«Μακάρι η κόρνα της λήξης να μην ηχήσει για την τεράστια φανέλα με το 4» (video)

Τέσσαρα χρόνια πέρασαν από την τελευταία φορά που ο Φραγκίσκος Αλβέρτης φόρεσε τη φανέλα με το Νο4 μπροστά στους οπαδούς του Παναθηναϊκού.

Ήταν 11 Οκτωβρίου του 2009 όταν ο πιο πετυχημένος Έλληνας αθλητής όλων των σπορ σταματούσε και επίσημα την καριέρα του ως καλαθοσφαιριστής, σε φιλικό αγώνα με την ΤΣΣΚΑ Μόσχας που διοργάνωσε η ΚΑΕ Παναθηναϊκός.

Για 19 ολόκληρα χρόνια τίμησε το Τριφύλλι, πέτυχε καθοριστικούς πόντους, αγωνίστηκε με πάθος και αυτοθυσία, χάρισε τίτλους.

Η εκδήλωση προσέφερε στιγμές ανατριχίλας στους 20.000 φιλάθλους που παραβρέθηκαν στο «κλειστό» του ΟΑΚΑ.

Από νωρίς τα videowall έδειχναν ορισμένες από τις καλύτερες στιγμές του Αλβέρτη από τα ευρωπαϊκά τρόπαια που κατέκτησε (1996, 2000, 2002, 2007, 2009), από τα τρίποντα που «σκότωσαν» τους αντιπάλους του Παναθηναϊκού, από «αιώνιες» μάχες στο πρωτάθλημα. 

«Είναι τρελός ο αρχηγός», φώναζαν οι οπαδοί του Παναθηναϊκού, οι οποίοι είχαν σηκώσει ένα πανό που έγραφε «Μακάρι η κόρνα της λήξης να μην ηχήσει και ο αρχηγός να μην σταματήσει».

Στα μέσα του τρίτου δεκαλέπτου, ο Αλβέρτης άφησε για τελευταία φορά το παρκέ, τα φώτα έσβησαν και η φανέλα με το Νο4 ανέβηκε στην οροφή του ΟΑΚΑ, όπου και παραμένει μέχρι σήμερα.

Στη συνέχεια, ο Παύλος Γιαννακόπουλος παρέδωσε στον «Φράγκι» τιμιτική πλακέτα στο κέντρο του γηπέδου.

Στην συνέντευξη Τύπου ο Φραγκίσκος Αλβέρτης τόνισε:

«Περίεργη μέρα, περίεργα συναισθήματα… Κατά πρώτον ευχαριστώ την ΤΣΣΚΑ που μας τίμησε με την παρουσία της σε μια σημαντική μέρα. Δεύτερον θέλω να ευχαριστήσω αυτούς που εμπνεύστηκαν το παιχνίδι και διοργάνωσαν τη γιορτή. Τρίτον, ευχαριστώ τον κόσμο. Σαν παίκτης έχω παίξει πολλά ματς, έχω ζήσει πολλές καταστάσεις, αλλά μερικά συναισθήματα είναι πρωτόγνωρα. Εύχομαι η ομάδα να λειτουργεί, στα ίδια επαγγελματικά πλαίσια που λειτουργεί σήμερα…

Επίσης, θέλω να ευχαριστήσω δημόσια τους ανθρώπους που με βοήθησαν σαν παιδί και σαν αθλητή στην αρχή της καριέρας μου. Τους ανθρώπους της ΑΝΟ Γλυφάδας που μου έμαθαν αξίες για τη ζωή, τυχερός που τους είχα δίπλα μου στα πρώτα μου βήμα. Επίσης είναι πολύ συγκινητικό οι άνθρωποι με τους οποίους ξεκίνησα το μπάσκετ να τους έχει ο γιος μου μέχρι την στιγμή που τον έφερα εδώ…

Ο Παναθηναϊκός έχει την τύχη να έχει μια οικογένεια που στηρίζει και αναφέρομαι στους Γιαννακόπουλους, αλλά και τον Δημητρη που έρχεται από πίσω. Αγαπούν την ομάδα και είναι υπεύθυνοι για ό,τι συμβαίνει στην ομάδα. Είναι εκεί, και παρέχουν τις δυνατότητες για να πρωταγωνιστεί η ομάδα.

Για τους δύο… κυρίους δίπλα μου (σ.σ. αναφερόμενος στους Ομπράντοβιτς και Ιτούδη), είναι μεγάλη τιμή για μένα που συνεργάστηκα μαζί τους. Δεν ήταν απλά αθλητική εμπειρία, αλλά σαν άντρας, σαν άνθρωπος αυτό που ένιωσα ήταν πρωτόγνωρο. Η νοοτροπία τους είναι χρήσιμη, αντρική, μαχητική απαραίτητη για κάθε άνθρωπο. Τους ευχαριστώ γι αυτά που ζήσαμε, είμαι χαρούμενος που θα έχω την τιμή να είμαι δίπλα τους πλέον».

  

πηγή