Το πέμπτο σου Ευρωπαϊκό Αστέρι Εξάστερε μου Αυτοκράτορα του Μπάσκετ!

 Η χρονιά ήταν φτιαγμένη για όσους πιστεύουν στις συμπτώσεις. Θα ήταν σίγουροι ότι η τύχη τους έκλεισε το μάτι, όταν είδαν ότι ο Παναθηναϊκός, στην πρώτη αγωνιστική της διοργάνωσης, κλήθηκε να αντιμετωπίσει την Ζαλγκίρις Κάουνας.

Και μπορούσαν να θριαμβολογήσουν απέναντι στους… άπιστους, όταν στο Βερολίνο στην 02 Arena, δίπλα στο τείχος, οι «πράσινοι» κατακτούσαν και πάλι την Ευρωλίγκα. Και το 1995 το πρώτο βήμα μιας διαδρομής που είχε οδηγήσει στο πρώτο αστέρι, είχε γίνει στο Κάουνας. Μέσα από μια δύσκολη χρονιά, με πολλούς τραυματισμούς, τα κατάφεραν, έφτασαν ως το τέρμα και στέφθηκαν για πέμπτη φορά πρωταθλητές Ευρώπης.

Η πρώτη φάση έκλεισε με τον Παναθηναϊκό να μετράει 7 νίκες και 3 ήττες απέναντι στις Ζαλγκίρις Κάουνας (78-51, 80-69), Μπαρτσελόνα (66-90, 76-87), Νανσί (80-70, 83-69), Μοντεπάσκι Σιένα (81-76, 77-82), Πρόκομ (67-60, 75-53), με τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς στον τελευταίο αγώνα απέναντι στους Πολωνούς να κάνει ένα ξέσπασμα στη συνέντευξη Τύπου που έμεινε… ιστορικό. Στο Top16 οι «πράσινοι» παρά το ότι βρέθηκαν στην τρίτη θέση στην πρώτη φάση, έκαναν ένα 5-1 (Παρτιζάν 81-63, 56-63/Ουνικάχα Μάλαγα 81-69, 103-95/Λοτομάτικα Ρόμα 92-67, 90-71) και προκρίθηκαν χωρίς προβλήματα στα πλέι οφ. 

Το «τριφύλλι» υποδεχόταν με πλεονέκτημα έδρας τη Μοντεπάσκι Σιένα στο ΟΑΚΑ, αναζητώντας τις τρεις νίκες. Στον πρώτο αγώνα πήρε το θετικό αποτέλεσμα που ήθελε (90-85). Ο δεύτερος αγώνας όμως, δεν κύλησε όπως θα ήθελαν στον Παναθηναϊκό, ο οποίος ηττήθηκε (79-84). Το πλεονέκτημα της έδρας είχε περάσει στα χέρια των Ιταλών, καθώς οι δύο επόμενοι αγώνες φιλοξενούνταν στην Τοσκάνη. Το σύνθημα πάντως δόθηκε αρχικά μέσα και στη συνέχεια έξω από τα αποδυτήρια του ΟΑΚΑ από τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς και τους παίκτες του: «Πάμε για δύο νίκες!» Το πίστευαν και το έκαναν πράξη. Επιβλήθηκαν με έναν εκπληκτικό τρόπο, κυριαρχώντας σε κάθε τομέα και με 72-53 στον τρίτο αγώνα, πήραν τη νίκη στον τέταρτο με 91-84 και η αποστολή για Βερολίνο ήταν έτοιμη.

Ο Παναθηναϊκός για πρώτη φορά μετά το 1995 θα αντιμετώπιζε σε έναν ημιτελικό φάιναλ φορ τον Ολυμπιακό. Η πίεση είχε ανέβει κατακόρυφα, με το τεχνικό επιτελείο να προσπαθεί να αποφορτίσει την κατάσταση, μιλώντας για «δύο αγώνες ως τον τίτλο». Οι «πράσινοι» ήταν καλύτεροι, πήραν τη νίκη (84-82) και έφτασαν στον τελικό. Αντίπαλός τους, όπως και το 2007, η ΤΣΣΚΑ Μόσχας του Έτορε Μεσίνα. Το «τριφύλλι» ήταν απλά ασταμάτητο στο πρώτο ημίχρονο, φτάνοντας να προηγηθεί 48-28 στο πρώτο ημίχρονο. Κάποια πράγματα άλλαξαν στο δεύτερο μισό, ο αγώνας έγινε ντέρμπι, αλλά το φινάλε ήταν το ίδιο: Το τελικό 73-71 έχρισε πρωταθλητή Ευρώπης για πέμπτη φορά στην ιστορία του τον Παναθηναϊκό. Πολυτιμότερος παίκτης του φάιναλ φορ αναδείχθηκε ο Βασίλης Σπανούλης (και μέλος της δεύτερης καλύτερης πεντάδας της Ευρωλίγκας), αλλά και ο κόσμος της ομάδας ο οποίος ήταν δίπλα της από την αρχή ως το τέλος, κέρδισε τη μάχη της εξέδρας. Ο Νίκολα Πέκοβιτς βρέθηκε στην καλύτερη ομάδα της Ευρωλίγκας,ενώ ο Δημήτρης Διαμαντίδης αναδείχθηκε καλύτερος αμυντικός της χρονιάς.


22ο ΦΑΪΝΑΛ ΦΟΡ ΕΥΡΩΛΙΓΚΑΣ 



ΠΟΤΕ: Παρασκευή 1 και Κυριακή 3 Μαΐου 2009.  
ΠΟΥ: O2 Arena, Βερολίνο.  
ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΕΣ: Παναθηναϊκός... 
ΚΙ ΕΜΕΙΣ: Ταυτοπροσωπία, στην κορυφή οι «πράσινοι» για πέμπτη φορά, τέταρτος ο Ολυμπιακός στην επιστροφή του σε φάιναλ φορ έπειτα από δέκα χρόνια.
ΜVP:Βασίλης Σπανούλης

 Δύο χρόνια μετά τη στέψη του στην Αθήνα, όπου ήταν μόνος του, ο Παναθηναϊκός επέστρεψε στο θρόνο του ευρωπαϊκού μπάσκετ και έγινε πεντάστερος, ισοφαρίζοντας την επίδοση της Ίνις Βαρέζε και της Μακάμπι Τελ Αβίβ. Πλέον βρίσκεται έναν τίτλο πίσω από την ΤΣΣΚΑ Μόσχας και τρεις από τη Ρεάλ Μαδρίτης, «αλλά ενώ κάποτε φάνταζε αδύνατος, τώρα αυτός είναι ένας εφικτός στόχος για το μέλλον», όπως είπε ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς όχι στο Βερολίνο, αλλά έξι μέρες αργότερα: στο ΟΑΚΑ, το βράδυ της φιέστας του Πεντάστερου κι ενώ σε πείσμα της δικής του (και καθόλου τεχνητής και φτιασιδωμένης μετριοφροσύνης) η ΚΑΕ αποφάσισε να τον βάλει φάτσα κάρτα στο λάβαρο της οροφής!

Το 2007 στο ΟΑΚΑ παίχθηκε ο καλύτερος τελικός στα χρονικά, αλλά στη (χτισμένη δίπλα στο Τείχος του Βερολίνου) 02 Arena εκτυλίχθηκε ο μακράν συγκλονιστικότερος ημιτελικός: ο εμφύλιος ανάμεσα στον Παναθηναϊκό και στον Ολυμπιακό, που επέστρεψε σε φάιναλ φορ έπειτα από δέκα χρόνια και είδε την ευκαιρία (του τελικού) να του γλιστράει από τα χέρια του Μπουρούση στην τελευταία φάση. Σαράντα οκτώ ώρες αργότερα, στο τρίτο θρίλερ αυτού του φάιναλ φορ (με τέσσερις ομάδες που όλες τους θα μπορούσαν να στεφθούν πρωταθλήτριες) ο Παναθηναϊκός έβαλε κάτω και την ΤΣΣΚΑ, φορώντας το πέμπτο παράσημο στην πλουμιστή στολή του, χώρια που έσπασε και μια καταραμένη παράδοση: μέχρι τότε σε οκτώ περιπτώσεις, καμία ομάδα από αυτές που επέζησαν ενός εμφυλίου ημιτελικού δεν είχε καταφέρει να ανέβει στον θρόνο!

Παρεμπιπτόντως, το 2002 οπότε υπενθύμισα αυτή την κατάρα στον Μεσίνα. Ο Έτορε σιώπησε για λίγο και ύστερα το διέπραξε: «Έτσι ε; Αν δεν ήταν γυναίκες σε αυτήν την αίθουσα (σ.σ. στο δημαρχείο της Μπολόνιας) θα έπιανα τώρα αμέσως τα αρχ...ια μου για να φύγει η γρουσουζιά»! Ο Ομπράντοβιτς πάντως υπήρξε πολύ πιο σεμνός και δεν εξετράπη σε τέτοιες δηλώσεις ούτε καν για τον Αρτεάγα, που τον σιχτίριζε όχι μόνο στη διάρκεια του τελικού και στη συνέντευξη Τύπου, αλλά και ολόκληρη την εβδομάδα στην Αθήνα!

«Στο δεύτερο ημίχρονο έγιναν πολλά περίεργα πράγματα. Δεν είμαι έτοιμος αυτή τη στιγμή να μιλήσω, αλλά θα δω το βίντεο και θα τοποθετηθώ», δήλωσε ο Ζοτς στη συνέντευξη Τύπου, συμπληρώνοντας ότι «αν έχω κάνει λάθος, που δεν το νομίζω, τότε θα ανακαλέσω δημοσίως». Μολονότι ο τελικός είχε λήξει και ο Παναθηναϊκός είχε στεφθεί πρωταθλητής, ο Ομπράντοβιτς συνέχισε να έχει εκείνο το παροιμιώδες... μελιτζανί χρώμα στο πρόσωπό του και τσατίστηκε ακόμη περισσότερο όταν ο (αρχισυντάκτης της επίσημης ιστοσελίδας της Ευρωλίγκας) Φρανκ Λόουλορ του υπενθύμισε ότι ο κανονισμός της διοργάνωσης απαγορεύει τα σχόλια για τη διαιτησία!

Τέτοια ώρα, τέτοια λόγια, Mister Frank!

Τα όργανα για τη διαιτησία είχαν αρχίσει νωρίτερα και μάλιστα στην εξέδρα των επισήμων, όπου ο Θανάσης Γιαννακόπουλος εξαπέλυσε σκαιά (φραστική) επίθεση κατά του Τζόρντι Μπερτομέου, ενώ προχώρησε και σε μια μορφή «έργω εξύβρισης», καθώς άρχισε να πετάει προς το μέρος του πενηντάρικα και ό,τι άλλα χαρτονομίσματα είχε στην τσέπη του! Έναν μήνα αργότερα η Ευρωλίγκα επέβαλε στον Παναθηναϊκό πρόστιμο 150.000 ευρώ «για υποτιμητική συμπεριφορά υψηλόβαθμου στελέχους του», αλλά ο Παναθηναϊκός προσέφυγε στο CAS, ενώ τον Ιανουάριο του 2010 η υπόθεση τέθηκε στο αρχείο κατόπιν διαπραγμάτευσης και συμφωνίας των δυο πλευρών, η οποία σφραγίστηκε μάλιστα από ρήτρα εχεμύθειας!

Ο Παναθηναϊκός στέφθηκε πρωταθλητής Ευρώπης για τέσσερις πόντους και για δύο άστοχα σουτ των αντιπάλων του, θέμα που υπήρξε αντικείμενο ερώτησης στη συνέντευξη Τύπου μετά τον τελικό και έκανε τον (ήδη αρπαγμένο ελέω διαιτησίας)  Ομπράντοβιτς να απαντήσει με έντονο τρόπο: «Εάν φίλε μου, ύστερα από έντεκα φάιναλ φορ και επτά τρόπαια, πιστεύεις ακόμη ότι είμαι τυχερός, κανένα πρόβλημα. Το λέω από μόνος μου κιόλας, για να σε διευκολύνω: Ναι, είμαι πολύ τυχερός»!

Κανονικά για να το... χοντρύνει ακόμη περισσότερο, ο Ζέλικο έπρεπε να πει «είμαι πολύ Γκαστόνε», αλλά αυτό μου είχε κάνει την τιμή να το φυλάξει για μένα την προηγούμενη μέρα. Φταίει βεβαίως και μια σύμπτωση, διότι όταν ολοκληρώθηκε η συνέντευξη Τύπου των φιναλίστ και σηκώθηκαν από το πάνελ ο Ομπράντοβιτς, ο Μεσίνα, ο Σπανούλης και ο Χριάπα, από το κούνημα του τραπεζιού έπεσαν στο πάτωμα τα τρία από τα τέσσερα καρτελάκια και το μόνο που έμεινε ακίνητο στη θέση του ήταν εκείνο που έγραφε «Ζeljko Obradovic, Panathinaikos coach»!!!

Τυχαίο; Δε νομίζω!

Είδα τη σκηνή κι όταν τον πλησίασα συνωμοτικά και του είπα τι έγινε, έβαλε τα γέλια και μου είπε «ε, γι' αυτό πριν από 15 χρόνια με λέγατε Γκαστόνε»!

Για τον Παναθηναϊκό η χρονιά ήταν περίεργη, χώρια που κάποια στιγμή ο Ομπράντοβιτς ειχε βγάλει στη σέντρα τους παίκτες του λέγοντας ότι «αν συνεχιστεί αυτό το βιολί, θα γελάει μαζί μας όλη η Ευρώπη»!  Ήταν 14 Ιανουαρίου του 2009, όταν ο Παναθηναϊκός επιβλήθηκε της Πρόκομ με 75-53, αλλά ο (σεσημασμένος για την τελειομανία και το ανικανοποίητον του χαρακτήρα του) Ζέλικο δήλωσε ότι νιώθει ντροπή για την εικόνα της ομάδας του, κατηγόρησε κάποιους παίκτες του ότι δεν αξίζουν να φορούν αυτή τη φανέλα, και στο πλαίσιο των τεχνητών κρίσεων και των ασκήσεων πανικού, στις οποίες είναι μάστορας, τους προανήγγειλε ότι αν συνεχίσουν αυτή τη φάμπρικα θα γίνουν ο περίγελος της Ευρώπης!

Πέρασαν τέσσερις μήνες και ο Ομπράντοβιτς δικαιώθηκε πανηγυρικά, διότι όπως είπε το βράδυ που σήκωσε μαζί με τον Διαμαντίδη την κούπα στην O2 Arena του Βερολίνου ο Αλβέρτης, «όντως πέφτουν πολλά γέλια, αλλά είναι από την ευτυχία μας»!

Δυόμισι μήνες αργότερα, ο Παναθηναϊκός ηττήθηκε εντός έδρας από τη Σιένα και την επόμενη μέρα ο Ζέλικο επιφύλαξε ένα βασανιστήριο άνω των πέντε ωρών στην ομάδα! Έπειτα από τρεις ώρες προπόνησης και άλλες δύο μπροστά στο βίντεο, ένας  συνεργάτης του (εικάζω από τα συμφραζόμενα ότι ήταν ο Πιστιόλης) του είπε δειλά «κόουτς, κοντεύουμε έξι ώρες εδώ. Μήπως πρέπει να τους αφήσουμε να φύγουν;». Ο Ομπράντοβιτς τον κοίταξε αυστηρά και τον ρώτησε «σε πόσα φάιναλ φορ έχεις πάει;». Αυτός του απάντησε «σε κανένα» και τότε ο Ζοτς του είπε το εξής: «Εγώ, λοιπόν, που έχω πάει σε έντεκα ως παίκτης και προπονητής σού λέω ότι αν χρειαστεί θα μείνουμε εδώ για οκτώ ώρες, θα κοιμηθούμε εδώ και θα πεθάνουμε εδώ»!!!

Ο εμφύλιος ημιτελικός υπήρξε μια μπασκετική έκσταση, με τις δυο ομάδες να βγάζουν τον καλύτερο εαυτό τους επί σαράντα λεπτά και τον Σάρας να βάζει (και) την υπογραφή του, καθώς από το δικό του χέρι πέρασε η μπάλα (για να σκοράρει ο ίδιος ή να δώσει ασίστ) στα 13 από τα τελευταία 14 καλάθια του Παναθηναϊκού. Οι «πράσινοι» προηγήθηκαν με 81-74 δυόμισι λεπτά πριν από τη λήξη, αλλά ο Ολυμπιακός οιστρηλατούμενος από τον Παπαλουκά απάντησε με ένα εντυπωσιακό come back και ισοφάρισε 82-82 διά χειρός Μπουρούση (2/2 βολές). Στο pick 'n' roll o Σάρας σημάδεψε τον Πέκοβιτς για το 84-82, ακολούθησαν τα άστοχα σουτ του Βούιτσιτς (τρίποντο) στα 38'' και του Πέκοβιτς στα 15'', και το συγκλονιστικό μπασκετικό δράμα κορυφώθηκε στην τελευταία επίθεση του Ολυμπιακού, όταν ο Μπουρούσης σούταρε «και εμείς κάναμε το σταυρό και την προσευχή μας για να μην μπει το καλάθι», όπως εξομολογήθηκε αργότερα ο Περπέρογλου!

Στον άλλο ημιτελικό η ΤΣΣΚΑ νίκησε την Μπαρτσελόνα χάρη στην... οργιώδη εμφάνιση του Σισκάουσκας, ο οποίος σημείωσε 29 πόντους (εκ των οποίων 26 στο δεύτερο ημίχρονο), το χαμηλό σχήμα του Μεσίνα και μερικές καλές άμυνες του Χριάπα στον Άντερσεν στα τελευταία λεπτά...

Την Κυριακή η Μπαρτσελόνα φάνηκε λιγότερο απογοητευμένη από τον Ολυμπιακό και με όχημα ένα σερί 17-0 (προηγήθηκε με 37-19) και επιβλήθηκε με 95-79, αφήνοντας υποσχέσεις για το φάιναλ φορ της επόμενης χρονιάς, όταν οι δυο ομάδες συναντήθηκαν στον μεγάλο τελικό, ο οποίος εξελίχθηκε με παρεμφερή τρόπο...

Ο τελικός ήταν σκέτη... Ψυχώ του Χίτσκοκ!  Στο 24ο λεπτό οι «πράσινοι» παίζοντας το απόλυτο μπάσκετ, το οποίο οι Μοσχοβίτες δεν μπορούσαν (όχι απλώς να ακολουθήσουν, αλλά ούτε καν) να παρακολουθήσουν, προηγήθηκαν με 56-33 και όλα φαίνονταν προδιαγεγραμμένα, αλλά η αντεπίθεση (απόρροια εγωισμού και υπερηφάνειας) της ΤΣΣΚΑ, τα κενά αέρος στα οποία έπεσε ο Παναθηναϊκός (με αποκορύφωμα το σερί 0-17 σε οκτώ λεπτά) και τα «many strange things» (όπως τα χαρακτήρισε αργότερα ο Ομπράντοβιτς) έφεραν τα πάνω κάτω: στα 26'' ο Σισκάουσκας με τρίποντο μείωσε σε 70-69, στα 10'' ο Διαμαντίδης με 2/2 βολές έκανε το 72-69, στα 8'' ο Σισκάουσκας με 2/2 βολές έφερε πάλι το ματς στον πόντο (72-71), ακολούθησε ένας πόντος από τον Γιασικεβίτσιους για το 73-71 και μετά το... απόλυτο κενό! Τόσο κενό, όσο χρειάστηκε η μπάλα για να φύγει από τα χέρια του Σισκάουσκας, να διανύσει την (πολλά υποσχόμενη για την ΤΣΣΚΑ) πορεία της και τελικά να... φυσήξει ένα αεράκι (όπως είχε πει τέσσερα χρόνια νωρίτερα ο Μέμος Ιωάννου για τα σουτ του Διαμαντίδη και του Λάκοβιτς σε δύο ημιτελικούς των πλέι οφς στη Νέα Σμύρνη) και να την τραβήξει πέρα από το καλάθι!

Η ΤΕΛΙΚΗ ΚΑΤΑΤΑΞΗ

1. Παναθηναϊκός
2. ΤΣΣΚΑ Μόσχας
3. Μπαρτσελόνα
4. Ολυμπιακός

Ο ΗΜΙΤΕΛΙΚΟΣ

ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ-ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ

ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ: Κέτσμαν, Σπανούλης 18 (4/8δ., 2/2τρ., 4/4β., 3ρ., 2ασ., 1κλ., 3λ.), Περπέρογλου 4, Μπατίστ 19 (7/9δ., 5/6β., 6ρ.,1κλ, 1τ., 1λ.), Φώτσης 5, Νίκολας, Τσαρτσαρής, Διαμαντίδης (0/4δ., 0/2τρ., 3ρ., 2ασ., 1κλ., 1λ.), Πέκοβιτς 20 (7/10δ., 6/7β., 2ρ., 2λ.), Γιασικεβίτσιους 18 (1/4δ., 4/6τρ., 4/4β.,3ρ., 5ασ., 1λ.).

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ: Παπαλουκάς 9 (3/6δ., 1/2τρ., 1ρ., 5ασ., 2λ.), Τσίλντρες 11 (4/7δ., 0/1τρ., 3/4β., 4ρ., 1ασ., 3κλ., 2λ.), Βούιτσιτς 14 (6/12δ., 0/1τρ., 2/3β., 4ρ., 1τ., 3λ.), Μπουρούσης 10 (2/5δ., 1/1τρ., 3/4β.,7ρ., 1λ.), Χαλπερίν 4, Γκριρ 18 (3/6δ., 2/3τρ., 6/7β., 3ρ., 2ασ., 1κλ.), Βουγιούκας, Πρίντεζης 9 (3/4δ., 3/3β.,), Έρτσεγκ 4, Τεόντοσιτς 3, Πάργκο.

Ο ΤΕΛΙΚΟΣ

ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ-ΤΣΣΚΑ 73-71

ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ: Σπανούλης 13 (2/5δ., 3/5τρ., 1λ.), Περπέρογλου 6 (2ρ., 2ασ.), Μπατίστ 6 (4ρ.), Φώτσης 13 (1/4δ., 3/6τρ., 2/2β., 8ρ., 1ασ., 1λ.), Νίκολας 7, Τσαρτσαρής 2, Διαμαντίδης 10 (1/2δ., 2/3τρ., 2/2β., 4ρ., 3ασ., 1κλ., 2λ.), Πέκοβιτς 6 (6λ.), Γιασικεβίτσιους 10 (0/1δ., 3/5τρ., 1/2β., 4ρ.,, 4ασ., 1κλ., 2λ.). Κόουτς: Ομπράντοβιτς

ΤΣΣΚΑ: Ζήσης, Σμόντις 9 (2/6δ., 1/4τρ., 2/4β., 9ρ.), Σισκάουσκας 13 (2/4δ., 2/6τρ., 3/6β., 1κλ., 2λ.), Χόλντεν 14 (5/7δ., 0/1τρ., 4/4β., 1ρ., 4ασ., 1κλ.), Λόρμπεκ 5, Λάνγκντον 13 (2/6δ., 1/2τρ., 6/6β., 4ρ.,1ασ.), Χριάπα 9 (2/3δ., 1/3τρ., 2/4β., 7ρ., 1ασ., 2κλ.), Πλάνινιτς 5, Μόρις . Κόουτς: Μεσίνα

ΤΟ ΒΕΡΟΛΙΝΟ ΣΕ ΤΙΤΛΟΥΣ

• ΚΩΔΙΚΟΣ: «Κοκομπλόκο». Το φώναζαν ο Αντώνης Φώτσης και ο (φυσικοθεραπευτής) Άκης Παναγιωταράς έξω από τα αποδυτήρια του Παναθηναϊκού μετά τη λήξη του τελικού και έγινε η... λεζάντα του πέμπτου στέμματος. «Το έπαθαν οι αντίπαλοί μας», εξηγούσε ο Φώτσης. «Κοκομπλόκο στη γλώσσα της επικοινωνίας σημαίνει πατατράκ, ζημιά και αυτό που έγινε και τα δυο βράδια στο Βερολίνο ήταν μεγάλο κοκομπλόκο»!

• Ο ΩΡΑΙΟΣ: Ωραίος τότε, ακατονόμαστος (για τον Παναθηναϊκό) τώρα. Στην καλύτερη σεζόν της καριέρας του μέχρι τώρα, ο Βασίλης Σπανούλης ανακηρύχθηκε MVP του φάιναλ φορ και ασφαλώς δικαιώθηκε για την πρεμούρα που τον είχε κυριέψει να εγκαταλείψει το... αφιλόξενο ΝΒΑ και να παλιννοστήσει στα πάτρια εδάφη. Εκείνη η σεζόν ήταν όντως συγκλονιστική για τον V-Span, καθότι κατέκτησε το triple crown αλλά και το χάλκινο μετάλλιο με την Εθνική ομάδα στο Ευρωμπάσκετ του Κατοβίτσε, όπου συμπεριλήφθηκε στην καλύτερη πεντάδα. «Είναι το πρώτο φάιναλ φορ μου και το περιμένω με ανυπομονησία», δήλωνε προτού φύγει. Απάντησε με μια έκφραση που δεν... γράφεται όταν ο αυτοκόλλητός του Νίκος Ζήσης τον απείλησε πριν από τον τελικό με το μήνυμα «φιλαράκι, θα μαρτυρήσεις» και την Κυριακή το βράδυ (ενώ ο Μπατίστ του αφιέρωνε το Κύπελλο) δήλωσε «ζω κάτι συναρπαστικό».

• Ο ΜΟΙΡΑΙΟΣ: Εξ ημισείας και εξ αδιαιρέτου ο τίτλος μοιράζεται στον Γιάννη Μπουρούση και στον Ρομουάλντας Σισκάουσκας, από τα χέρια των οποίων ξέφυγε η μεγάλη ευκαιρία, του Ολυμπιακού στον ημιτελικό και της ΤΣΣΚΑ στον τελικό. Για την επιλογή του (να μη σουτάρει, αλλά) να πασάρει στον Μπουρούση για το τελευταίο σουτ ο Γκριρ είπε ότι «αυτό ήταν το σωστό και αν έμπαινε το καλάθι, κανείς δεν θα συζητούσε τι ήταν σωστό και τι λάθος», ενώ ο ίδιος ο Γιάννης, που το έφερε βαρέως τόνισε ότι «στη συγκεκριμένη φάση κι αφού ήδη είχα κόψει μέσα στη ρακέτα, αυτό έπρεπε να κάνω». Μοιραίος θα μπορούσε επίσης να αναδειχθεί (σε περίπτωση ήττας του Παναθηναϊκού από την ΤΣΣΚΑ) ο Δημήτρης Διαμαντίδης, ο οποίος χρεώθηκε με παράβαση οκτώ δευτερολέπτων όταν το σκορ ήταν 70-66.

• Ο ΑΠΡΟΣΔΟΚΗΤΟΣ ΗΡΩΑΣ:  Για τον αρχηγό της Εθνικής ομάδας και έναν παίκτη της εμπειρίας και της κλάσεως του Φώτση (που άλλωστε υπήρξε θεμέλιος λίθος της επιτυχίας του Παναθηναϊκού το... μακρινό 2000 στην Πυλαία) το να χαρακτηρίζεται απροσδόκητος ήρωας ηχεί περίεργα, ωστόσο ο Batman τον δικαιούται για τον καθοριστικό ρόλο που έπαιξε στον τελικό: 13 πόντοι, 8 ριμπάουντ, εξαιρετική άμυνα, μακράν ο κορυφαίος της front line του Παναθηναϊκού.

• ΠΗΓΑΝ ΤΣΑΜΠΑ: Οι αλχημείες του Γιαννάκη και του Μεσίνα, που εντέλει παραπέμπουν στο «η εγχείρηση πέτυχε, αλλά ο ασθενής τα κακάρωσε»! Στον ημιτελικό ο «δράκος» χρησιμοποίησε μια ζώνη προσαρμογής 2-1-2 με τον Πρίντεζη στο κέντρο και τον Παπαλουκά χαμηλά, για να αναχαιτίσει τα pick 'n' roll των ψηλών του Παναθηναϊκού. Μετά τη δεύτερη πάσα η ζώνη μετατρεπόταν σε man to man και αυτή η πατέντα βοήθησε τον Ολυμπιακό να γυρίσει στο ματς. Ο δε Έτορε στον τελικό μετήλθε ενός πολύ ψηλού (εντελώς φουτουριστικού) σχήματος με τον Σισκάουσκας στη θέση «2», ενώ έπαιξε κι αυτός άμυνα ζώνης, ωστόσο την απέσυρε μετά τα 7/10 τρίποντα του Παναθηναϊκού στη δεύτερη περίοδο.

• ΤΟ ΑΠΡΟΟΠΤΟ: Η όχι και πολύ κομψή συμπεριφορά του Ομπράντοβιτς προς τους οικοδεσπότες της εκπομπής του ΣΚΑΪ! Λίγα λεπτά μετά τη λήξη του τελικού, ο προπονητής του Παναθηναϊκού επρόκειτο να δώσει ζωντανή συνέντευξη στον τηλεοπτικό σταθμό που είχε τα δικαιώματα μετάδοσης του φάιναλ φορ και όντως βρέθηκε ανάμεσα στον Δημοσθένη Καρμοίρη και τον Ρήγα Δάρδαλη, αλλά τους κρέμασε στον αέρα, φεύγοντας μόλις άκουσε την πρώτη ερώτηση. Ο Καρμοίρης τον ρώτησε φυσικώ τω λόγω για τη διαιτησία του τελικού (στην οποία ο Ομπράντοβιτς είχε αναφερθεί εκτεταμένα στη συνέντευξη Τύπου), αλλά ο Ζέλικο προφανώς περίμενε κάτι άλλο στην αρχή. Στα απρόοπτα γεγονότα του φάιναλ φορ καταχωρείται επίσης η απουσία του Παύλου Γιαννακόπουλου, ο οποίος εκείνο τον καιρό υπέφερε από λουμπάγκο, αλλά τον κάλυψε (και με το παραπάνω μάλιστα) ο Θανάσης!

• Η ΓΚΑΦΑ: Και πάλι (όπως και το 2007 στην Αθήνα) από την Ευρωλίγκα, μόνο που τώρα τη χρεώνεται το τμήμα μάρκετινγκ, επειδή στα αναμνηστικά μπλουζάκια του φάιναλ φορ ο δαφνοστεφανωμένος έφηβος στο σήμα του Ολυμπιακού ήταν μαύρος, λες και τον είχαν βάψει με κατράμι!  Διαμαρτυρήθηκαν για την κακοτεχνία οι «ερυθρόλευκοι» και κάποια στιγμή οι διοργανωτές εδέησαν να αποσύρουν τα... πειραγμένα μπλουζάκια από τα ράφια των μπουτίκ, αλλά το κακό είχε γίνει.

• ΤΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ: Πώς στ' αλήθεια συγκρατήθηκαν λόγω των μέτρων ασφαλείας ή αυτοσυγκρατήθηκαν (όταν βρίσκονταν στους δρόμους) τα άτακτα παιδιά των δυο αιωνίων αντιπάλων; Μεταξύ μας, όποιος έβλεπε τους σωματώδεις αστυνομικούς με τις βάτες, τις στρατιωτικές αρβύλες και τα τεράστια (φιμωμένα) σκυλιά, θα το σκεπτόταν πολύ για να κουνήσει ακόμη και το δαχτυλάκι του. Προσήχθησαν βεβαίως 15 άτομα για φασαρίες στους δρόμους, αλλά σε σχέση με τα διατρέξαντα στο Τελ Αβίβ και στη Σαραγόσα, αυτό ήταν πταίσμα! Δεύτερο μυστήριο που επίσης παραμένει αδιευκρίνιστο, είναι τι είπε ο Ομπράντοβιτς όταν (μετά τη λήξη του τελικού) πήγε ορμητικά πάνω στον Μεσίνα, που φαινόταν να έχει... στραβώσει για κάποιον λόγο. Ο Ομπράντοβιτς του είπε κάτι στο αυτί και στη συνέχεια αγκαλιάστηκαν, αλλά όταν ρωτήθηκε στη συνέντευξη Τύπου για το τι ακριβώς συνέβη, απάντησε κοφτά: «Αφού δεν σας είπε ο Έτορε, δεν θα σας πω ούτε εγώ»!

• Η ΑΤΑΚΑ: Δεν είναι ασφαλώς η πιο πιασάρικη ούτε η πιο ευτράπελη δήλωση του τριημέρου, αλλά την προκρίνω ανεπιφύλακτα διότι (κατά την άποψή μου) αποτελεί το απόσταγμα της μπασκετικής σοφίας! Είχαμε ανοίξει σχετική κουβέντα με τον Γιασικεβίτσιους την παραμονή του ημιτελικού και κάποια στιγμή είπε ότι «σε συνθήκες πρωταθλητισμού, το παν είναι να αντέχεις στον πόνο και να μπορείς να υποφέρεις». Του ζήτησα τότε να μου το κάνει… λιανά αυτό και άλλο που δεν ήθελε για να εξηγήσει το σκεπτικό του, το οποίο μεταφέρω αυτολεξεί: «Υποφέρω στον αθλητισμό σημαίνει ότι αντιμετωπίζω τα νεύρα μου, την κούραση, τον θυμό, τα προβλήματα που μου βάζει ο αντίπαλος, τη μουρμούρα ή τις αποδοκιμασίες από την εξέδρα, την αστοχία, τις αδυναμίες μου. Αντιμετωπίζω ακόμα την πίεση του προπονητή μου, τις ανάγκες των συμπαικτών μου και μετά απ’ όλα αυτά, αφού έχω υποφέρει πολύ, αισθάνομαι έτοιμος για την τελευταία μάχη, στην οποία πρέπει να επικρατήσω»! Τι είπε, ρε, ο άνθρωπος!

Το φάιναλ φορ του 2009 πάντως υπήρξε η... χαρά των δηλώσεων, με κύριο δράστη τον συνήθη ύποπτο (για την υψηλή αίσθηση χιούμορ και την τάση αυτοσαρκασμού που διαθέτει) Έτορε Μεσίνα, του οποίου ανθολογώ τέσσερις από δαύτες:
> «Το κάνεις επίτηδες, Βασίλη. Αυτή είναι η στρατηγική των Ελλήνων, ξέρετε! Ενεργούν από σήμερα σαν τον πολυμήχανο Οδυσσέα, για να με κάνουν να φαίνομαι ηλίθιος και να με τρελάνουν, ώστε να μην μπορώ να κοουτσάρω την ομάδα μου» (απευθυνόμενος προς την αφεντιά μου στη συνέντευξη Τύπου της Πέμπτης, όταν του υπέβαλα μια ερώτηση στα ελληνικά, αλλά επειδή δεν είχε φορέσει ακόμη ακουστικά για να έχει τη μετάφραση, την επανέλαβα στα αγγλικά).
> «Μου τηλεφώνησε η γυναίκα μου χθες το βράδυ μόλις έληξε ο αγώνας του Παναθηναϊκού με τον Ολυμπιακό και ξέρετε τι μου είπε; Οχ, Έτορε, πάλι με τον Ομπράντοβιτς μπλέξαμε» (στη συνέντευξη Τύπου των φιναλίστ το Σάββατο).
> Οι Έλληνες ξέρουν καλά την ιστορία του Έκτορα, που είναι ένας συμπαθής ήρωας της μυθολογίας αλλά χάνει από τον Αχιλλέα. Ελπίζω μέχρι αύριο το βράδυ να έχω βρει την αχίλλειο πτέρνα του Ομπράντοβιτς και να τον νικήσω» (στην ίδια συνέντευξη).

> «Δεν το είχα υπολογίσει ότι είμαι αήττητος σε οκτώ ημιτελικούς! Τελικά όταν έχω χρόνο να προετοιμάσω ένα ματς είμαι πολύ καλός, αλλά όταν πρέπει να κάνω αυτή τη δουλειά μέσα σε 48 ώρες δεν τα καταφέρνω πάντοτε» (επίσης στη συνέντευξη του Σαββάτου).

• ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΚΟΛΠΟ: Θα μπορούσε να εξελιχθεί στη μεγάλη γκάφα, αλλά εντέλει πιστώνεται ως (δικαιωμένη εκ του αποτελέσματος, άρα) μαγκιόρικη απόφαση. Πρόκειται για την επιλογή του Ομπράντοβιτς να μη γίνει φάουλ στην τελευταία επίθεση της ΤΣΣΚΑ, η οποία κατέληξε στο άστοχο σουτ του Σίσκα. «Αν δεχόμασταν καλάθι και χάναμε, θα με περνούσατε από Ιερά Εξέταση, αλλά πιστεύω ότι πράξαμε το σωστό ανεξαρτήτως του αποτελέσματος», σχολίασε λίγο αργότερα. Αlea jacta est, όπως έλεγαν και οι αρχαίοι Ρωμαίοι: κοινώς ο κύβος ερρίφθη, 5.8'' πριν από τη λήξη του τελικού, όταν (στο τάιμ άουτ, που κάλεσε κι αφού συσκέφθηκε για 15'' με τον Ιτούδη και τον Πιστιόλη) ο Ζοτς γύρισε προς την ομήγυρη των παικτών και είπε «Θα παίξουμε καθαρή άμυνα, αλλά θα αλλάξουμε και πάνω στον Σισκάουσκας, που μάλλον θα πάρει το τελευταίο σουτ, θα πάει ο Νίκολας». Όντως έγινε η αλλαγή και ο Ντρου πήγε πάνω στον πρώην παίκτη του Παναθηναϊκού, ο οποίος πήρε την μπάλα μετά την επαναφορά από τον Σμόντις. Το σκεπτικό του Ομπράντοβιτς ήταν ότι ο Ντρου με τα γρήγορα πόδια του θα μπορούσε να πάρει γρήγορα θέση και να εκμεταλλευθεί το γεγονός ότι ο Λιθουανός έχει αργή εκτέλεση. Με το που αστόχησε ο Σισκάουσκας και ακούστηκε η κόρνα της λήξης, ο Νίκολας έπεσε στο παρκέ και έμεινε εκεί, σε ένα ενσταντανέ τύπου «νυν απολύοις τον δούλον σου, Κύριε»!

• ΤΙ ΑΠΕΓΙΝΕ Ο ΗΡΩΑΣ ΤΟΥ ΒΕΡΟΛΙΝΟΥ: Δύο χρόνια αργότερα ο Σπανούλης διέβη τον Ρουβίκωνα με τη μεταγραφή του στον Ολυμπιακό, αλλά   ούτε πέρυσι (στην τελευταία σεζόν του στον Παναθηναϊκό), ούτε εφέτος κατάφερε να  επιστρέψει σε φάιναλ φορ. Στην εφετινή σεζόν (2010-11) ο Λαρισαίος γκαρντ είχε μέσο όρο 14,2 πόντους, 1,8 ριμπάουντ, 4,3 ασίστ και συμπεριλήφθηκε στην κορυφαία δεκάδα της διοργάνωσης.

• ΔΕΝ ΘΑ ΞΕΧΑΣΩ ΠΟΤΕ... τον Σάρας να ρουφάει όλη τη σαμπάνια από το Κύπελλο μέσα στο πούλμαν με το οποίο η αποστολή του Παναθηναϊκού έφευγε από το γήπεδο για να επιστρέψει στο ξενοδοχείο, όπου παρεμπιπτόντως ο Μπατίστ παρίστανε όλη νύχτα τον μπάρμαν. Εισέβαλα με την κάμερα στο πούλμαν, πήγα πάνω από τον Σάρας, που εκείνη τη στιγμή έπαιρνε την κούπα από τα χέρια του Περπέρογλου και τι έκανε ο αθεόφοβος; Πήρε ένα μπουκάλι σαμπάνια που είχε στα χέρια του, το άδειασε και την κατέβασε μονορούφι. Άσπρο πάτο, που λένε!

• ΕΙΚΟΝΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΜΟΥ.. Με δύο ελληνικές ομάδες στο φάιναλ φορ,  με τον εμφύλιο ημιτελικό να τριτώνει (μετά το Τελ Αβίβ και τη Σαραγόσα) και με τον Παναθηναϊκό να αναδεικνύεται πρωταθλητής Ευρώπης με συνολική διαφορά τεσσάρων πόντων (!) η αδρεναλίνη ανέβηκε στα ύψη και το ημερολόγιό μου γέμισε από συναρπαστικές στιγμές χαράς ή πόντου και θριάμβου ή δράματος και από δηλώσεις που μένουν ανεξίτηλες στην ιστορική μνήμη. Έχουμε και λέμε, λοιπόν:

> Μια σκηνή που αξίζει να γίνει εξώφυλλο στη Βίβλο του Παναθηναϊκού: ο Διαμαντίδης πηγαίνει για να παραλάβει το τρόπαιο, αλλά προτού το πάρει στα χέρια του, φωνάζει από τη... γαλαρία τον Αλβέρτη για να μοιραστούν την τιμή. Εκείνη ήταν όντως μια στιγμή παράδοσης και παραλαβής (που λένε και στα... υπουργεία), μάλιστα ο Φράνκι δήλωσε αργότερα ότι «αφιερώνω στον Δημήτρη αυτή την επιτυχία και ο ίδιος ξέρει το γιατί»!

> Στην πτήση της επιστροφής του Παναθηναϊκού, ο Ομπράντοβιτς και ο Ιτούδης έβλεπαν το dvd του τελικού και... σιχτίριζαν πάλι τον Αρτεάγα. Κάποια στιγμή πήγε από πάνω τους ο Γιασικεβίτσιους και τους είπε: «Η καρδιά μου έφτασε στον... κώλο μου με αυτά που σφύριζαν οι διαιτητές. Έχω κατακτήσει τόσους και τόσους τίτλους κι εσύ, κόουτς, όταν αγκαλιαστήκαμε αντί να μου φωνάξεις “Σάρας, σε αγαπώ, Σάρας” με ρώτησες αν το πήρα χαμπάρι ότι πήγαν να μας κλέψουν»!

> Ο Παπαλουκάς ξαναβρέθηκε στο στόχαστρο των οπαδών του Παναθηναϊκού, αυτή τη φορά για μια δήλωσή του που δεν θεωρήθηκε politically correct, αλλά είχε ιδεολογικό υπόβαθρο. Μετά τους ημιτελικούς, ο Θοδωρής είχε πει «στον τελικό θα υποστηρίζω την ΤΣΣΚΑ» και επειδή προκλήθηκε σάλος, την επόμενη μέρα εξήγησε το αυτονόητο: «Ήμουν ειλικρινής και δεν καταλαβαίνω γιατί κάποιοι εξέλαβαν κακόβουλα τη δήλωσή μου. Έπαιξα έξι χρόνια στην ΤΣΣΚΑ, πήγα μαζί της σε έξι φάιναλ φορ, κατέκτησα δύο τίτλους, πήρα ένα σωρό λεφτά και η προτίμησή μου είναι φυσιολογική. Όσοι δεν το καταλαβαίνουν, πρόβλημά τους». Την παραμονή των ημιτελικών ο Τεό είχε πει επίσης, σχολιάζοντας τον επικείμενο εμφύλιο, το εξής: «Το χειρότερο δεν είναι να είσαι Έλληνας, αλλά να είσαι Έλληνας, να ζεις στην Ελλάδα και να παίζεις σε ελληνική ομάδα»!

> Αυτό που απεφεύχθη μεταξύ οπαδών, δυστυχώς υπήρξε αναπόδραστο εντός του αγωνιστικού χώρου, με πρωταγωνιστή και μάλιστα σε δύο φάσεις τον Γιάννη Μπουρούση, που υπήρξε θύτης και θύμα! Στο 38ο λεπτό του μικρού τελικού έπειτα από ένα καλάθι που πέτυχε ο διεθνής σέντερ γύρισε προς την εξέδρα των οπαδών του Παναθηναϊκού και έκανε μια χειρονομία με τα δέκα δάχτυλα, λέγοντας «σε δέκα μέρες θα τα πούμε» και εννοώντας τη σειρά των τελικών, για την οποία ωστόσο δεν δικαιώθηκε, εξού και το επιγενόμενο ειρωνικό σύνθημα «ρε Μπουρούση, δέκα μέρες έλεγες»! Τα χειρότερα όμως συνέβησαν ύστερα από δύο λεπτά, όταν ο Μπουρούσης, κατευθυνόμενος προς τα αποδυτήρια, δέχτηκε φραστική επίθεση από έναν τύπο ο οποίος φορούσε κάρτα εθελοντή! Ο Γιάννης τον έπιασε από τον γιακά, του είπε «αν είσαι τόσο μάγκας, έλα στα αποδυτήρια να τα πούμε» και αργότερα δήλωσε «αν τον έπιανα στα χέρια μου, θα τον καρύδωνα»!

>Ο Παναγιώτης Γιαννάκης επέστρεψε ύστερα από 13 χρόνια σε φάιναλ φορ, αλλά δεν άλλαξε συνήθειες και (στη συνέντευξη της Πέμπτης) αφού απηύθυνε έναν χαιρετισμό στα αγγλικά, εν συνεχεία ζήτησε να μιλήσει στα ελληνικά (όπως και το 1996, ως αρχηγός του Παναθηναϊκού στο «Μπερσί») εξηγώντας ότι «το ελληνικό μπάσκετ με τις επιτυχίες και τη συνέπειά του έχει κατακτήσει αυτό το δικαίωμα».

> Ο Γιαννάκης εκείνη την εποχή βρισκόταν στη δίνη του κυκλώνα και είχε στοχοποιηθεί από τους οπαδούς του Παναθηναϊκού. «Δεν με ενοχλεί ότι η κόντρα των αιωνίων έχει προσωποποιηθεί σε εμένα. Κάποιοι ενοχλούνται επειδή έχουν αλλάξει τα πράγματα και αντιλαμβάνονται ότι κάτι άλλο συμβαίνει πλέον», δήλωσε μετά τον μικρό τελικό ο «δράκος» και ενώ εκείνη τη στιγμή άρχιζε η περιπέτεια που έμελλε να πάρει δραματικό χαρακτήρα με τη μέση του Παναγιώτη Βασιλόπουλου.

>Λίγα λεπτά αργότερα έξω από την O2 Arena εκτυλίχθηκε μια μάλλον απροσδόκητη αλλά πολύ συγκινητική σκηνή, καθώς περίπου 1.500 φίλαθλοι του Ολυμπιακού περίμεναν να επιβιβαστεί η ομάδα στο λεωφορείο και την αποθέωσαν ζητώντας «δώστε τα όλα για να πάρουμε το πρωτάθλημα».

> Οι αναμνήσεις, η συγκίνηση και η νοσταλγία έβριθαν στο hospitality room του Ολυμπιακού, όπου εμφανίστηκαν (προσκεκλημένοι από τους Αγγελόπουλους) ο Έντι Τζόνσον, που μάλιστα εκείνη τη μέρα γιόρταζε τα 50ά γενέθλια του, ο Ντέιβιντ Ρίβερς, ο Αργύρης Καμπούρης και ο Αλέκος Σπανουδάκης. Παρεμπιπτόντως λίγο πιο κάτω βρίσκεται ένα ελληνικό εστιατόριο που λέγεται «Ρωμιοσύνη» και γνώρισε πιένες εκείνες τις μέρες, όπως και το περίφημο στριπτιζάδικο «Άρτεμις», όπου το Σάββατο μετά το γκαλά της Ευρωλίγκας, έσκασαν μύτη και τρεις παίκτες, όχι πάντως από τις ομάδες που συμμετείχαν στο φάιναλ φορ!

• «Κουφή» δήλωση του Ζόραν Πλάνινιτς μετά τους ημιτελικούς. Του ζήτησαν τη γνώμη του για τον τελικό Παναθηναϊκός-ΤΣΣΚΑ και ο Κροάτης είπε :«Α, δεν μιλάω. Αν νικούσε ο Ολυμπιακός θα απαντούσα, αλλά τώρα δεν λέω κουβέντα. Ήθελα να προκριθεί ο Ολυμπιακός, γιατί έχει να παίξει δέκα χρόνια σε φάιναλ φορ και θα τον βρίσκαμε νευρικό και τρακαρισμένο, αλλά δεν έγινε αυτό που ευχόμουν»! 
• Μια από τις καλύτερες ατάκες στα χρονικά διά στόματος του παρουσιαστή (σε στιλ... κονφερανσιέ) των εκδηλώσεων της Ευρωλίγκας, Σέρχι Βιδάλ, στη συνέντευξη Τύπου της Πέμπτης. «Εφέτος είμαστε εδώ στο Βερολίνο, αλλά  το φάιναλ φορ του 2010 δεν ξέρουμε ακόμη πού θα γίνει. Η διαδικασία όμως είναι απλή: μόλις φύγουμε από εδώ, ο Τζόρντι Μπερτομέου θα τηλεφωνήσει στον Ομπράντοβιτς και στον Μεσίνα και θα τους ρωτήσει σε ποια ευρωπαϊκή πόλη θέλουν να πάνε του χρόνου»!!! 

> Ο επίλογος γράφτηκε τρεις μέρες αργότερα στο Μέγαρο Μαξίμου, όπου ο πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής δέχτηκε για τα συχαρίκια την ομάδα του Παναθηναϊκού και όταν έφτασε μπροστά στον Ομπράντοβιτς και τον χαιρέτισε του είπε γελώντας «Σαν πολλούς τίτλους δεν έχεις πάρει, κόουτς;» Ουπς!


πηγή:paobc.gr, gazzetta.gr