Σάββατο 9 Μαρτίου 2013

Χρόνια Πολλά Μεγάλε Ζελικο!

 Κάποιοι τον θεωρούν τον κορυφαίο προπονητή όλων των εποχών σε όλα τα ομαδικά σπορ. Κάποιοι τον κορυφαίο που ανέδειξε ποτέ το μπάσκετ και όμοιός του θεωρούν ό,τι δεν θα ξαναβγει.
Ο Ομπράντοβιτς γεννήθηκε στις 9 Μαρτίου του 1960 στο Τσάτσακ της Σερβίας, μια πόλη με πληθυσμό 155.000 ανθρώπους. Εκεί ο Ζοτς έκανε τα πρώτα του μπασκετικά βήματα ως πλέι μέικερ, προτού μετακομίσει το 1986 στην Παρτιζάν όπου και κατέκτησε τον πρώτο του από τους πολλούς τίτλους του ένα χρόνο μετά, ενώ το 1988 συμμετείχε στο Final Four της Γάνδης, και ακολούθησαν η κατάκτηση του Κυπέλλου Γιουγκοσλαβίας και του Κόρατς το 1989, αλλά και του αργυρού ολυμπιακού μεταλλίου στη Σεούλ το 1988 και του χρυσού στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 1990 στο Μπουένος Άιρες, με τη φανέλα του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος της πατρίδας του.

Το βράδυ που του άλλαξε τη ζωή!
Τον Μάιο του 1991 και πιο συγκεκριμένα ένα βράδι εκείνου του μήνα άλλαξαν όλα στη ζωή του Ζοτς. Ο 31χρονος τότε Ζέλικο αποφάσισε να ακολουθήσει τον δικό του δρόμο. Ενώ λοιπόν ο Ντούσαν Ίβκοβιτς τον περίμενε το πρωί στη συγκέντρωση των διεθνών για το Ευρωμπάσκετ της Ρώμης, ο Ζοτς δεν φοβήθηκε να κάνει το μετέωρο βήμα ακολουθώντας το ένστικτό του. Ο αντιπρόεδρος της Παρτιζάν και συμπατριώτης του, Ντράγκαν Κιτσάνοβιτς, τον περίμενε στο ξενοδοχείο και του ζήτησε να γίνει προπονητής. Ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς τα έχασε αρχικά. Ζήτησε περιθώριο ενός μήνα για να αποφασίσει, αλλά ο Κιτσάνοβιτς του είπε ότι έπρεπε να το κάνει αμέσως και μετά το ναι όλα πήραν τον δρόμο τους.

Ο ίδιος ο Ζοτς είχε τονίζει για εκείνο το βράδυ: «Άλλαξα ζωή σε μία νύχτα. Ακούγεται μεγάλο, όμως, ήταν κάτι που ήθελα πολύ να κάνω και για το οποίο προετοιμαζόμουν καιρό. Ήμουν μπασκετμπολίστας και παράλληλα προπονητής σε εφηβικές και παιδικές ομάδες, ενώ παρακολουθούσα τα μαθήματα στη σχολή των προπονητών. Θυμάμαι ήμουν με την εθνική τηςΓιουγκοσλαβίας πριν από το Ευρωμπάσκετ της Ρώμης, το 1991. Πήγαμε να περάσουμε ένα βράδυ στο Βελιγράδι και ο αντιπρόεδρος της Παρτιζάν, Ντράγκαν Κιτσάνοβιτς, μαζί με κάποιους άλλους ανθρώπους της ομάδας με περίμεναν στο ξενοδοχείο, για να μου πουν: «Αν θες να γίνεις προπονητής, τώρα είναι η ώρα». Τους ζήτησα ένα μήνα και μου είπαν πως είχα μόνο εκείνο το βράδυ. Και απάντησα «ναι». Ακολούθησα το ένστικτό μου».

Μια καριέρα γεμάτη τίτλους!
Από το 1991 έχει ξεκινήσει την τεράστια προπονιτική του καριέρα και έχει καταφέρει να πανηγυρίσει ουκ ολίγους τίτλους με όλες τις ομάδες στις οποίες έχει εργαστεί και ειδικά με τον Παναθηναϊκό... Η αρχή έγινε το 1991 με την Παρτιζάν από την οποία ξεκίνησε και την προπονητική του καριέρα με την οποία κατέκτησε το triple crown το 1992, ενώ το 1994 με την Μπανταλόνα όλοι θυμόμαστε το κάζο που είχε κάνει στον Ολυμπιακό παίρνοντάς του το Ευρωπαϊκό στο Ισραήλ με τους Ισπανούς και δείχνοντάς του το... μέλλον.

Από το 1994 έως το 1997 ο μεγάλος Ζέλικο Ομπράντοβιτς πηγαίνει στη Ρεάλ Μαδρίτης με την οποία κατακτά ακόμα ένα Ευρωπαϊκό το 1995 και πώς να το έχανε δηλαδή, αφού στον τελικό βρήκε και πάλι μπροστά του τον Ολυμπιακό! Με τη «Βασίλισσα» κατέκτησε και το κύπελλο Σαπόρτα το 1997, πριν φύγει για την Μπενετόν Τρεβίζο όπου το 1999 πανηγύρισε και πάλι το Κύπελλο Σαπόρτα.
 Από το 1999 και έπειτα όμως αποφασίζει να γίνει στρατηγός του Παναθηναϊκού και μαζί με αυτόν να φτάσει πέντε φορές στην κορυφή της Ευρώπης, ενώ δεν έχει αφήσει από τότε τίποτα απ' ό,τι κινείται στην Ελλάδα (με εξαίρεση ένα πρωτάθλημα το 2002 και πέντε Κύπελλα το 2000, το 2001, το 2002, το 2010 και το 2011). Δίκαια λοιπόν, του έχει δοθεί ο χαρακτηρισμός «άρχοντας των δαχτυλιδιών» καθώς με τους «πράσινους» έχει κατακτήσει 11 πρωταθλήματα, 6 Κύπελλα και 5 Ευρωπαϊκά, ενώ τη φετινή χρονιά θα κάνει τα πάντα να κατακτήσει και το έκτο.. Πάντως σίγουρα τα... δαχτυλίδια του στο τέλος της χρονιάς θα είναι περισσότερα!

Ο αγαπημένος σε όλους μας «Ζοτς», έχει μεγάλη καριέρα και με την Εθνική ομάδα της χώρας του, όπου ήταν βοηθός προπονητή το 1995 και από το 1996 έως το 2000, αλλά και το 2004 έγινε ο πρώτος προπονητής της εθνικής ομάδας της χώρας του. Ο Ομπράντοβιτς, κατέκτησε με την Εθνική Σερβίας ως προπονητής, ένα αργυρό ολυμπιακό μετάλλιο στην Ατλάντα το 1996, ένα χρυσό κι ένα χάλκινο αντίστοιχα στα Ευρωμπάσκετ του 1997 και του 1999, καθώς και την πρώτη θέση στο Μουντομπάσκετ του 1998 που έγινε στην Αθήνα...

Οι τίτλοι του «Ζοτς» ως τεχνικός:
Πρωταθλήματα: 11 στην Ελλάδα (2000, 2001, 2003, 2004, 2005, 2006, 2007, 2008, 2009, 2010,2011), 1 στη Σερβία (1992)
Κύπελλα: 7 στην Ελλάδα (2003, 2005, 2006, 2007, 2008, 2009, 2012), 1 στη Σερβία (1992),
Ευρωλίγκα: 5 με Παναθηναϊκό (                           2000
 2002
2007
 2009
2011
), 1 με Παρτιζάν (1992), 1 με Μπανταλόνα (1994), 1 με Ρεάλ Μαδρίτης (1995)
Σαπόρτα: 1 με Ρεάλ Μαδρίτης (1997), 1 με Μπενετόν Τρεβίζο (1999)
Μετάλλια: Δύο χρυσά (Ευρωμπάσκετ 1997, Μουντομπάσκετ 1998), 1 αργυρό (Ολυμπιακοί Αγώνες 1996), 1 χάλκινο (Ευρωμπάσκετ 1999).


πηγή

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Eυχαριστούμε για το σχόλιο σας!