Ο Γιάννης Καλμαζίδης θα είναι εκτός εξαιρετικού απροόπτου ο αντικαταστάτης του Γιάννης Λάιου στον πάγκο του Παναθηναϊκού με τις δύο πλευρές να τα έχουν βρει.
Άμεση ήταν η αντίδραση του Παναθηναϊκού μετά το διαζύγιο που υπήρξε με τον Γιάννη Λάιο. Οι «πράσινοι» στράφηκαν σε ελεύθερους προπονητές με τους Καλμαζίδη και Ζαλμά να ήταν οι βασικοί υποψήφιοι. Τελικά όπως όλα δείχνουν, ο νέος προπονητής του «τριφυλλιού» θα είναι ο Ομοσπονδιακός της Εθνικής Γυναικών.
Ποιός είναι ο νέος προπονητής του Παναθηναϊκού:
Η ζωή του θα µπορούσε να γίνει βιβλίο. Η ιστορία ξεκινάει στις 16 Ιουνίου 1968 στη Βουδαπέστη, όπου γεννήθηκε από τον Οµηρο και τη Λουλούδα. Γόνος κυνηγηµένων γονιών που στα δύσκολα χρόνια του Εµφυλίου έφυγαν για τη Βουδαπέστη.
Άμεση ήταν η αντίδραση του Παναθηναϊκού μετά το διαζύγιο που υπήρξε με τον Γιάννη Λάιο. Οι «πράσινοι» στράφηκαν σε ελεύθερους προπονητές με τους Καλμαζίδη και Ζαλμά να ήταν οι βασικοί υποψήφιοι. Τελικά όπως όλα δείχνουν, ο νέος προπονητής του «τριφυλλιού» θα είναι ο Ομοσπονδιακός της Εθνικής Γυναικών.
Ποιός είναι ο νέος προπονητής του Παναθηναϊκού:
Η ζωή του θα µπορούσε να γίνει βιβλίο. Η ιστορία ξεκινάει στις 16 Ιουνίου 1968 στη Βουδαπέστη, όπου γεννήθηκε από τον Οµηρο και τη Λουλούδα. Γόνος κυνηγηµένων γονιών που στα δύσκολα χρόνια του Εµφυλίου έφυγαν για τη Βουδαπέστη.
Στα τέλη του 1969 κι ενώ ο Γιάννης ήταν ενάµιση έτους και η αδελφή του Ελισάβετ 5,5 ετών οι γονείς του αναζητώντας ένα καλύτερο µέλλον για την οικογένειά τους ξεριζώνονται για δεύτερη φορά και αυτοµολούν στη Δύση. Νύχτα φεύγουν µε τρένο από τη Βουδαπέστη και φτάνουν στην Τεργέστη. Για έξι µήνες ο Γιάννης και η οικογένειά του µένουν σε στρατόπεδο προσφύγων µέσα στην αβεβαιότητα και τα προβλήµατα. Ο κυρ-Οµηρος που κατάγεται από τη Μικρά Ασία και έχει γεννηθεί στη Θεσσαλονίκη ήταν πάντα ανήσυχος. Αναζητούσε το καλύτερο.
Δέχεται πρόταση για να φύγει στις ΗΠΑ, αλλά προτιµάει να δοκιµάσει την περίπτωση της Σουηδίας, όπου εργοστάσιο αεροναυπηγικής ζητάει ειδικευµένους εργάτες. «Ηταν καλός µηχανολόγος ο µπαµπάς µου και βρήκε καλή δουλειά. Μετά γύρισε και µας πήρε από το στρατόπεδο προσφύγων µαζί µε τη µητέρα µου που έχει καταγωγή από τα Βρισικά Εβρου, ένα χωριό κοντά στο Διδυµότειχο. Από τότε σιγά σιγά η ζωή µας άλλαξε προς το καλύτερο. Το παράπονο του πατέρα µου ήταν πως δεν είχε δει την Ελλάδα για 30 χρόνια και για πρώτη φορά την επισκεφτήκαµε το 1975. Ξεκίνησα να πηγαίνω σχολείο στη Σουηδία και πάντα µε έλεγαν Ελληνα, αλλά εγώ δεν γνώριζα καλά ελληνικά και δεν είχα καν την ελληνική ιθαγένεια» θυµάται ο Καλµαζίδης.
Μαζί µε Τούρκο και Κούρδο
Σε ηλικία 10 ετών ο Γιάννης αρχίζει να παίζει βόλεϊ στη Σολεντούνα της Στοκχόλµης και µε το... καληµέρα πέφτει πάνω στον Αντερς Κρίστιανσον, ο οποίος τότε τριαντάριζε και είχε την προπονητική επίβλεψη των νέων παιδιών. «Συµµετείχαµε σε ένα πρόγραµµα µίνι βόλεϊ µε οµάδες 3Χ3. Εγώ, ένας Τούρκος και ένας Κούρδος είχαµε κάνει µια οµάδα που είχαµε πάρει όλους τους τίτλους. Είχε γίνει µεγάλο θέµα, αφού συνυπήρχαν τρία παιδιά από εθνικότητες που είχαν αντιπαλότητα. Τότε ο Κρίστιανσον είχε πει πως µόνο ο Ελληνας θα προχωρήσει. Ετσι κι έγινε, γιατί οι υπόλοιποι τα παράτησαν... Αρχικά έπαιζα ακραίος, µετά γύρισα πασαδόρος».
Η πρόκριση στη Σεούλ
Δύο µήνες µετά το Ευρωπαϊκό της Γάνδης το 1987 κι αφού η Σουηδία έχει χάσει στο µικρό τελικό του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήµατος από την Ελλάδα ο Κρίστιανσον, που είναι στο µεταξύ προπονητής της εθνικής Σουηδίας, προωθεί τον Καλµαζίδη βασικό πασαδόρο. Λίγο αργότερα ήρθε η πρόκριση στους Ολυµπιακούς της Σεούλ που αποτέλεσε σταθµό για το σουηδικό βόλεϊ, αλλά και για τη ζωή του Γιάννη Καλµαζίδη. «Μέχρι σήµερα είναι η σηµαντικότερη στιγµή στη ζωή µου. Κάναµε κάτι το ακατόρθωτο διότι νικήσαµε την Ιταλία στην έδρα της, πήγαµε στη Σεούλ το 1988 και πήραµε την 7η θέση. Ενα χρόνο αργότερα έζησα µια ακόµα µεγάλη στιγµή. Στον ηµιτελικό του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήµατος που έγινε στη Στοκχόλµη νικήσαµε την ΕΣΣΔ και περάσαµε στον τελικό. Η ΕΣΣΔ είχε να χάσει 20 χρόνια. Ηµουν συµπαίκτης µε τον Σάαφ, τον Γκούσταφσον, τον Χέντεγκαρντ, τον Νίλσον, τον Πόλτσε, τον Μπιόρνε κ.ά. Στον τελικό ηττηθήκαµε από την Ιταλία, που µας πήρε ρεβάνς για τον αποκλεισµό από τη Σεούλ».
Εργάτης στην Ερικσον!
Το βόλεϊ στη Σουηδία ποτέ δεν ήταν επαγγελµατικό, συνεπώς ο νεαρός Καλµαζίδης έπρεπε να σκέφτεται το µέλλον του. «Δεν είχα στα πλάνα µου την προπονητική, ούτε να ασχοληθώ επαγγελµατικά µε το βόλεϊ. Σπούδασα προγραµµατιστής υπολογιστών και για ένα διάστηµα εργάστηκα και στην Ερικσον. Ηρθαν οι επιτυχίες στην εθνική οµάδα, αλλά και προτάσεις από Ελλάδα που µε έκαναν να σκεφτώ την επιστροφή µου στην πατρίδα. Παράλληλα παρακολούθησα την περίφηµη σχολή βόλεϊ της Σουηδίας, κάτι σαν αθλητικό σχολείο, όπου υπήρχε ειδίκευση στο άθληµα, στην αθλητική ψυχολογία και τη διατροφή».
ΤΟ ΘΡΙΛΕΡ ΤΗΣ «ΑΠΑΓΩΓΗΣ» ΤΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΡΕΣΤΙΑΔΑ
Χρονιά-σταθµός στην καριέρα του ήταν το καλοκαίρι του 1989. Τα κατορθώµατά του στην εθνική Σουηδίας απασχολούσαν τον ελληνικό Τύπο, ο Ολυµπιακός είχε αποκτήσει τον Μπενγκτ Γκούσταφσον και ο Παναθηναϊκός ήθελε να κάνει το κόλπο γκρόσο µε τον Ελληνα πασαδόρο της εθνικής Σουηδίας. Οµως, δεν την ήταν γραφτό του να αγωνιστεί στον Παναθηναϊκό...
«Με πρόσκληση του Αντώνη Λυµπερίδη και του τότε προπονητή της Ορεστιάδας, του αείµνηστου Χρήστου Παπαδόπουλου, η Ορεστιάδα µου έκανε πρόταση. Ηρθα στην Ελλάδα, αλλά στο αεροδρόµιο ήταν άνθρωποι του Παναθηναϊκού, που µε πήγαν στη Λεωφόρο που έπαιζε η ποδοσφαιρική οµάδα του Παναθηναϊκού. Μίλησα σύντοµα µε τον Γιώργο Βαρδινογιάννη κι αργότερα µε τον Παύλο Γιαννακόπουλο. Δώσαµε τα χέρια κι άρχισα προπονήσεις µε τον Γιέρζι Βελτζ στη Λεωφόρο. Λίγες µέρες µετά µου ζήτησαν να υπογράψω 5ετές συµβόλαιο. Εκεί διαφώνησα. Δεν ήθελα τόσο µεγάλη δέσµευση. Το θέµα πάγωσε για λίγες µέρες. Ενα βράδυ χτύπησε η πόρτα του δωµατίου µου στο ''Σεντ Τζιόρτζ'' και ήταν ο αείµνηστος προπονητής Χρήστος Παπαδόπουλος µαζί µε παράγοντες της Ορεστιάδας. Μου είπαν να τα µαζέψω και να φύγουµε... Μπήκα σε ένα αυτοκίνητο και ταξιδεύαµε µία µέρα µέχρι να φτάσουµε στην Ορεστιάδα, όπου και τελικά έµεινα για τρία χρόνια. Κάπως έτσι ρίζωσα στην Ελλάδα, αφού στην Ορεστιάδα γνώρισα τη Λία, που το 1998 παντρευτήκαµε και έχουµε αποκτήσει δύο αγόρια, τον 10χρονο όµηρο και τον 6χρονο Παναγιώτη».
H KAPIEPA TOY KAΛMAZIΔH ΩΣ ΠAIKTHΣ
1978-89: Σολεντούνα
1989-92: Oρεστιάδα
1992-94: Eσπερος Bυζ.
1994-99: ΠAOK
1999-01: Hρακλής
2001-03: Aρης
2003-07: Hρακλής
ΔIAKPIΣEIΣ ΩΣ AΘΛHTHΣ
Oλυµπιακοί Aγώνες Σεούλ `88: 7η
Eυρωπαϊκό Aνδρών `89: 2η
Πρωταθλητής (3): Σολεντούνα `88,
Hρακλής `05, `07
Kυπελλούχος (3): Hρακλής `04, `05, `07
ΔIAKPIΣEIΣ ΩΣ ΠPOΠONHTHΣ
Πρωταθλητής (4): Hρακλής B' προπονητής `08, Oλυµπιακός B' προπονητής `09, Oλυµπιακός A' προπονητής `10 και `11
Kυπελλούχος (2): Oλυµπιακός B' προπονητής `2009, Oλυµπιακός A' προπονητής `2011
Σούπερ Kαπ (2): Hρακλής B' προπονητής `2008, Oλυµπιακός B' προπονητής `2010
Oλυµπιακός Α' προπονητής `2010
Α' προπονητής ΕΝΘΝΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΓΥΝΑΙΚΩΝ
(source ©: liberovolley11.blogspot.com)
