Οι περισσότερες pre-game αναλύσεις εστίαζαν, δικαίως, στον ΠΑΟΚ : Πώς θα απαντήσει στο διαρκές τρέξιμο του Παναθηναϊκού και αν θα μετατρέψει σε γκολ, απόντος Αθανασιάδη, τις 2-3 προσωπικές φάσεις που θα δημιουργήσουν οι μεσοεπιθετικοί του. Οι Θεσσαλονικείς δεν κατόρθωσαν τίποτα από τα δύο και η ποδοσφαιρική ζυγαριά έγειρε υπέρ του «τριφυλλιού». Όμως, αν η κατάκτηση φέρει την υπογραφή του Αναστασίου και του συνόλου της ομάδας, το θριαμβευτικό σκορ κατοχυρώνεται ασυζητητί στο Μάρκους Μπεργκ.
Α΄ Ημίχρονο
Ο Παναθηναϊκός παρατάχθηκε με ρόμβο 4-4-2 και τους γνωστούς τακτικούς ρόλους για τους εσωτερικούς μέσους. Ο Αμπέιντ, false επιτελικός, για να πρεσάρει ψηλά, ιδίως το μπακ που έπαιρνε πρώτο τη μπάλα. Τον Μπεργκ πλαισίωσε ο Καρέλης προς αύξηση του ύψους και της δύναμης της ομάδας (με επιβεβαίωση το 0-3).
Οι «πράσινοι» έδειξαν από νωρίς τις διαθέσεις τους και πρέσαραν διαρκώς την αντίπαλη τριάδα στο κέντρο. Δε χρονοτριβούσαν και αναζητούσαν γρήγορες τελικές πάσες για να εκμεταλλευτούν τη μεγάλη διαφορά σε έκρηξη και ταχυδύναμη. Εστίασαν στον άξονα και την αριστερή πλευρά. Ο Μέντες είχε ακριβείς κάθετες μεταβιβάσεις και ο Νάνο αστείρευτες δυνάμεις, κερδίζοντας κόντρες που ξεκινούσαν δεύτερες επιθέσεις.
Ο Γεωργιάδης επέλεξε 4-3-3 αυξημένου επιθετικού πλάτους, προς εκμετάλλευση των Στοχ-Λούκας. Πίστεψε ότι το κέντρο του θα αντεπεξέλθει στις μονομαχίες και ότι ο Σαλπιγγίδης θα κάνει γκολ ανάμεσα στα στόπερ των «πρασίνων». Στο πρώτο απέτυχε. Στο δεύτερο ατύχησε.
Από την τριάδα των χαφ, μόνο ο Κίτσιου φαινόταν ότι μπορεί να κοντράρει σε ενέργεια τον αντίπαλο άξονα, ενώ αποσπασματικά προσπαθούσε να βγει και σε θέσεις έξω δεξιά, γεμίζοντας το κενό του Λούκας που έχει έμφυτη τάση να συγκλίνει. Κάτσε και Λάζαρ υποχωρούσαν διαρκώς λόγω πίεσης και αδυνατούσαν να πάρουν μέτρα με τη μπάλα στα πόδια.
Επιθετικά, ως το 30΄ο ΠΑΟΚ έδειχνε ανήμπορος. Ο Σαλπιγγίδης δεν έχει τα σωματικά προσόντα ή την τεχνική για να παίζει μόνος του στην περιοχή, ενώ στα 33 του έχει απολέσει και την ταχύτητα στα πολλά μέτρα. Μοιραίααπέμεινε με το Στοχ που επεδίωκε σωστά το 1V1 απέναντι στον Τριανταφυλλόπουλο, τον απέφευγε με ευκολία, αλλά «εξατμιζόταν» στην τελική ενέργεια, χωρίς βοήθειες από Τζαβέλλα και Λαζάρ.
Ο Παναθηναϊκός παρατάχθηκε με ρόμβο 4-4-2 και τους γνωστούς τακτικούς ρόλους για τους εσωτερικούς μέσους. Ο Αμπέιντ, false επιτελικός, για να πρεσάρει ψηλά, ιδίως το μπακ που έπαιρνε πρώτο τη μπάλα. Τον Μπεργκ πλαισίωσε ο Καρέλης προς αύξηση του ύψους και της δύναμης της ομάδας (με επιβεβαίωση το 0-3).
Οι «πράσινοι» έδειξαν από νωρίς τις διαθέσεις τους και πρέσαραν διαρκώς την αντίπαλη τριάδα στο κέντρο. Δε χρονοτριβούσαν και αναζητούσαν γρήγορες τελικές πάσες για να εκμεταλλευτούν τη μεγάλη διαφορά σε έκρηξη και ταχυδύναμη. Εστίασαν στον άξονα και την αριστερή πλευρά. Ο Μέντες είχε ακριβείς κάθετες μεταβιβάσεις και ο Νάνο αστείρευτες δυνάμεις, κερδίζοντας κόντρες που ξεκινούσαν δεύτερες επιθέσεις.
Ο Γεωργιάδης επέλεξε 4-3-3 αυξημένου επιθετικού πλάτους, προς εκμετάλλευση των Στοχ-Λούκας. Πίστεψε ότι το κέντρο του θα αντεπεξέλθει στις μονομαχίες και ότι ο Σαλπιγγίδης θα κάνει γκολ ανάμεσα στα στόπερ των «πρασίνων». Στο πρώτο απέτυχε. Στο δεύτερο ατύχησε.
Από την τριάδα των χαφ, μόνο ο Κίτσιου φαινόταν ότι μπορεί να κοντράρει σε ενέργεια τον αντίπαλο άξονα, ενώ αποσπασματικά προσπαθούσε να βγει και σε θέσεις έξω δεξιά, γεμίζοντας το κενό του Λούκας που έχει έμφυτη τάση να συγκλίνει. Κάτσε και Λάζαρ υποχωρούσαν διαρκώς λόγω πίεσης και αδυνατούσαν να πάρουν μέτρα με τη μπάλα στα πόδια.
Επιθετικά, ως το 30΄ο ΠΑΟΚ έδειχνε ανήμπορος. Ο Σαλπιγγίδης δεν έχει τα σωματικά προσόντα ή την τεχνική για να παίζει μόνος του στην περιοχή, ενώ στα 33 του έχει απολέσει και την ταχύτητα στα πολλά μέτρα. Μοιραίααπέμεινε με το Στοχ που επεδίωκε σωστά το 1V1 απέναντι στον Τριανταφυλλόπουλο, τον απέφευγε με ευκολία, αλλά «εξατμιζόταν» στην τελική ενέργεια, χωρίς βοήθειες από Τζαβέλλα και Λαζάρ.
Στο ημίωρο ο Γεωργιάδης έκανε την καλύτερή του κίνηση. Γύρισε σε 4-4-1-1, με τον Κίτσιου δεξί χαφ και το Λούκας λίγο πίσω από τον Σαλπιγγίδη και προς τα αριστερά. Υπερφόρτωσε την καλή του πλευρά τοποθετώντας μαζί τους δύο ποιοτικότερους ποδοσφαιριστές του, απέναντι στην αδύναμη πτέρυγα του αντιπάλου. Ταυτόχρονα, ανάγκασε τον Κουτρουμπή να βγαίνει προς τα δεξιά, αφήνοντας τον Σίντεφελντ με τον Σαλπιγγίδη. Στοχ και Λούκας δημιουργούσαν πλέον ολοκληρωμένες ευκαιρίες. Αλλά ο Σαλπιγγίδης δεν κατάφερε να τις αξιοποιήσει και να δώσει άλλη μορφή στον αγώνα.
Β΄ημίχρονο
Στην επανάληψη, ο Παναθηναϊκός μπήκε για να «καθαρίσει» και το κατάφερε χάρη στην προσωπικότητα του Μπεργκ και την τρικυμία του ΠΑΟΚ, ιδίως στο κέντρο της άμυνας.
Μετά το 0-3, ο Γεωργιάδης έβαλε εσπευσμένα Λίνο και Βούκιτς, αντικαθιστώντας σωστά τον Λαζάρ. Ο Λούκας από την άλλη είχε συμμετοχή στο καλό τέταρτο της ομάδας του και προκαλεί απορία η αντικατάστασή του με έναν βραδύτατο ποδοσφαιριστή (Βούκιτς) την ώρα που οι Θεσσαλονικείς κυνηγούσαν στο σκορ. Με κλασικό 4-4-2 πλέον και τους Λίνο-Στοχ στα άκρα ο ΠΑΟΚ «ζωντάνεψε» και κατάφερε να μειώσει, κυρίως λόγω του ποδοσφαιρικού εγωισμού του 37χρονου Βραζιλιάνου. Σχέδιο ανατροπής όμως δεν υπήρχε. Αντίθετα μετά την είσοδο Κουλούρη στο 77΄, η παραμονή Σαλπιγγίδη στο ματς ως έξω δεξιά, οδήγησε τον Γεωργιάδη να τοποθετήσει τον Στοχ κεντρικό χαφ(!), καταστρέφοντας το αμφίπλευρο επιθετικό πλάτος και κάθε ελπίδα ισοφάρισης.
Το ίδιο διάστημα ο Αναστασίου έδωσε έντολή για πάγωμα ρυθμού, γυρνώντας σε 4-2-3-1 με τον Ατζαγκούν αντί του Καρέλη. Βλέποντας τον Πράνιτς να κουράζεται, τον μετέφερε αρχικά δίπλα στον Μέντες και μετά σε θέση αριστερού χαφ, με το Λαγό να μπαίνει στο 76΄για να βοηθήσει την άμυνα. Από εκείνο το σημείο και έπειτα, το «τριφύλλι» όχι μόνο δεν κινδύνευσε από τον απορρυθμισμένο ΠΑΟΚ, αλλά με την αμυντική βοήθεια του Ζέκα και τα πνευμόνια του Νάνο αντεπιτέθηκε και ολοκλήρωσε θριαμβευτικά, με τον Μπεργκ να εκθέτει ανεπανόρθωτα Τζαβέλλα, Ινσαουράλδε και Γλύκο.
Άποψη
Ο Γεωργιάδης, άπειρος ων, δεν κατάφερε να διαχειριστεί τις απουσίες Νάτχο, Αθανασιάδη και έπεσε στην παγίδα του γρήγορου ρυθμού. Κατέβηκε στην Αθήνα με στοιχεία αλαζονείας, που είχαν διαφανεί στις δηλώσεις μετά τον ημιτελικό της Τούμπας, παρ’ ότι ο ΠΑΟΚ ήταν κακός στο μικρό διάστημα που παίχτηκε ποδόσφαιρο. Δεν προστάτευσε τον αργό κορμό του, έκανε αλλοπρόσαλλες αλλαγές και επέμεινε στον Σαλπιγγίδη παρ’ ότι δεν ήταν η βραδιά του. Απ’ ότι φάνηκε, ένα σχήμα αναμονής στις επικίνδυνες ζώνες, με μεγαλύτερο αμυντικό βάθος, το Λίνο ακραίο χαφ και δύο επιθετικούς θα είχε περισσότερες πιθανότητες επιτυχίας, αν είχε δουλευτεί.
Συμπέρασμα
Το Κύπελλο είναι η ανταμοιβή της δουλειάς που έγινε αυτόν τον χρόνο στο ποδοσφαιρικό τμήμα του Παναθηναϊκού και της επιμονής στο πλάνο, παρά τις αντιποδοσφαιρικές φωνές που ακούγονταν μετά από άσχημα αποτελέσματα στην αρχή της σεζόν. Άσχετα από την πορεία τους στα play-off, οι «πράσινοι» έβαλαν ήδη τον πήχη ψηλότερα για του χρόνου.
