Μίμης Πιερράκος: Εθνικός Ήρωας, «σκεπασμένος» με χώμα της «Λεωφόρου»

Με αφορμή την επέτειο του «ΟΧΙ», διαβάστε για τον Μίμη Πιερράκο, τον πρώτο Έλληνα αθλητή που «έπεσε» στο αλβανικό μέτωπο από σφαίρες Ιταλών. Ο τάφος του βρέθηκε από ανθρώπους του Τριφυλλιού 10 χρόνια μετά τον θάνατό του, το 1950, και τα οστά του μεταφέρθηκαν στο νεκροταφείο του Ζωγράφου, όπου σκεπάστηκαν με σημαία του Παναθηναϊκού και με χώμα από το γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας.

Το παρακάτω κείμενο είναι αναδημοσίευση άρθρου του greenzone.gr:

Συμπαίκτης του θρυλικού Άγγελου Μεσάρρη, πρωταγωνιστής στο επικό 8-2 και εθνικός ήρωας, ο Μίμης Πιερράκος χάρισε τη ζωή του στην πατρίδα και πέθανε σε ηλικία 34 ετών στο αλβανικό μέτωπο από σφαίρες Ιταλών. Ήταν ο πρώτος Έλληνας αθλητής που έπεσε στον πόλεμο.

Στις 19 Νοεμβρίου του 1950, μεταφέρθηκαν τα οστά του στο νεκροταφείο του Ζωγράφου. Σκεπάστηκε μαζί με τη σημαία του αγαπημένου του Παναθηναϊκού, με χώμα από το γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας. Άφησε την τελευταία του πνοή δέκα χρόνια νωρίτερα στη Διποταμιά, έξω από το Πόγραδετς. Έπειτα από διενέργειες του αδελφού του, Στέφανου, επίσης μεγάλου αστέρα του Τριφυλλιού, αντιπροσωπεία της αθηναϊκής ομάδας αποτελούμενη από τον ίδιο, τον Μιχάλη Παπάζογλου, τον Οδυσσέα Τσούτσο, τον Κώστα Τριανταφύλλη εντόπισε τον τάφο του αθλητή στην Αλβανία και μετέφερε τα οστά στην Αθήνα.

Οι φίλοι του Παναθηναϊκού τον λάτρεψαν τόσο για τις αθλητικές του ικανότητες, όσο και για τον ευγενικό και καλοκάγαθο χαρακτήρα του. Ο «Μπρακ», όπως ήταν το προσωνύμιό του, διακρίθηκε σε όλες τις θέσεις της επίθεσης αλλά κυρίως διέπρεψε στα αριστερά. Με την μπάλα στα πόδια μάγευε, ήταν εξαιρετικός ντριπλαδόρος και διέθετε από τα πιο δυνατά σουτ της εποχής. Σπάνια σκόραρε με το κεφάλι, μία κεφαλιά του όμως έμελε να δώσει στον Παναθηναϊκό το πρώτο πρωτάθλημα της ιστορίας του. Στις 15 Ιουνίου 1930, ο τυπικά γηπεδούχος Ολυμπιακός υποδέχτηκε τον Παναθηναϊκό στο «φλεγόμενο» γήπεδο του ΑΡΗ. Το γκολ του Μίμη Πιερράκου έγραψε το τελικό 2-1 και έδωσε στους «πράσινους» το περίφημο αήττητο πρωτάθλημα.

Δύο εβδομάδες νωρίτερα είχε προηγηθεί ο θρίαμβος στο γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας. Ο Παναθηναϊκός πέτυχε τη μεγαλύτερη μέχρι και σήμερα νίκη του απέναντι στον Ολυμπιακό με 8-2. Ο «Μπρακ» σκόραρε δύο φορές στον αγώνα, το πέμπτο και όγδοο τέρμα.

Υπηρέτησε με πάθος τόσο το Τριφύλλι, όσο και την εθνική ομάδα. Με το εθνόσημο αγωνίστηκε σε 4 επίσημα παιχνίδια και σημείωσε ένα τέρμα (κόντρα στη Γιουγκοσλαβία). Από το 1933 μέχρι το 1937 έζησε στην Κύπρο, όπου εργάστηκε ως προπονητής. Όταν επέστρεψε στην Αθήνα, ο Παναθηναϊκός έδωσε φιλικό αγώνα με την μεικτή Αθηνών, προς τιμήν του.

Μόνο όταν αποσύρθηκε από την ενεργό δράση, ο Πιερράκος αποκάλυψε στη φίλαθλη κοινότητα το επτασφράγιστο μέχρι τότε μυστικό του. Ένα επιφανειακό κάταγμα της περόνης, του προκαλούσε αφόρητους πόνους στους αγώνες. Σχεδόν σε κάθε ματς έπαιζε, σφίγγοντας τα δόντια από τον πόνο! Δεν το είχε αποκαλύψει ποτέ σε κανέναν, παρά μόνο σε φιλικά και συγγενικά πρόσωπα, ώστε να μην το μάθουν οι αντίπαλοί του και τον «αχρηστέψουν».

Σε μικρό χρονικό διάστημα, η οικογένεια του Πιερράκου γνώρισε για τα καλά τι θα πει πόλεμος και δυστυχία. Ο αδελφός του Τάκης πέθανε σε αεροπορικό δυστύχημα και ακολούθησε ο πατέρας του, μετά από λίγο καιρό. Όταν ο άλλος του αδελφός, Στέφανος έλαβε γράμμα με τα δυσάρεστα μαντάτα από το μέτωπο, τα κράτησε κρυφά από τη μητέρα του. Η ίδια πέθανε λίγους μήνες αργότερα.

Δέκα χρόνια μετά τον θάνατο του Πιερράκου, στην μετεμφυλιακή πλέον περίοδο της χώρας, η ανεύρεση του τάφου του και η μετακομιδή των οστών ήταν θέμα τιμής για τον ελληνικό αθλητισμό. Οι προσπάθειες φιλάθλων και ηγετικών στελεχών του Παναθηναϊκού, όπως ο γενικός γραμματέας Μιχάλης Παπάζογλου, απέδωσαν καρπούς. Από κοντά, ρεπόρτερ της εφημερίδας «Αθλητική Ηχώ» βοήθησαν καθοριστικά.

Στην κηδεία του, ανάμεσα σε συγγενείς, αθλητές και παράγοντες, βρίσκονταν μία μοναχική φιγούρα, η Ελένη. Ήταν ο πρώτος μεγάλος έρωτας του Πιερράκου, ο οποίος όμως έμεινε ανεκπλήρωτος. Μόλις η οικογένειά της πληροφορήθηκε το φλερτ, δεν το ενέκρινε και την έστειλαν «εξόριστη» σε συγγενείς της στην Πελοπόννησο για έξι χρόνια. Δεν αντάμωσε ποτέ από τότε με τον «Μπρακ», παρά μόνο 10 χρόνια μετά τον θάνατό του!

Ο Μιμής Πιερράκος πρόλαβε σε 34 χρόνια να γράψει με ανεξίτηλο μαρκαδόρο μία λαμπρή ιστορία. Δοξάστηκε ως αθλητής, αγαπήθηκε ως άνθρωπος, πέθανε ως ήρωας και παραμένει μέχρι σήμερα μία από τις σπουδαιότερες μορφές της ιστορίας του Παναθηναϊκού.

πηγή