Τα εισιτήρια του ντέρμπι έπρεπε να κοστίζουν... 1.500 δραχμές!

Έχω την αίσθηση ότι η διοίκηση του Παναθηναϊκού, παρά το γεγονός ότι στηρίζεται στην Παναθηναϊκή Συμμαχία - δηλαδή τη συμμετοχή των πολλών - ζηλεύει το γυάλινο δωμάτιο, το οποίο παλαιότερα ήταν "προνόμιο" του Γιάννη Βαρδινογιάννη.

Διότι λειτουργεί με τη λογική του ΔΝΤ, όταν κοιτάει τις τσέπες της και τη λογική του "Τσοβόλα δώστα όλα", όταν ζητάει οικονομική ενίσχυση από τον κόσμο!

Αφορμή είναι για μια ακόμη φορά οι τιμές των εισιτηρίων και θα το γράψω όσο πιο ξεκάθαρα γίνεται. Δεν έχω καμία διάθεση λαϊκισμού, αλλά δεν μπορώ να μην βλέπω τι γίνεται γύρω μου.

Κάποτε τα 40 ευρώ, που είναι το φθηνότερο εισιτήριο για το ντέρμπι του Σαββάτου, μπορεί να ήταν ένας... καφές, μια τυρόπιτα και ένα πάρκινγκ σ' ένα από τα εμπορικά κέντρα ή στην παραλιακή!

Πλέον τα 40 ευρώ είναι το Super Market της εβδομάδας! Είναι δουλειά δύο ή ακόμη και τριών ημέρων και για άλλους είναι χρήματα που δεν θα τα πάρουν όλο τον μήνα γιατί είναι άνεργοι!

Όποιος δεν αντιλαμβάνεται την κατάσταση που βρίσκεται ο ελληνικός λαός είναι εκτός τόπου και χρόνου!

Και για να το κάνω και πιο απλό.

Το ποδόσφαιρο ήταν επί σειρά ετών, ένα από τα προϊόντα που είχαν υπερκοστολογηθεί, αφού στη μετάβαση από τη δραχμή στο ευρώ, το εισιτήριο ενός αγώνα ανέβηκε δέκα φορές! Δεν ξέρω ποιο άλλο "προιόν" και ειδικά "λαϊκής κατανάλωσης" είχε αυτή την άνοδο;

Διότι προ ευρώ το εισιτήριο ενός ποδοσφαιρικού αγώνα κόστιζε: Από 1.500 δραχμές μέχρι 5.000 δραχμές!

Μήπως θέλετε να τα κάνω σε ευρώ; Από 4,4 ευρώ μέχρι 14,7 ευρώ!

Η φωτογραφία που δημοσιεύω για του λόγου το αληθές, είναι από "Τα Νέα" της 5ης Δεκεμβρίου 1998! Στο τελευταίο ντέρμπι των "αιωνίων', με τα εισιτήρια να πωλούνται σε δραχμούλες!

Την 1η Ιανουαρίου 1999 μπήκε στη ζωή μας το ευρώ.

Όταν το επίπεδο της ζωής της πλειοψηφίας των Ελλήνων έχει πέσει κάτω από τα επίπεδα της δραχμής του 1998, η ΠΑΕ επιμένουν να λειτουργούν με τιμές... ευρώ και μάλιστα της εποχής των παχιών αγελάδων!

Αυτό το άρθρο δεν αφορά μόνο τη διοίκηση του Παναθηναϊκού, αλλά όλες τις διοικήσεις που βλέπουν τον κόσμο να μην πατάει στο γήπεδο, αλλά σφυρίζουν αδιάφορα.

Τα ίδια γίνονται στο Καραϊσκάκη, στην Τούμπα και πάει λέγοντας...

Αντιλαμβάνομαι ότι η διοίκηση Αλαφούζου επιθυμεί να μαζέψει χρήματα για να μπορέσει να ανταπεξέλθει στις ανάγκες της ομάδας, αλλά αυτός ο τρόπος είναι λανθασμένος.

Διότι ζητάει χρήματα από τον κόσμο που δεν έχει και ως γνωστό ου καν λάβοις παρά του μη έχοντος...

Εκτός και δεν απευθύνονται σε όλους αλλά σε όσους δεν τους άγγιξε η κρίση! Μήπως ξέρετε κανέναν;

πηγή