόλο έβαλε τη δική του πινελιά στη συνέντευξη Τύπου μετά τον μικρό τελικό: «Το 1991 στο πρώτο μου φάιναλ φορ βγήκα τέταρτος. Εφέτος, ύστερα από 16 χρόνια είμαι τρίτος. Το 2023 θα είμαι φιναλίστ και το 2039 θα το πάρω»!

>Ένα σύντομο απάνθισμα από συναρπαστικές δηλώσεις του μετρ του είδους Μεσίνα: «Με πόνεσε πολύ η Μπολόνια, αλλά το ξεπερνάω. Ξέρω,εσείς θέλατε να χάσουμε από τη Μάλαγα για να γράφετε για εκπλήξεις, αλλά δεν σας κάναμε το χατίρι. Χαλαρώστε λίγο και χαμογελάστε, δεν έχουμε κηδεία» (μετά τον ημιτελικό). «Ελπίζω να μην ξαναχάσουμε 19 βολές όπως τότε στην Μπολόνια, αλλά ποτέ κανείς δεν ξέρει τι γίνεται σε ένα φάιναλ φορ. Το πρωί εκείνου του τελικού ο Ομπράντοβιτς βγήκε μια βόλτα στην Piazza Maggiore και όλοι του έλεγαν ότι το βράδυ θα χάσει. Ε, κι εγώ αν βγω στην Πλατεία Συντάγματος, κανείς δεν θα μου δίνει τύχη για τον τελικό» (στη συνέντευξη Τύπου του Σαββάτου). «Με ρωτάτε πώς θα αντιμετωπίσουμε τα μεγάλα κορμιά που έχει στη ρακέτα ο Παναθηναϊκός; Ε, και τι θέλετε να κάνω; Να τραβήξω τον Χόλντεν από τα αυτιά για να ξεχειλώσει;» (στη συνέντευξη Τύπου του Σαββάτου).«Το χειρότερο πράγμα σε ένα φάιναλ φορ είναι να παίζεις στον μικρό τελικό. Το δεύτερο χειρότερο είναι να μιλάς πρώτος στη συνέντευξη Τύπου της Κυριακής» (μετά τον τελικό). «Μα είσαι καλά, άνθρωπέ μου, που έχω τον πόνο μου για την ήττα κι εσύ με ρωτάς αν θα πάω προπονητής στους Ράπτορς; Εάν πάντως μάθεις κάτι, κάνε μου ένα τηλέφωνο» (επίσης μετά τον τελικό).

> Και μια πινελιά από τον Μάλκοβιτς, μετά τον ημιτελικό: «Το 1993 λέγατε ότι σκότωσα το μπάσκετ, γιατί η Λιμόζ έπαιρνε τα ματς με 60 πόντους. Ε, βλέπω σήμερα πόσο προόδευσε το μπάσκετ από τότε: η ΤΣΣΚΑ έβαλε 62 και ο Παναθηναϊκός 67.» Ο Μπόζα «έφαγε» χοντρό κράξιμο από τους οπαδούς της Μάλαγα στη διάρκεια της προθέρμανσης για τον μικρό τελικό, αλλά στην επιγενόμενη συνέντευξη Τύπου, έκανε το... παγόνι: «Με έβριζαν και με γιούχαραν; Δεν άκουσα τίποτε από αυτά που μου λέτε, αλλά εν πάση περιπτώσει έχουμε Δημοκρατία και ο καθένας μπορεί να λέει ό,τι θέλει».

>Οι Ανδαλουσιανοί αποδοκίμαζαν τον προπονητή τους, ενώ οι οπαδοί του Παναθηναϊκού μέσα στην ανυπομονησία τους για την έναρξη του ημιτελικού γιουχάρησαν τον... Σαρμπέλ, που εμφανίστηκε επί σκηνής για να τραγουδήσει το «Yassou Maria» με το οποίο συμμετείχε στον διαγωνισμό της Eurovision.

> Λόγω των επαχθών (για τους διοργανωτές) όρων ανάληψης της διοργάνωσης, η σύμβαση ανάμεσα στην Ευρωλίγκα και στον Δήμο Αθηναίων όχι μόνο χαρακτηρίστηκε «αποικιοκρατική», αλλά αποτέλεσε και αντικείμενο ερώτησης στη Βουλή από τον βουλευτή του Συνασπισμού Γιάννη Δραγασάκη!

> Υψηλές, υψηλότατες παρουσίες στο ΟΑΚΑ, με κορυφαία όλων εκείνη του Στόγιαν Βάνκοβιτς, που ήλθε στην Αθήνα ως επίσημος προσκεκλημένος του Παναθηναϊκού, μαζί με τον γιο του Αντόνιο, που τώρα (έπειτα από τέσσερα χρόνια) μπορεί κιόλας να τον έχει φτάσει στο μπόι! Παρών επίσης και ο Λάζαρος Παπαδόπουλος, που πήρε άδεια από την Ντιναμό Μόσχας («για να δω τον Μητσάρα») σε αντίθεση με τον Φώτση, που κρίθηκε παραμένων!

>Μέσα σ' όλα ακούστηκε και το πολύ δημοφιλές εκείνη την εποχή (αλλά ανεπίκαιρο, πλέον) σύνθημα «Παύλο θεέ, πάρει την ΠΑΕ», ενώ οι Γιαννακόπουλοι χάραζαν νέους όρκους αγάπης με τον Ομπράντοβιτς δηλώνοντας ότι «θα μείνει στον Παναθηναϊκό όσο θέλει»!


πηγές:paobc.gr ,gazzetta.gr

Παναθηναϊκός: «Εξάστερη» βραδιά στο ΟΑΚΑ...

 Ποδαρικό στον Μάρτιο στο κατάμεστο ΟΑΚΑ θα κάνουν απόψε το βράδυ 17.000 οπαδοί του Παναθηναϊκού, προκειμένου να οδηγήσουν τους παίκτες του Αργύρη Πεδουλάκη στη νίκη επί της Αναντολού Εφές, σε ένα από τα πιο σημαντικά παιχνίδια του εξάστερου στο Top 16.
Μετά το διπλό στο Κάουνας επί της Ζαλγκίρις ο Παναθηναϊκός βρίσκεται όχι απλά σε τροχιά πρόκρισης, αλλά και διεκδίκησης μιας όσο γίνεται καλύτερης θέσης στην πρώτη τετράδα, γι' αυτό και κόντρα στους Τούρκους έχει πολλούς λόγους να αναζητά τη νίκη.
Στην αποψινή αναμέτρηση (22.00 - ΕΤ 1) οι παίκτες του «εξάστερου» και ο Αργύρης Πεδουλάκης, θα τα δώσουν όλα για να πετύχουν το στόχο και να φωνάξουν ακόμα πιο δυνατά προς κάθε κατεύθυνση ότι ο νέος Παναθηναϊκός ακολουθεί το δρόμο του... παλαιού και «βλέπει» μία και μόνο διαδρομή. Αυτή που θα του δώσει τη δυνατότητα να βρεθεί σε ένα ακόμα final 4...
Με 17.000 πιστούς στο πλευρό τους και την ΚΑΕ να ετοιμάζει μια σειρά εκπλήξεων για όσους περάσουν την αποψινή τους βραδιά στο κλειστό του ΟΑΚΑ, με χρώμα ελληνικό, καθώς θα μοιραστούν 15.000 ελληνικές σημαίες και μια παρουσίαση της ομάδας που θα συζητηθεί...
Κόντρα στην Εφές και με τον κόσμο στο πλευρό τους οι παίκτες του Πεδουλάκη θέλουν να πάρουν τη νίκη κυρίως για λόγους βαθμολογικούς, αλλά και για να... βγάλουν από πάνω τους τη βαριά ήττα την οποία είχαν γνωρίσει στο πρώτο παιχνίδι της Τουρκίας.
Σε καθαρά αγωνιστικό επίπεδο, ο Αργύρης Πεδουλάκης δεν μπορεί να υπολογίζει στις υπηρεσίες του Βασίλη Ξανθόπουλου. Οσο για τον Στεφάν Λάσμε, έχει ξεπεράσει το πρόβλημα που τον ταλαιπώρησε στις αρχές της εβδομάδας και θα αγωνιστεί κανονικά.
Ολοι οι δρόμοι, λοιπόν, οδηγούν απόψε το βράδυ στο κλειστό του ΟΑΚΑ για μια ακόμη «εξάστερη» γιορτή!


πηγή:onsports.gr