Ένας τραγικός αγωνιστικά Παναθηναϊκός έχασε από εξωαγωνιστικούς λόγους στην Τούμπα, 2-0 απο τον ΠΑΟΚ.
Όταν βλέπεις τον διαιτητή να βγάζει κίτρινη κάρτα, εξαντλώντας κάθε
αυστηρότητα, στο πρώτο λεπτό του αγώνα, στον μοναδικό αμυντικό χαφ της
αποστολής του Παναθηναϊκού, τότε -σε αυτό το πρωτάθλημα- ξέρεις ακριβώς
τι θα ακολουθήσει και απλώς περιμένεις να δεις σε ποια ευκαιρία θα
επιβεβαιωθείς.
Ναι, ο Παναθηναϊκός ήταν κακός και όσο έπαιζε με 11 παίκτες. Ναι, ο Φάμπρι πιθανότατα έκανε και αυτός τραγικές επιλογές (με το ελαφρυντικό των πολλών απουσιών). Αυτά, όμως, όταν σε «σφάζει»... στο γόνατο η διαιτησία δεν σημαίνουν απολύτως τίποτα. Πόσα και πόσα ματς τα έχουν κερδίσει ομάδες που δεν έπαιξαν μπάλα (παράδειγμα τα δύο τελευταία παιχνίδια του Τριφυλλιού).
Η αποβολή του Χαμπίμπ Σο ήταν απλώς ένα μέρος του θέατρου σκιών που παρακολούθησε το φίλαθλο κοινό. Ο Στυλιάρας ήταν προκλητικός από το πρώτο μέχρι και το τελευταίο λεπτό και τα σφυρίγματά του έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση του σκορ.
Το μόνο που χρειάζεται να προσθέσουμε για τον Στυλιάρα είναι πως σφύριζε στη μεγάλη κατηγορία πριν από έξι χρόνια (το 2005 τελευταία φορά) και για κάποιον λόγο που δεν γνωρίζουμε κρίθηκε το καλοκαίρι του 2011 πως πρέπει να επανέλθει. Ο καθένας μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματά του…
Ακόμα, πρέπει να υπογραμμίσουμε πως όλα αυτά δεν γίνονται από μόνα τους, αλλά υπό την ανοχή της διοίκησης του Παναθηναϊκού που δεσμεύθηκε στις αρχές της σεζόν πως «θα διαλύσουμε την παράγκα» και μέχρι στιγμής το μόνο που διαλύεται είναι ο Παναθηναϊκός (και) από την παράγκα.
Όσον αφορά τα αγωνιστικά, ο Κώστας Τριανταφυλλόπουλος βροντοφώναξε με την εμφάνισή του «είμαι στόπερ, ούτε δεξί μπακ, ούτε αμυντικό χαφ». Ο Γιοχέι Καζιγιάμα επιβεβαίωσε για άλλη μία φορά πως είναι «λίγος» ακόμα και για αυτό τον Παναθηναϊκό, πόσο μάλλον ότι δεν είναι αμυντικό χαφ.
Όλοι οι παίκτες των «πρασίνων» κινήθηκαν σε ρηχά νερά, με εξαίρεση τον Λουτσιάνο Φιγκερόα που ήταν ο μόνος που έδινε μάχες και όσο αγωνίστηκε προσπαθούσε να κρατάει μπάλα και να τη «σπάει» στους συμπαίκτες του.
Ναι, ο Παναθηναϊκός ήταν κακός και όσο έπαιζε με 11 παίκτες. Ναι, ο Φάμπρι πιθανότατα έκανε και αυτός τραγικές επιλογές (με το ελαφρυντικό των πολλών απουσιών). Αυτά, όμως, όταν σε «σφάζει»... στο γόνατο η διαιτησία δεν σημαίνουν απολύτως τίποτα. Πόσα και πόσα ματς τα έχουν κερδίσει ομάδες που δεν έπαιξαν μπάλα (παράδειγμα τα δύο τελευταία παιχνίδια του Τριφυλλιού).
Η αποβολή του Χαμπίμπ Σο ήταν απλώς ένα μέρος του θέατρου σκιών που παρακολούθησε το φίλαθλο κοινό. Ο Στυλιάρας ήταν προκλητικός από το πρώτο μέχρι και το τελευταίο λεπτό και τα σφυρίγματά του έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση του σκορ.
Το μόνο που χρειάζεται να προσθέσουμε για τον Στυλιάρα είναι πως σφύριζε στη μεγάλη κατηγορία πριν από έξι χρόνια (το 2005 τελευταία φορά) και για κάποιον λόγο που δεν γνωρίζουμε κρίθηκε το καλοκαίρι του 2011 πως πρέπει να επανέλθει. Ο καθένας μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματά του…
Ακόμα, πρέπει να υπογραμμίσουμε πως όλα αυτά δεν γίνονται από μόνα τους, αλλά υπό την ανοχή της διοίκησης του Παναθηναϊκού που δεσμεύθηκε στις αρχές της σεζόν πως «θα διαλύσουμε την παράγκα» και μέχρι στιγμής το μόνο που διαλύεται είναι ο Παναθηναϊκός (και) από την παράγκα.
Όσον αφορά τα αγωνιστικά, ο Κώστας Τριανταφυλλόπουλος βροντοφώναξε με την εμφάνισή του «είμαι στόπερ, ούτε δεξί μπακ, ούτε αμυντικό χαφ». Ο Γιοχέι Καζιγιάμα επιβεβαίωσε για άλλη μία φορά πως είναι «λίγος» ακόμα και για αυτό τον Παναθηναϊκό, πόσο μάλλον ότι δεν είναι αμυντικό χαφ.
Όλοι οι παίκτες των «πρασίνων» κινήθηκαν σε ρηχά νερά, με εξαίρεση τον Λουτσιάνο Φιγκερόα που ήταν ο μόνος που έδινε μάχες και όσο αγωνίστηκε προσπαθούσε να κρατάει μπάλα και να τη «σπάει» στους συμπαίκτες του.
Πεντακάθαρο οφσάιντ το δεύτερο γκολ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Eυχαριστούμε για το σχόλιο σας!