Τρίτη 19 Φεβρουαρίου 2013

49 χρόνια χωρίς τον Ιδρυτή του Παναθηναϊκού μας Γιώργο Καλαφάτη...

 Ο Υποναύαρχος Γιώργος Καλαφάτης γεννήθηκε το 1890 στην Αθήνα από Ψαριανή οικογένεια αγωνιστών με πλούσια ναυτική παράδοση και πέθανε το 1964. Υπήρξε ο ιδρυτής του Παναθηναϊκού Αθλητικού Ομίλου.

Αθλητική καριέρα

Από μικρός διακρίθηκε στον κλασσικό αθλητισμό. Ήταν αθλητής στίβου και ποδοσφαίρου. Σε ηλικία 15 ετών μυήθηκε στο ποδόσφαιρο. Ξεκίνησε την καριέρα από τον Εθνικό Αθηνών και στη συνέχεια αγωνίστηκε στον Πανελλήνιο Γ.Σ.. Το 1908 αποφάσισε να ιδρύσει ένα νέο ποδοσφαιρικό σύλλογο. Στις 3 Φεβρουαρίου εκείνου του έτους, πραγματοποιήθηκε στο Πεδίον του Άρεως η ιδρυτική συγκέντρωση του Ποδοσφαιρικού Ομίλου Αθηνών που το 1924 μετονομάστηκε σε Παναθηναϊκό Αθλητικό Όμιλο.
Εκπροσώπησε την Ελλάδα στους Διασυμμαχικούς Αγώνες του 1919 στο Παρίσι και στη συνέχεια αφοσιώθηκε στην ανάπτυξη όλων των αθλημάτων του Παναθηναϊκού. Η συμμετοχή του στους Αγώνες είχε μεγάλη σημασία για την καλλιέργεια νέων τμημάτων στην ομάδα του ΠΑΟ, καθώς εκεί εξασφάλισε την προμήθεια του αναγκαίου αθλητικού υλικού.
Ο Γιώργος Καλαφάτης ήταν από τους πρωτοπόρους του ποδοσφαίρου στην Ελλάδα. Διακρίθηκε ως αθλητής μέχρι και τις αρχές της δεκαετίας του '20, ενώ στη συνέχεια διατέλεσε διοικητικός παράγοντας του Παναθηναϊκού.
  
Τίτλοι

Στρατιωτική καριέρα

Παράλληλα με την αθλητική του καριέρα, σπούδασε γιατρός και ακολούθησε στρατιωτική καριέρα στο Πολεμικό Ναυτικό συμμετέχοντας στους Βαλκανικούς Πολέμους και στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, φτάνοντας μέχρι τον βαθμό του Υποναυάρχου.
Στις 19 Φεβρουαρίου του 1964 άφησε την τελευταία του πνοή στο Ναυτικό Νοσοκομείο Αθηνών σε ηλικία 74 ετών προδομένος απο την καρδιά του.

Το όραμα και η Ίδρυση του Παναθηναϊκού:
 Το όραμα του Καλαφάτη δεν θα σβήσει ποτέ, όσο και αν σήμερα μοχθούν κάποιοι για αυτό. Σαν σήμερα στις 19 Φεβρουαρίου του 1964 έφυγε από τη ζωή ο οραματιστής του Παναθηναϊκού...
«Μυστικοπαθείς ενός ωραίου, αλλά μεγάλου μυστικού». Έτσι είχε χαρακτηρίσει ο Λουκάς Πανουργιάς τις συγκεντρώσεις του Γιώργου Καλαφάτη με τους φίλους του, στις αρχές του 1908. Τότε που το όραμα έπαιρνε σάρκα και οστά.

Ο Πανελλήνιος είχε καταργήσει το ποδοσφαιρικό του τμήμα και ο Καλαφάτης με τους στενούς φίλους του ξεχύνονταν στις αλάνες για να κλωτσήσουν το τόπι.

«Πολύ καιρό τώρα ο Γιώργος και κοντά σε αυτόν κι ο Αλέξανδρος Καλαφάτης, ζούσαν τις μέρες και τις νύχτες τους με μία μονάχα σκέψη. Μ’ έναν πόθο. Ήθελαν να ιδρύσουν έναν σύλλογο. Τον Σύλλογό τους», συμπλήρωνε ο Πανουργιάς σε άρθρο του στην εφημερίδα «Παναθηναϊκός» το 1955.
Αυτά τα λόγια γράφει στο ημερολόγιό του ο Σύνδεσμος Ελληνικών Αθλητικών και Γυμναστικών Σωματείων το 1910.

Τίποτα και κανείς δεν μπορούσε να σταματήσει τη γιγάντωση του Ομίλου. Όταν δε, στον δρόμο του Παναθηναϊκού εισχώρησαν φωτισμένα μυαλά, μεγάλοι οραματιστές όπως ο Μιχάλης Παπάζογλου, ο Απόστολος Νικολαΐδης, ο Ξενοφώντας Χατζησαράντος το Τριφύλλι δεν παρέμεινε απλώς ο Σύλλογος του πρωταθλητισμού, αλλά το σύμβολο της πρωτοπορίας σε όλα τα φάσματα του αθλητισμού. Ο Παναθηναϊκός έγινε ένα κοινωνικό φαινόμενο που προωθούσε τον αθλητισμό της χώρας, που δίδασκε το ευ αγωνίζεσθαι, που ήταν πρότυπο για όλα τα υπόλοιπα σωματεία.

Πέρα από τη διοικητική του δράση, ο Καλαφάτης υπήρξε σπουδαίος αθλητής. Αρχικά στους στίβους με τη φανέλα του Πανελληνίου και εν συνεχεία με την εμφάνιση του Παναθηναϊκού ως ποδοσφαιριστής (αγωνίστηκε και στη θέση του τερματοφύλακα). Δοκίμασε τις ικανότητές του σε όλα σχεδόν τα αθλήματα που καλλιέργησε ο Παναθηναϊκός, ορισμένα εκ των οποίων –όπως το μπάσκετ και το βόλλεϋ- είναι αυτός που τα έφερε στην Ελλάδα.

Από τα πρώτα, όμως, χρόνια του Συλλόγου μπήκε για τα καλά στο DNA του Παναθηναϊκού και το μικρόβιο των «διοικητικών κρίσεων». Μία έντονη διαμάχη ήταν η αφορμή για να αποσκιρτήσουν από τον Ποδοσφαιρικό Όμιλο Αθηνών ο Καλαφάτης και οι «περί αυτόν» και να ιδρυθεί ο Πανελλήνιος Ποδοσφαιρικός Όμιλος το 1910. Στα μέσα της δεκαετίας του 20´, αλλά και αμέσως μετά το θρίαμβο του αήττητου πρωταθλήματος του 1930 ακολούθησαν δύο δυνατές συγκρούσεις ηγετών που ταρακούνησαν για τα καλά το Τριφύλλι.

Ο Καλαφάτης, μετά τη ρήξη με το Νικολαΐδη (η Ιστορία έχει -κακώς- χρεώσει μεγάλες ευθύνες στον «Πατριάρχη» και κάποια στιγμή θα χρειαστεί να μιλήσουμε αναλυτικά για αυτά), αποχώρησε σιγά-σιγά από τον Παναθηναϊκό και αφοσιώθηκε στην ιατρική και στο πολεμικό Ναυτικό, όπου εξασκούσε την επιστήμη του.

Έφυγε από τη ζωή σαν σήμερα, στις 19 Φεβρουαρίου του 1964, σε ηλικία 74 ετών στο Ναυτικό Νοσοκομείο, προδομένος από την καρδιά του.
Είχε όμως προλάβει να ποτίσει τον Σύλλογο με τις ιδέες του και να χαρίσει την αιωνιότητα στο όραμά του. Το όνομα του Καλαφάτη δεν θα σβήσει ποτέ και αυτός είναι ο λόγος που ο Παναθηναϊκός θα βρίσκει πάντα τις λύσεις, ακόμα και σε προβλήματα που δείχνουν ανυπέρβλητα.

Το πανό των φιλάθλων που σηκώθηκε στη μεγάλη πορεία του 2008 και έγραφε «Να 'σουν εδώ» φωτίζει την ανάγκη των φίλων του Παναθηναϊκού για έναν μεγάλο ηγέτη. Όμως δεν πρέπει να ξεχνάμε πως ο Καλαφάτης ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ. Όσο ο κόσμος γνωρίζει την Ιστορία του μεγαλύτερου και ιστορικότερου Συλλόγου που γέννησε ο ελληνικός αθλητισμού, όσο διδάσκεται από αυτή, τόσο οι εχθροί του Παναθηναϊκού θα γίνονται ορατοί από μακριά και όσο δυνατοί και αν δείχνουν, στο τέλος θα πέφτουν ηττημένοι. 



πηγές: el.wikipedia.org, greenzone


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Eυχαριστούμε για το σχόλιο σας!